Bu hikayede eğlencencenin hayatı boyunca verdiği zararı ve hayatı boyunca bitmeyen gözyaşını bitmeyen umutlarıni ve son olarak bitmeyen aşklarını anlatılmaktadır

''sen sadece kendini düşünen, her şeyi kendinin yarattığını sanan, kendini dünyanın, benim, bebeğimin sahibi sanan, belki de sevgi yoksunluğundan böyle davranan, acı çektirmekten hoşlanan, sapık ve arsız, ruhunu şeytana satmış, kötü kalpli olmaya çalışan ve gün yüzüne kimsesizliğini beyaz bir çarşaf misali sarmaya çalışan, çamurun ve batağın kendisisin... sen; etrafındaki herkesi de bu leşliğin, iğrençliğin içine çeken, benim gibi pek çoğunun da hissettiği gibi basit bir insansın mask! Söylesene o maskenin altındaki sen de bunları yapabilecek mi? O da senin gibi sadistliğini ön plana koyup bana acı çektirebilecek mi?...'' aslında daha fazla konuşacaktım ama sözümü kesti. ''sen bilmiyorsun belki ama... bu maskenin ardındaki adam sana bunları yapan...'' 'Aşk kendine bir kurban arıyordu, acı çektirebileceği ve o Asmin Kara'yı seçti.' Kitabımı okuyan veya okumayı düşünen siz değerli dostlarım. Kitabıma şöyle bir göz attım ve ilk birkaç bölümün beklediğim kadar iyi olmadığını fark ettim. Ancak ilerleyen bölümlerde anlatıma ve kelime seçimlerine özen göstermeye çalıştım. Bu yüzden kitabı ilk bölümlere göre yargılamazsanız sevinirim. Yaptığım bu hataları ilk kitabım oluşuna verin... İlerleyen bölümlerde beğenerek okuyacağınız bir kitap olacağına inanabilirsiniz...

Arkamı dönmemle duvara dayanmış olan ve beni kurtarmak için dayak yemiş bulunan çocukla göz göze gelmem bir olmuştu. Çocuk hafiften sırıtırken dayanmış olduğu duvardan kendini çekti ve bir adım yaklaşıp konuşmaya başladı. "Güzel vuruyorsun." "Seni ilgilendirmez." "Spor filan mı yapıyorsun?" "Sanane." "Ayıp oluyor ama. Sonuçta seni kurtaran bir çocuk var karşında." "Banane." "Adım Çağan." *** 'Adım Çağan'... İşte bu cümle ile başladı onların hikayeleri. Tek bir cümle ile başlayan bir hayat, tek bir cümle ile bitebilir mi? Peki kısa görülen bir yaşam, sonsuz olabilir mi? İki kişinin arasında geçen bu konuşma onların kabuslarını hem başlatıp, hemde bitirmişti. Bu masal tadındaki kabus hem gerçek hemde sahteydi. Belki kısaydı ancak her zaman devamını getirdi. Sizin de kafanız karıştı değil mi? Bir hikayede bu kadar tezatlık fazla geldi belki. Ama bu hikaye imkansızın peşinden giden bir serüvendi. Çabuk biten hayatlara karşı yeniden doğanların hayatları, asla bırakmam diyenlerin bir süre sonra vazgeçtikleri aşkları ve... Yeniden yok olan umutların tekrar tekrar doğması. Belki de bu hikaye siyah ve beyazın değil, kırmızı ve mavinin aşkı.