Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

"Ah, saçları; ölümü üzerine giyinip boğazıma sarılan saçları." Tenlerinde ateşten bir mızrak, ruhlarda yanığın asil dumanı. Alınan her solukta, almaya yemin içilen canlar vâr oldu, canlar ceset oldu. Her ceset, kanlı parmaklarla açılan mezara idam edildi, aç istekler ölümün kucağına yuvarlandı. Kaderin ağır bir tebessüm sunduğu iki ruh biraraya gelmekten kaçınamadı. Siyah saçları adamın göğsüne sarıldı, saçlarındaki şehveti adamın sıcağında vâr etti ve intikam oyunu diz üstü yere çöktü. Aşk, kadının saçlarına sarıldı. Tutku, adamın ellerinde yemin içti. "Ah, elleri; ruhumun ölüsünü üzerine giyinip bedenime sarılan elleri."

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

"Ben de papatyaydım. Kokumu merak eden bir adam için kırmıştım boynumu. Soldum. Çok yağmur yağdı. Hiç açmadım. Boğuldum. " (Bu eserde şiddetli kalp kırıklıkları mevcuttur.) Copyright © Tüm Hakları Saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz, benzeri oluşturulamaz. Küfür, argo içerir. Hikaye bir kişinin hayatını konu almaz. Mart2015.

"Dokun," dedin parmaklarımı yanağına tutarken. "Yüzüme dokunmak istediğini biliyorum." Ben aniden gerildim. Sen içtenlikle gülümsedin. "Bak..." dedin parmaklarımı üç ufak çizgine dokundururken. "...üçü de senin için çıktı Duru Seçkin, yüzüme dokunmayacak mısın?"

Günahın adı kadınsa, günahkâr olan kimdi ve erkek, günahla günahkâr olmanın neresindeydi? Yaratılış aynı iken ve var oluş sebebi tekken, kadın ile erkek arasında olduğu söylenilen farkın adı neydi? Güç, erkeğin avuçları arasında yaşıyorsa eğer, güçsüz olana hunharca dokunmak hangi inancın kabulüne sığar ve hangi canlının adını "İnsan" koyardı? Kim, neden, nasıl ve niçin onu doğuranın da bir kadın olduğunu unutup, anlık bir zevk uğruna koca bir hayatı hiçe sayardı? Yanlış ve doğrunun el ele tutuştuğu bir yolda, haklı olan haksız, haksız olan haklı görülürken, insan neden kendi adaletini kendisi yazınca suçlu sayılırdı? Evet, kadının adını günah koymuşlardı; ama "onlar" unutmuş olsalar bile, adını günah koydukları varlığın rahminde can bulmuşlardı!"

Aleyna'nın yaz tatili için doğduğundan beri, bir kez bile görmediği amcasının yanına gönderilmesi ve onun üvey çocuklarıyla tanışmasıyla başlayan kardeşlik, arkadaşlık ve biraz da romantizmle dolu bir hikâye...

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

İki sene boyunca, insancıl yanını uzaktan keşfettiği Tarık'a umutsuzca aşık olan Ela, bir gün kendisini ona fark ettirmeye kararlıdır. Ancak bu farkındalık, beraberinde bazı gerçekleri de ortaya dökecektir. Tarık'ın ve Ela'nın kaderi, inanması güç bir şekilde aynıdır. Bu, onların arasında garip bir bağ meydana getirecektir. İç dünyasında yaşayan Tarık ve Tarık'ın iç dünyasına sızmaya çalışan Ela, ileride neler yaşayacak? 28.06.2016 Wattpad üzerinde Çirkin Adamın Ütopyası ismiyle yayımlanan ilk hikayedir. 25.11.2017 tarihinde bitmiştir.