Ben Sevinç Mahallesi'nin Serçe'si. Bendeniz Asya Damla Kurtulmuş! Evde kalmış 29 yaşında bir abi ve yanlışlıkla olduğuna emin olduğum 18 yaşında bir erkek kardeşle yaşam mücadelesi veriyorum. Kimsenin hayatı mükemmel değildir. Benimki de değildi tabii. Mesela çoğu sabah karga kahvaltısını yapmadan okulda olmam ve bu işkencenin saatlerce sürmesi... En büyük problemim alamadığım uykumken hayatım bir anda tepetaklak oldu. Iyi ki de oldu. !!!DIKKAT!!! Okumaya başlamadan önce lütfen etrafı kolaçan edin. Yanınızda karşı cins olmadığına da emin olun olur mu? Sevinç Mahallesinin menopoza girmiş dedikoducu teyzelerine yakalanmak istemezsiniz! !Önemli bilgi! Yaşlı bir kadından daha tehlikeli olan tek şey menopoza girmiş yaşlı bir kadındır! Hadi o zaman kaçtım ben! *************** Tüm hakları annemin misafir odasında saklıdır!

#mizah 1 Sütlü Çikolata tadında yumuşacık ve bir tat bırakan yeni bir masal... Bir prenses Bir Maço... Yağmur Damla Beylice biraz prenses çokça cadı. Narsist, pemisist ve oprimistkik gezegenine savrulup giderken tek hayali hayatının aşkını bulmak...prensine kavuşmak.... Prens demişken hangimiz masallara inanmadık ki küçükken. Gelecekte ki prensimizin hayalini kurmadik. Büyüdük ve unuttuk. masallar yerini gerçek hayata bıraktı. Hepimizin inancı kayboldu... O vazgeçmedi... peki ne oldu prens geldi. En hakikisinden. Ama Onca masalda ki prensleri, hayallerinin beyaz atlısını bırakıp. Ninnide ki bostana giren danaya aşık oldu... Prenses ve prens bir birini bulduğunda olaylar baya karışmıştı... Prenses prensi artık istemiyordu... Çünkü Yağmur Damlası Toprak'a düşeli çok olmuştu... klişeleri bir kenara bırakıp uçuk kaçık bir masal vaadi var... Hadi başla sende katil bu eğlenceye.... Gelin birlikte eğlenelim....:)))) İlkim Serisi İkinci kitap İLK AŞK....:)))

Şakadan zerre anlamayan birine okkalı bir şaka yaparsanız elde edeceğiniz şey yüklü bir para ve birkaç bin fazla tıklanma olmaz. En azından benim öyle olmadı. Yayınlanma tarihi: 14.06.2019

Herşey bir inatla başladı; Nazlı gitmeyi ilk kez kabul ettiği randevuda Murat tarafından aşağılanırsa, intikam almaya karar verirse. birbirlerini ne kadar görmek istemezlerse o kadar bir araya geliyorlar. Murat'ın taştan kalbine, Nazlı'nın cadılıkları etki edecek mi? bekleyip görelim :)))

Psikoloji okuyan Eylül'ün hayatındaki her şey sıradandı ta ki arkadaş zoruyla indirdiği Tinder'da ünlü bir basketbolcuyla eşleşene kadar... Biraz eğlenmek istiyorsan buyur içeriye :) Yayımlanma tarihi: 17.02.2020 Romantizm #2 Genel Kurgu #5 Genç Kurgu #9 Mesaj #1 Texting #2

Wattys 2021 Kazananlarından Canan Karaman mesleğine aşık bir psikiyatristti. Aynı zamanda evin tek kızı ve babasının herkesten sakındığıydı. Aşk ona uğrayacak gibi durmuyordu. Neyse ki yeni taşınan karşı komşuları başkomiser Ahmet Turan Baştuğ ile tanışması uzun sürmemişti. Dildar adlı kitabımın yan kitabıdır. Bağımsız olarak okunabilir. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

Hayat #1 - 23.10.2020 - Son zamanlarda yakışıklı yüzü hep kederliydi, derin maviliklerine hüzün çökmüştü, yorgundu, düşünceliydi. Eskiden böyle değildi. Gözleri çakmak çakmak olurdu, alev alev bakardı, baktı mı içime kor düşürür yüreğimi yakardı. Aramızdaki o gizli saklı duygular yalnızca benim değil onun da içini yakardı, bilirdim. Geçmişi düşünmek yalnızca daha fazla acı veriyordu. Olan olmuş, o gitmiş ve Ferzan'la evlendirilmiştim. Mutsuz ve umutsuz beş yıl geçirmiştim dört duvar arasında, zorla evlendirildiğim adamdan güzeller güzeli bir meleğim olmuştu. Önce hiç beklemediğim anda zevce sonra da ana olmuştum. Ölmemiştim ama yaşamıyordum da... Hâlâ da öyleydim. Yaşamak neydi, ne demekti unutmuştum. Nefes almaktan ibaret miydi yaşamak yoksa daha ötesi hayallerini yaşamak mıydı? Nefes alıyorum, hareket ediyorum diye yaşıyor mu sayılıyordum şu dünyada? Önceden, bir on yıl önce hayallerim vardı. Okuyacaktım, Urfa'dan çıkacaktım, önce tüm ülkeyi sonra da tüm dünyayı gezecektim, beyaz atlı prensime kavuşacaktım, mutlu olacaktım, kendim için yaşayacaktım. Daha yirmi üç yaşındaydım ama seksen yaşındaki ruhum bunların hiçbirini yapabilecek güçte değildi. Bir an hepsi gözüme imkânsız gibi gözüktü. Şimdi tek istediğim kızımla beraber hayatta kalmaktı. *** "Özür dilerim, kanatlarını kırmalarına müsaade ettiğim için... Özür dilerim gülen yüzünü soldurduğum, çocukluğunu çaldığım için, hayallerini söndürdüğüm, kalbini kırdığım için... Özür dilerim bana olan sevgini göremeyecek kadar öfkeden gözüm kör olduğu için, seni koruyamadığım için, aptallığım ve gafletim için..." Başparmaklarıyla yüzümü okşarken gözlerimi kapadım. Bana dokunuşu tüy gibi hafif, ürkekti. İçim ürperdi. Kanatları altında bir anlık da olsa içimdeki fırtına buhar olup uçtu.

/ Tamamlandı - Düzenlenecek / Romantizm #2 - 14.07.2020 - Romantizm #5 - 14.06.2020 - "Ya beyaz atlı prensim bir orman kaçkınıysa?" Lara Tüker yirmi beş yaşına kadar prensesler gibi bir hayat yaşamaktaydı. Babasının zenginliğiyle her istediğini istediği an elde eden, alışveriş ve moda düşkünü, sağlıklı beslenmeyi kendine takıntı haline getirmiş, marka delisi nam-ı diğer sosyetik güzeldir. Bir gece başına alacağı beladan habersiz arkadaşlarıyla eğlenmeye çıkar. O gece yaşadığı bir olayla magazin gündemine düşer. Ailesinin zoruyla bu yaşanan olayı telafi etmek ve sosyetedeki imajını düzeltmek için bir süre olaya karıştığı kişi ile nişanlı rolü yapmak zorunda kalacaktır. Bu nişanlılık olayı Tüker ailesinin yokuş aşağı freni patlamış araba misali hızla sosyeteden düşüşünün bir başlangıcıydı. Aile bireylerinin gerçek yüzü, sırları, yalanları dolanları günden güne açığa çıkacaktı. -Bir orman kaçkını ile sosyetik cadının hikayesi.

Ben, Deniz Gürsoy. Yirmi sekiz yıllık kısacık ömrümde sadece bir kez aşık oldum. Kalbim sadece bir kişi için atıyor, bir kişinin yanında hızlanıyor ve ben kalbimle gurur duyuyorum. Aciz bedenimin umutla şekil aldığını ve hayallerle nefes aldığımı şuan anlıyorum. Güneşin hiç doğmayacağını düşündüğüm, zifiri karanlık gecelerde sevdiğim adamın hayalini kurup kendime umut vermek istemesem de aslında kendimden kaçak nasıl hayaller kurduğumu şimdi fark ediyorum. Henüz kavuşamadan ayrılığın yakıcı kollarında savrulmaya başlıyorum ve gözlerim doluyor. Titriyorum. Yüreğim sıkışıyor, sıkışıyor... Onu rahatlatmak için derin bir nefes alıyorum ve sevdiğim adamın kokusu burnuma ulaşıyor. Ah nasıl da aşk kokuyor, nasıl da hayal kokuyor... Merdivenlere adım atan adam, İlker Karali. Nam-ı diğer, kelebek adam. Toprak rengi gözlerini yaşlı gözlerime çevirdiğinde dudaklarında bir gülümseme peyda oluyor ve ben ona bir kez daha aşık oluyorum. Kalbim, göğsümü dövüyor. O kadar hızlı atıyor ki ömrüme yayılacak kalp atışlarının hepsini şuan tükettiğimi ve birazdan öleceğimi hissediyorum. Ölümün soğukluğu boynuma usulca nefesini üflediğinde korkmuyorum. Çünkü biliyorum. Eğer şimdi, şuan kelebek adamıma bakarak ölürsem dünyanın en mutlu insanı olarak öleceğim. Bunun bir rüya olmasından korkuyorum. Aynı zamanda ona dokunursam uyanacağımdan korkuyorum. Bana bir adım daha atan İlker Karali, nam-ı diğer rüya adamım 'Deniz,' diye fısıldıyor ve dalgalanmaya başlıyorum. 'Bu sefer o aptal çocuk olmayacağım. Bu sefer o kıvrımlarda yaşayan her kelebeğe bir hayat da ben vereceğim.'