❥ jikook Jungkook derin bakışlara, artık ıslanamayacak kadar yorgun gözlerle bakarken ''Ben senden vazgeçtiğimi hiç söylemedim ki.'' dedi burukça. ''Ben senden vazgeçemem ki.'' ''Benim yüzümden canın yakılsa da mı vazgeçmezsin?'' Jimin masumca sormuştu. Öyle masumdu ki sesi, Jungkook'un göğsü titredi. Öpmeye doyamadığı bal dudaklar ne acı sözler fısıldıyordu ona, ne yakıcıydı o güzel gözlerdeki acı bakışlar... ''Senin tarafından canım yakıldıktan sonra bile vazgeçmedim.'' Jungkook Jimin'e bakarken anlasın istedi, içindeki yangının onu da yaktığını, dudaklarının sızladığını anlasın istedi. Kollarının uyuştuğunu, ona uzak kalmanın onu da nasıl yorduğunu görsün istedi. ''Sahiden benimle ölümü mü seçiyorsun?'' ''Hala anlamadın mı?'' Jungkook bir tek bunu sordu. Cidden, hala anlamamış mıydı? *duende (İspanyolca): Bir sanat çalışmasının bir insanı derinden etkileyen gizemli gücü

"öpün beni ne olur... bahara küskün gönlümden öpün mümkünse. büyütün beni avuçlarınızda, yeşersin sizinle."

"Hadi ama Jimin" dedi bana biraz daha yaklaşarak. "Bu kadar büyütme. Sadece abimin biricik nişanlısına tebrikler öpücüğü vermek istedim." Tekrar dibime girdi ve gözlerini fütursuzca gözlerime dikerek son sözünü söyledi, "Ve bilirsin ki ben istediğimi almadan asla pes etmem."

"Tüm dünyayı ayağa kaldıran cinayetler işledim çünkü kanın kokusu, senin kokun kadar cezbediyordu beni sevgilim."

"Bilmiyordum fakat bir zamanlar delicesine küfürler ettiğim park jimin boyayacaktı karanlık dünyamı. Hem de tüm renkleri ile..." ~ukegguk içerir

Yalnızlıkla sınandığın her anında, Sana sunulan kanatları hatırla sevgilim Susturma içindeki ahenkle çalan şarkılarını Senin için cehennemi getireceğim 300518 260119 »Life Is Strange adlı oyundan esinlenilmiştir. »Kapak için @lucidpeach'e teşekkürler💜

Jimin, dünyadaki son papatyalara sahip ve onları bırakmak istemiyor. Jungkook, papatyaları elinden almaya geliyor.

/tamamlandı/ Jeon Jungkook, bir hayalciydi. Gece saat dördü on geçe, insanların yatağına sızar, arkalarında uzanır; saçlarını koklar ve gitmeden önce kulaklarının tam altına ıslak bir öpücük kondururdu. Her gece binlerce yatağa, düşe ve hayale misafir olurdu. Ve binlerce geceden birinde, binlerce yatağın yalnızca birinde, uykusunda uyuyan bir çocuğu peri sandı. Hayaletler sık sık Park Jimin'e aşık olmazdı ama Jeon Jungkook o gece görünmez kalbini Jimin'in yastığının altına iliştirmiş, ve yok olup gitmişti. Şeytanla bir anlaşma yapana dek Park Jimin'in hayalini kurdu. Bu... alışılabilir bir şeydi. Zira Jeon Jungkook bir hayalciydi. Ve bir hayalcinin sahip olması gerekenden çok daha fazlasına sahipti. ヅ //kapaktaki sanat: @-nushanchel (twitter)

Ona silahımı doğrulttum fakat o bir çiçek uzattı bana. dom'um kapak için teşekkür ederim, ellerini öpüyorum ♥️

Denizin üstünde, büyüleyici bir kasırgaya doğru yürüdüğümü bilseydim eğer; yine de yürürdüm ve şimdiki gibi bir gram pişmanlığım olmazdı.