Bu bir aydınlığın karanlığı aydınlatışı değil ay gibi. Bu bir yeniden doğuşun hikayesi... Belki küllerinden belkide göz yaşlarından doğuşunun hikayesi... Karanlıktan yeniden doğanın karanlıkla ışıldayışının, karanlığı karanlığıyla yok edişinin hikayesi... Karanlık ruhları Aydınlık aydınlattı dediler Ya iki karanlık ruhu Kim aydınlatırdı? Daha aydınlık olan mı yoksa karanlığı her hücresine kabul etmiş olan mı? Belkide tek kabul edemediği yeri kalbiydi? Ama o o kalbi çoktan gömmüştü en derinlere. Gömülen çıkabilir miydi ki meydana? Geçmiş insanı hapsetmemeli derler Ya geçmiş bizi biz yaptıysa Acılar bizi başkası yaptıysa Yineden dönebilir miyiz o eski anlara? Sevdiğinin eli kanlıysa peki en değerlinin kanıyla Yok sayıp sevebilir misin onu? Sevemezsin belkide? Ama doğrumu karanlığı onun yüzünden seçmiş olman? Belkide tek ihtiyaç külün içinden sızan minicik bir umut ışığıydı? Peki karanlıkta küllerinden doğmak aydınlatır mıydı karanlığı? Umut olur mudu karanlığa? Bir insan olduğunu kabullendiği miydi? Yoksa olmak istediği kişi miydi? Belkide tüm bilmece buydu? Karanlığın aydınlanışınında, kararışınında? Belkide yeniden doğuş bile duyulan bir istekti olmak istediğimiz insana? Kaç kez kül olduğun değil kaç kez yeniden doğduğundur mühim olan... İlk bölümlerde yetişkin içerik yok o yüzden açmadım yetişkin içerik seçeneğini. Ne zaman başlarsam yetişkin içeriğe o zaman açacağım ancak sevmeyenler için +18 kısımları ayrı bölüm olarak ayırıp yazcam. Diğerleri ise bir şey kaybetmeyecek onlarda "öpmeye başladı..." gibi bırakçam direkt sabaha geçecekler. Ayrı yeten çok olmasada küfür vardır ve hakaret tabikide var. Rahatsız olan okumasın lütfen :) İyi okumalar :)

İnsanlar dediler ki görmeden sevemezsin. Oysa aşk görmek miydi sadece? Dibimizdeki insanın içindekileri anlayamayız bile, sadece gözlerine bakarak. Peki anlayabilir misin gözlerini bile görmediğinin içindekileri? Duyabilir misin her harfinde yankılanan benliğini? Aslında kelimeler bir sanat eseriydi. Ruhumuzun çizdiği. Seni tanıyanlar anlardı ancak o çizimi. Anlayabilir misin dudağının kelimelerle ıslanışını dahi görmediğinin gizemli sözlerini? Bilim dediki kokuydu seni ona çağıran. Koklayamadan sevebilir misin ki? Aşk sadece beden değildi... Aşk sadece kokusu değildi... Aşk sadece sıcaklığı değildi... Aşk ruhuydu... Aşk gözlerinde mutlu seni görmekti derler. Peki ya telefonun ekranında mutlu seni görüyorsan? Aşk arzular derlerdi. Peki ya onun bir mesajını arzuluyorsan? Aşk sarılıp koklamak ister derlerdi. Peki ya attığı mesajlara sarılıyorsan? Bu aşk değil miydi? Aşktı. Aşk zaman mekan an ve durum bilmezdi. Girişi habersiz kalışı ise sonsuz olurdu. Aşk gözlere değil ruha bakardı... Aşk mesafe hiç bir zaman tanımazdı...

Kitaplarınızı Alpha Design ile renklendirin Yapılan kapağı beğenmezseniz tekrardan yapılıyor En geç 2 gün içinde elinizde olur