Kırgınlıkların kalbine battığı bir kız düşünün. Gülümsemeleri çoğu zaman burukla dolu. Bir gün, tüm acılarına rağmen, gülümsemeyi benliğinden uzak tutamayan bir çocuk giriyor hayatına. Gülümsemeyi öğreniyorlar birlikte, sonsuzluk da; sonla. ~ Her şeyin bir sonu olurdu. Lakin bu sefer son, sonsuzlukla son buldu. 25.01.2016 tarihinde yayınlandı.

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

İstanbul... bir genç kızın hayatını değiştiren şehir. Her şey o metrobüs ile başladı... Bazen seçim yapmak gerçekten her şeyden daha zor olabilir. Ve istemediğin halde hayatını değiştirirsin...

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Orkun ondan çok uzaktaydı artık. İkisinin hikayesinin yazılı olduğu defter kapanmıştı. Oysa onların birbirlerinden başka insanları yoktu ki... İkisinin de birbirinden son bir dileği vardı. "Benden Başka " kimse olmasın hayatında,ben olmasam bile...

Terkedilmek kolaydır... Sevgilin tarafından,ailenin herhangi bir üyesi tarafından.. Asıl zor olan terkedilmenin acısını atlatmaktır... Bu yolda birbirine yardımcı olabilecek tek iki insan. "Benim SENDEN BAŞKA kimsem yok ki..."