Selam yavrum, ben akvaryum.

Aslında dizi çekimi gibidir HAYAT, Tam mutlu oldum derken yönetmenden ses gelir "KESTİK" Hayatın boyunca acı çekmissindir. Artık kimseye güvenmeyeceğim dediğin anda sana bu sözlerini yutturan biri çıkar karşına. İlk ne olduğunu anlamassın onun seni sevdiğimi veya senin onu sevdiğini anlayamassın. Çünkü daha önce ne birini bu kadar sevmissindir ne de bu kadar sevilmiş. O hem senin umudun olur hem inadın. Onunla öğrenirsin sevilmeyi. O senden öğrenir sevmeyi. Kahverengi dallardan pembe çiçekler açtığına göre umutsuzluğa gerek yok demektir.

Halbuki unutmamıştım ben Hiç unutmam sanmıştım Ve lakin Büyümek unutmakmış. Anladım... İnsan mutlu olamıyor işte eksikken.. Bir de sen gelme şimdi... Yokluğun en büyük kısmı bu ömrümün. Ve sen okuyucu; Daha gözlerine bile değememişken ben, Sen uzaklardan bahsetme bana...

Aramızda dağlar, yollar, yıllar var iken; beni sana sımsıkı sarılı görenler olmuş.. ~ulrem serisi #1 "Açıkçası ben aşkın bir tutku olduğunu düşüyorum, birini tanımadan da aşık olabilirsiniz; bazen sadece gözlerine bakmak, sesini işitmek bile aşık olmanızı sağlayabilir. Ama sevgi daha farklı, aşık olduğun insana sevgi beslemeyebilirsin mesela. Ya da sevdiğin birine aşık olman gerekmez. Fakat aşkın geçici, sevginin kalıcı olduğunu düşünüyorum." dedi İrem, Ulaş'ın cevabını merak ettiği için cümlesini bitirir bitirmez ona dönmüştü. "Halk arasında hep şey derler, yıllar geçtikçe aşk yerini sevgiye bırakır. Bu konuda az çok katılıyorum eşime ama aşkın sadece tutkudan ibaret olduğunu düşünmüyorum. Aşk; sevgiyi, heyecanı, üzüntüyü, öfkeyi ve sayamayacağım kadar duyguyu barındıran bir şey bana göre. Alışık olunmayan bir his aşk."

Dizi çekimi için bir araya gelen birbirini hiç tanımayan iki insan... Nefes ve Tahir'in hikayeleri içinde kendi hikayelerini yazacakları akıllarından geçmemişti...