Ateş...O öyle bir adamdı ki...Herkesi kendi ateşiyle yakıp kavuracak kadar kuvvetli!İnsanları kendine hayran bırakacak kadar heybetliydi.Gündüzleri sert bir iş adamı.Geceleri ise karanlık bir mafyaydı!Yıllardır yıkılmayan imparatorluğu,sarsılmayan gücü herkesi etkisi altına alırken neden bu küçük kadın ondan nefret ediyordu?Daha ne kadar peşinde dolanması gerekecekti?Bilmiyordu.Küçük kadınına karşı hissettiği bu tarifi imkânsız sihir mi büyü mü ne haltsa işte bi türlü geçmiyordu.Uzaktan izlemekten yorulmuştu.Onun gibi bir adama yakışmayacak hareketlerdi bunlar.Ama ne yapsın?Yasemin'e bir kere kapılan bir daha kurtulamıyordu.Eşsiz güzellikteydi.Adeta peri kızı gibiydi.Minik burnu inatçılığının farkında gibi hokka,pembe dudakları dolgun,masmavi gözleri ise kusursuzdu.23 yaşında olması Ateş'in umrunda bile değildi.Yasemin neden bu kadar rahatsızdı bu durumdan?Anlamıyordu.Tüm kadınlar tarafından istenirken küçük kadını tarafından istenmemek gururuna dokunuyor,günden güne bitiriyordu Ateş'i. Ama bilmediği bir şey vardı. Bu ateşte bir tek o yanmayacaktı. Gerekirse ölürdü! O da Yasemin'le olurdu...Bu karanlık dünyada tek bırakamazdı yaralı kadınını. O zaten yeterince acı çekmişti.Yarasına merhem olmaya,sol yanına yerleşmeye gelmişti! Ateş Kozdağ'ın elinden kurtulmak o kadar kolay değildi.Bunun en iyi şahidi Yasemin'di! Bu yakıcı aşka karşı koyabilecek miydi? Hiç tanımadığı bir adama teslim edecek miydi bu küçük bedenini? Yasemin'in küçük kalbinde yer var mıydı Ateş'e?Yoksa da umrunda değildi. Ya güzellikle ya da zorla o kalbe sahip olacaktı! ~Ateş ve Yasemin'in hikâyesi~

Zorlukla doğan bi aşk bu gece benimle yatıcaksın ne diyosun sen seninle falan yatmiycam cok biriyle yatmak istiyosan git kendi sürtüklerinle yat ben sürtük değilim Öylemi küçük hanım

"Lütfen bırak beni...." "Hayır...Korkma güzelim canın çok acımıycak." "Yapamam diyorum anlasana!!" "Bebeğim hala anlamadın mı?Ben istediğimi alırım ve seni istiyorum." "Dokunma bana!!" Ben Masal Demir...Annemi kaybettikten sonra cehenneme dönüşen hayatımı Yılmaz Bey ve eşi Melda hanım kurtardı.Onlara ne kadar teşekkür etsem az....Maddi manevi yanımda oldular.Hatta bana evlerini açtılar. Ama ben onlara naptım? BİRİCİK OĞULLARIYLA YATTIM. (+16)

5 sadist mafya ve 5 masum saf kız peki bunlar lisede karşılaşır ve erkekler onları deli gibi severse ama aşklarından karşılık alamazlarsa takıntı haline getirirlerse ve zarar verirlerse ne olucak? Bunu görüceğiz.

Bir çığlık daha özgürlüğe kavuşmuştu o gece. Duvarla bulanan çığlıklar karanlığa hapsetmişti ikisinide Geri dönüş yoktu bugün. Acı iliklerine kadar sinirken Pişmanlık vurucaktı gün yüzüne. Acı ikisinide yok etmek için emir almışken Toprak iki can daha emrediyordu gökyüzünden.... ...... "Ben istersem nefes alır,ben istersem yaşayabilirsin güzelim, sen diye birşey yok ilya,sen ve sana ait olan herşey bana ait küçüğüm" Acı oydu, acı adamın duygusuzluğuydu,acı daha o doğmadan emanet edilmişti ellerine... "En acı ölüm ruhunun öldürülmesidir" Onunda ruhu ölmüştü ardından bedeni esir olmuş gücünü yitirmişti yavaşça... İLYA SOYKIR; Ateşin küçük kurbanı... Üç ay içerisinde tüm ailesini kaybetmiş,bu koca dünyada Onu acılar içinde ölüme sürükleyen duygusuz bir adamın ellerinde esir olmuştu... ölümü tatmak için çırpınıyordu ilya,her gece gözlerini parçalayan damlalar akmak için emir almışken, ölümü kara kalemle kalın bir kitaba not edilmiş. gerçekleşmeyi bekliyordu sadece... ATEŞ KARAHANLI; Acının, duygusuzluğun, ölümün beden bulmuş haliydi.. O acıdan yaratılmış,intikam ateşiyle büyümüş içindeki acımasızlığa tutunarak gelebilmişti bu yaşına kadar... İçindeki intikam ateşini bu minik bedenden çıkartmak için üstüne acımasızca abanırken,güçsüz çığlıklar duvarlara çarparak isyan edercesine Kaçıcak yer arıyordu. daha fazla direnememişti küçük bedeni... Kaderle iş birliği yapan ölüm emri,küçük kızı bu hayattan silmek için adamın Emirlerine itaat ediyor,onun gölgesine boyun eğiyordu tam anlamıyla... +18 bölümler olucaktır lütfen bunun bilincinde olarak okuyunuz

~Uyan artık tatlı kız rüya bitti cehennem başlıyor! Bir çift göz hayatımı mahvetmişti.Asla içinden çıkamayacağım bir labirente adım atmıştım. Artık biz Pamira olmuştuk hiç farkına varmadan. İkimizde birbirimizden nefret ediyorduk ama acı çeken taraf bendim. Artık o çok sevdiğim yağmur sesini bile duyamıyordum. Hapsolmuştum, duygularım, vicdanım,cesurluğum hepsi bir anda gitmişti. Bunun tek sorumlusu ise Acımasız Pamirdi. Benim artık sonum yoktu,sonsuzdum.. °°°° Kapak tasarım: @beyzablnt

Genç kız yakın arkadaşı ile girdiği bursluluk sınavını kazanırlar ve istedikleri koleje giderler. Koleje gitmeden önce geçirdiği kaza hayatını değiştirir. -kızım körmüsün sen insan karşıdan karşıya geçerken sağına soluna bakar ne mal insansın sen -bilerek atladım herhalde ne bağrıyorsun insan bir sorar demi iymiyim değilmiyim ayrıca kime mal diyorsun sen

"Bu gece geleceksin bana" dedi çocuk "yapma başka bir şey iste ne olur" dedi kiz Çocugun umrunda bile değildi. "Saat 8 de bekletme beni beklemekten hoslanmam" dedi ve gitti. Nasıl olacakti bu yapamazdi kiz. Ama yapmazsa işte o zaman kaybederdi herşeyi

♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌ Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray. Daha on sekizinde uyuşturucuya mahkûm olan bir kız... Lavin Kutup. İkisi bir araya gelince, öfkeleri cehennem olacak. Tenleri alev alacak... Porselen güzelliğindeki tenine doğru fısıldadı. "Sana sahip olmak istiyorum, Lavin. Önce olabileceğim en kibar şekilde, sonra olabileceğim en sert şekilde. Canını yakmak ve yakmamak istiyorum. Sesli olmanı ve sessiz olmanı istiyorum. Zevk almanı ve almamanı istiyorum. Seni nefessiz kalana kadar öpmek istiyorum. Sonra küçük bir nefese muhtaç olup, o nefesi benim ağzımdan almanı istiyorum." EDİM DEMİRAY & LAVİN KUTUP ❄?❄ İlk yaynlanma tarihi | 9.Mayıs.2016 Yazan | ELİSYA ROYAL

o acımasızdı ta ki hayatına biri girene kadar . o acımasız çocuk ege karaca . o masum kız nehir akbaş. ----------------------------------------------------------------------- Ege kardeşi eda 'nın ölümü üzerine acımasız olur ve karanlığa gömülür. kalbi buz tutar . ama ta ki o kızı görene kadar . saflığına ,güzelliğine ,yemyeşil gözlerine ,kalbine, kokusuna her şeyine aşık olana kadar. nehir 'in babası ünlü bir iş adamıdır . paris 'ten türkiye 'ye taşınırlar.nehirin ilgisini çeken bu genç adam ona herkesten farklı gelir. bakışları tehlike saçıyor resmen ben karanlığım diye bağırıyordu. ama bu bir mafyanın duygularının değişip duvarlarını yıkamayacağı anlamına gelmiyor. ''sana ihtiyacım var.ben tek senin yanında sakinleşiyorum. tek senin yanında duvarlarımı yıkabiliyorum.nehir ben sana değer veriyorum . sana zarar gelsin istemiyorum. seni öpmek ,korumak istiyorum .sen benimsin demek istiyorum.nehir ben hayatımda ilk defa böyle hissediyorum ben seni seviyorum '' ''bende seni seviyorum'' işte işler tam bu noktada karışır . ikiside mutluyken egenin babası sinan karaca (ünlü mafya babası) mutluluklarını gölgeye düşürücek o cümleyi söyler ''hemen o nehir denen kızdan ayrılıyorsun .yoksa o kıza yapabileceklerim aklının ucundan bile geçemez bunu unutma oğul aşk insanı zayıf kılar,güçsüzleştirir. ve ben sendeki bu değişimi gördüm .gün geçtikçe güçsüzleşiyorsun.bu kızdan ayrıl ayrılmazsan kıza neler yapabileceğimi biliyorsun eğer eski acımasız haline dönmezsen seni güçsüz kılan her şeyi hayatından silerim EGE KARACA '' bir cümle insanın canını bu kadar çok mu yakar .sizce onlar pes edip acı çekişlerini izleyip her gün ölmek mi isteyecekler yoksa aşklarını kurtarmak için mücadelemi edecekler?. başlarına beklenmeyecek bir sürü olay gelecek bakalım aşklarımı galip gelicek yoksa düşmanlarımı?