Chanyeol boşanmak istedi. Baekhyun ise bir hafta daha... 10080 dakika~

''Havai Fişekler'' sol ellerinin serçe parmağında yeşil ojeyle gezen yıkıkların grubuydu. Bu one-shot @ficstation için yazılmıştır.

Park Chanyeol, Kore'nin gelmiş geçmiş en iyi Cinayet Masası Komiseriydi. Byun Baekhyun ise Park Chanyeol'e aşıktı.

"Neden saçların gri senin?" "Sen neden hastane kokuyorsan, ondan."

Baekhyun birkaç bitki türü keşfetmek istiyordu, yeni bir dünya değil.

Kırmızı

Ama denizdeki köpükler gibiydi. Bir anda hayatımda beliren, yaşadığım her fırtınada inatla avucumda tutmaya çalıştığım, sönmesinden korktuğum, bana küçükken umudu anlattığı deniz köpükleri gibi, bizi kurtaracak o denizkızlarının nefesiyle dolu şans köpükleri gibiydi.

Tuhaf. Galiba beni ve onca yıllık yaşantımı tanımlamaya yeterli bir kelime. Başka kelimeler de biliyorum ama ben Baek değilim genelde küfür etmem. Ben kirayı tek üstlenmek pahasına ev arkadaşı istemeyen biriydim. Bilirsiniz, misafirim varken başkası olması, haliyle "Dostum biraz müsaade eder misin?" demek bana göre değildi. İçimde bir yerlerde bu kadar büyük olduğundan yeni haberdar olduğum vicdanımın bana yaptırdığı ikinci şey bununla ilgili. Ona evimi açmanın ne kadar özel hayatımın içine edeceğini bilmiyor olmam, onu sokakta bırakmamı gerektirmezdi. Belki birlikte kız tavlardık. Bilmiyorum. Sonuç olarak sadece onun için değildi. Popülaritesi bana fayda sağlardı muhtemelen. Chanyeol bilmese yeterliydi sağlığım açısından. Evet, evet. Kötü bir şey yapmıyordum. Sadece iyilikti. Ama şu cehenneme giden yolun döşeli olduğu taşlarla ilgili sözü daha erken dikkate almış olmam gerektiğini, yolun yarısında fark edeceğimi de bilmiyordum. Ki sanırım asıl tuhaf kelimesinin hakkını veren kısım tam olarak burasıydı. Ev arkadaşım ve daha fazlası haline gelmesi kısmı.

Çilekli sütümle aynı yerimdeyim yine. İnsanlar beni görmeye alışmıştı artık. Tıpkı onun söylediği gibi. Her gün aynı yerimde onu görmek için bekliyorum. * İçkiye alıştım mı? Ya da artık üstüne kusamayacağım için mi sakin midem? Sanki artık acın, uyuşturmadan aklımdan çıkmayacak gibi. * "Bana Channie diyor ki desene. Bekle de, sabırlı ol de. Oyunumuz buydu. Başarırsam senin hakkında en merak ettiğim şeyi söyle bana. Başarırsam sormama izin ver. Çünkü bilmediğim yalnızca bu kaldı. Ne zaman döneceksin?"

-