Gece boyu izledim; Çadıra düşen gölgesini. Peçesini indirişini, Sigarayı yakışını.. Üfleyişini geceye.. Yer yer çadıra dönüp bakışını.. Nefes alıp verişini.. Gözlerinde hiç korku yoktu, deli cesareti okunuyordu yüzünün her köşesinden. Büyük kalabalıklarda dahi kaybolmayacak bir güce sahipti. Herkese göz gezdirirdiniz de onun duruşu dönüp tekrar bakmanıza neden olurdu. Bu farklılık gizlenemeyecek türdendi. Siyahlara bürünmesi gecede kaybolmasına yetmiyordu. Karanlıklar içinde bir karanlık, ama günden daha aydınlık.. [Gerçek kişi ve olaylarla bağlantısı yoktur. Tarihi bir değer taşımamaktadır ! Yazar Cadillac değil, at sürmek istediği için fi tarihini seçti. ] Tüm hakları saklıdır. ~31.12.2015~

Yalanlarım bilendikçe kanatır dudaklarımı. Tenimden bir yama gibi sökülür dokunuşun. Söyle, bu yazgının hangi sahnesi ait gerçeğe? Bu kanlı tuzağı doğuran o mizansen sona erdiğinde, Dibi kör bir kadehten ölümü yudumladığım o gece, Uğuruna savaş başlattığım bir yemin verdim. Parmaklarımdaki alevler, kuklalarımın ipini takip ettiğinde, Ellerimde, düşmanlarımdan katre katre akıttığım kan izleriyle, Dudaklarımda çaldığım armonikanın yeğin melodisiyle, Sadece senin için yaşamaya devam edeceğim.

Tanrı'nın mâbedinde, ağzı kül ocağı, ruhu cehennem doğuran bir rahim, o vakit derisi kavlanmış bir bedenin altından sudur eder canavarın kendisi. Göğüs kafesinde barınmaz kalp denen et parçası, kizbin sığ kuyularına ketmedildiğinde meknûn olan. Ehrimen! Ey Ehrimen, mevt-i hâildir, şevk-i intikâmın helâhil meyvelerine el sürmek, intikâm memnûdur, Tanrı adâleti sunacak lâkin sen yine bildiğini okursun. Bilirim, alâmet-î kıyâmettir yaratılışın. Lâkin, ey âteşin Tanrısı, Bûyahya'yla girdiğiniz bu ecel yarışına son ver, yahut tüm insanlığı katletmek adına bu kötülüğü sana yapanın kanından olan beni yok et. Kabûlün değilse bana da intikâm kadehinden ikrâm et. Cehennemin âteş bacaları tüterken gözlerinde. Ehrimen, Oh Ehrimen, karanlığın ve kötülüğün mutlak Tanrısı, fısıltılar cehenneminin küllerinden savrulur ağzıma. İçim alev alırken, kötülüğünün alevleri sırtıma sarılır. Günahkârlığımı beslerken ben, günahkâr ruhumu gölgele. Şeytân'ın meskeninde, Tanrım, kâtli gerçekleşecek tüm suç ortaklarının. Bir infâz kararının mührü kanla vurulduğunda, Tanrım, bu cihândan bir cehennem geçecek. Öyle aç, öyle öfkeli, öyle alev alev. Tanrım, bu cihânda bir kâtliam sergilendiğinde, dehr-i dûna kurulmuş bu sahneyi kan götürecek. Ehrimen, Ehrimen... Sana tapınan âteşîn, seni bile yakar, ölümümü ellerime ser. Ölümünü ellerimle seveceğim. ▪️ NOT: KARA CENNET adıyla yayımlanan ilk kitaptır, bu kitabın yayımdan kaldırıldığı dönemlerde KARA CENNET adı başkaları tarafından kullanılmış ve birden fazla bu isimle hikâye türemiştir. Şahsımın yazdığı ve üslûben bana âit olan tek kurgudur. Tüm hakları saklıdır. İLK YAYIMLANMA TARİHİ: 2015, MART 25. İKİNCİ YAYIMLANMA TARİHİ: 2016, HAZİRAN 5.

Kadın ölümdü, Adam ise ölü. • • • NOT: Olaylar ve kişiler tamamen hayal ürünü olup bir distopya kaleme alınmıştır. Olayların gerçek olaylarla bağlantısı sadece benzerlik olabilir. Siyasi ögeler içermektedir, rahatsız olacaklara duyurulur. • • • Diğer hikayelerim: • Son • İntihara Meyilli Koyunlar • Hadi Gittik! • Tilt •Matruşka Soykırımı (Yan Kitap)

Avuç içi duvara değdiğinde zaman acıya karıştı. Elini duvara sürterken yavaş adımlar attı. En az tanık olduğu gece kadar siyaha boyanmış saçları, belinde sallandı ve gündüzü karaladı. Botlarının tanıdık sesi artık yabancılaşmıştı. Duvarların bittiği yerde basamaklar vardı. Soğuk duvardan çektiği eli, ölü bir ruhu resmetmek istermiş gibi zayıf bedeninin yanında sallandı. Basamaklardan inerken, ölen bir zamanı temsil eden çerçevelerde gözleri yerine elleri dolaştı. Son basamak aslında ilk basamaktı. Tamamen buz tutmuş şömineyi geçtiğinde, botlarının tabanları karla kaplı yerle buluştu. Artık kan kokusu bir silahın sesi kadar yakındı. Gözlerini yavaşça kapadığında, artık geriye dönüşü yoktu.

ŞİMDİ EPSİLON YAYINEVİ KATKILARIYLA TÜM KİTAPÇILARDA... ------- "Biz, aynı rengin iki farklı tonuyduk. Bir yanda soğuk bir gecenin üzerine dökülen ay ışığı, diğer yanda kar yağarken bile parıldayan bir güneş... O ve ben, birbirinden uzak ama aslında bir o kadar yakın iki kişiydik. O ateş, ben baruttum. Temasımız son derece yakıcı olabilirdi ve birbirimizden uzak durma ihtimalimiz, bir buzulun ortasında can çekişen kıvılcım kadar yetersizdi. Kimisi buna kader diyebilirdi, kimisi tesadüf... Ne söylendiğinin önemi yoktu; şu noktada önemli olan tek şey ateşin kuvvetiydi."

Arzuyu kısıtlayanlar, kendi arzuları dizginlenemeyecek denli zayıf olduğu için böyle yapar; ve kısıtlayıcı olan ya da akıl, arzunun yerini zorla ele geçirir ve gönülsüz olanı yönetir. Ve kısıtlandığı için giderek edilgenleşir. Sonunda ve sadece arzunun gölgesi kalıncaya kadar.

Sesil, yirmi yaşına henüz basmış bir psikoloji bölümü öğrencisidir ve okuduğu bölümü seçmesinin en önemli nedeni, sekiz yaşındayken öğrendiği, modern tıbbın hala gizemini tam olarak aydınlatamadığı bir algı komplikasyonuyla dünyaya gelmesidir: Sinestezi. Bunun üzerine sekiz yaşındaki pek çok kişinin alamayacağı kadar radikal bir karar alır ve unutmak istemediği rengarenk anılarını düzenli olarak tuttuğu defterlerine kaydeder. Bu ona, her zaman yanında taşıdığı bir defter ve hayatı boyunca eşlik eden bir alışkanlık olarak geri dönmüştür. Tek bir kuralı vardır; o da tüm anılarını yazıya dökerken bir daha eşini benzerini yaşayamayacağını düşündüklerine yıldız atmaktır! Rakamların rengi ve renklerinse kendilerine ait tatları olduğu bir hayata uyum sağlamakta herhangi bir sıkıntı çekmemiş olan Sesil, bir Cumartesi akşamı yatıya gittiği ev partisinden sonraki günün akşamında odasında uyanmıştır; fakat ufak bir sorun vardır: Parti gecesini ve evine nasıl geldiğini hatırlayamamaktadır. Öncesinde aklında kalan birkaç imgeyle bu hafıza kaybını aydınlatmaya çalışan Sesil, bu durumu anı defterinde ayırdığı, boş, dört adet yıldızlı sayfayla çok geçmeden takıntı haline getirecektir. Daha sonrasında su yüzüne çıkan gerçeklerle kendisini, hiçbir algısıyla bütünleştiremediği bir adamın peşinde bulacaktır.

Amansız bir hastalığa yakalanan tetikçi Selah'ın başına gelenler.