"Bir çiçek var biliyor musun? Yılda sadece bir gece açıp, güzelliğini aya sunan." Bana döndü sanki o hareket ettiğinde kokusu etrafa tekrar yayılıyordu. Koku duyularım; onun kokusunu her algıladığında vücudum içten ürperiyordu ve buna karşı koyamıyordum. Beni yakıyordu sanki. İçimden bir ses ondan uzak dur o zararlı diyordu ama... " Kaudupul!" "Ha?! Pardon efendim?" Dedim ne kadar dikkatsizdim. "Çiçeğin adı Kaudupul." Elindeki viski dolu bardağıyla siyah süet koltuğa oturdu. Perdenin, bir kısmını örtmediği camdan bize doğru yansıyan ay ışığı; oda da ki tek ışık kaynağıydı. "Güzelmiş." Dedim gözlerimi ondan çekip pencereye çevirirken. Ay bugün çok güzeldi tabi o her zaman güzeldi ama bu gün tam şeklini almıştı, dolunaydı yani. "Gidelim?" Yerinden kalktı ve bana doğru bir kaç adın attı. Bende oturduğum yerden elbiseme dikkat ederek kalktım. Onunla yüz yüze geldiğimizde nefesi tam dudaklarıma çarpıyordu. Viskinin kokusunu nefesinden hafif hafif alırken. Bu garip kokuyla kafama hafifçe kapıya çevirdim. Kötü veya dayanılmaz oluşundan değildi tabiki. Sadece artık gitmemiz gerekiyordu ayrıca onunla yakın mesafede bulunmak beni geriyordu. " Gidelim." "Bu gece dikkatli ol. İlk kez dolunayda açmış bir çiçek bir sürü kurdun dikkatini cezbedebilir ."

Biri , çocukluğunu yaşayamamış genç bir oğlan. Bu yüzden her tülü pisliğe girmiş , annesini ararken önüne ne çıktıysa aşmaya çalışmıştır. Diğeri , ailesinin baskısından sıkılmış bir kız , hiç kimseye güvenmeyen , saf , temiz kalpli! Hiç sebepsizce karşısındaki kötü ama kalbi tertemiz olan gence AŞIK olmuş bir kız. Önlerindeki engeli aşmaya çalışarak aşkı yaşamaya çalışan iki genç. Biri kötü diğeri iyi. Her şey düzelmiş derken birden X ortaya çıkmışsa? Bu X kim? Genç kız başına belayı çoktan almıştır kötüye karşı savaş açarak! Peki her şey bir gizemse , peki her şey bir oyunsa? Her şey X'in planı ise? Bu oyunda kim kazanacak dersiniz? X mi Aşk mı?

Hep yalnız uyuyup, yalnız uyanınca Yalnız bitirip, yalnız başlayınca Yalnız boğulup, yalnız kurtulunca, içinde Hep yalnız kırılıp, yalnız onarınca Yalnız vurulup, yalnız kanayınca Yalnız arayıp, yalnız bulununca, içinde kaybolup gidiyorsun.

açelya çiçeğini bilirmisiniz ? kuzey bölgelerinde yetişir. bizim açelyamızda izmirde buldu kuzeyini. yanlışlıkla tanışmaydı onlarınki? ozaman size soruyorum..kendinizi hazırlayın "tesadüfen arkaplanda çıktığınız bir fotoğraf sayesinde ruh öküzünüzü bulsanız ne yaparsınız ?

Amerika'da araba hırsızlığı yapan bir kız. Türkiye'ye döner ve düşmanıyla karşılaşırsa; Neler mi olur? " Buz " gibi bir kızın hikâyesi.

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

Kırmızı ojeli tırnaklarımı boynunda gezdirirken aklımda olan tek şey, onu alt etmekti. Beni alt ettiğini sanarak geçirdiği günlerin bir karşılığı. "Seni affetmem için bana yalvaracaksın ve ben ne yapacağım biliyor musun?" Dedim bu sefer kırmızı Dudaklarımı kulağına yaklaştırırken. "Tadı kaçmasın, dene ve gör." ●•● "Herkes bir parça karanlıktır." ●•● Öyle bir yalan söylemiştim ki temeli doğrulardan daha sağlamdı. Yıkım yakındı. Çünkü yıkım bendim. ~L.M~

Son bulmaya yüz tutmuş bir hikaye... Acı vermeyen son olur mu? Ona ilk baktığında filizlenen aşkın, son bakışınla son bulur mu? Ya onunla atmaya başlayan kalbin, gidişiyle durur mu? Acılarla bezenmiş bir hayat, özlediğin gelmeden mutluluğa bulanır mı? Hata yapmayı bile yeni öğrenen bir adam, pişmanlığı iliklerine kadar hissederse... Güzelliğin kelime anlamı bir kadın, kocasının yaptığı bir hatanın acısını iliklerine kadar hissederse... Neler olur? Bir intikam planının pençelerinde can çekişen, yaralı bir aslan misali güçlü bir aşk onlarınki... Hayatını adadığı adamın tek bir hatasıyla mahvolan bir kadın Eslem... Ve Selim, onu hayatında ilk kez tattığı pişmanlıkla, kaybetmekten korkarak daha fazla severken kaybetmek üzere... Pişmanlığı gözlerinden okunabilen Selim, oğlunun annesinin kırgınlığını geçirmek için bir ömür beklemeye razı... Affedilecek mi? Oğlunu düşünerek kocasına bir şans vermeyi kabul eden Eslem, yaşadığı her büyük acıda Selim'e sığınırken, Selim'in canını daha çok yaktığını fark ettiğinde; kendi için adamdan vazgeçebilecek mi? Yoksa aşk, sevgin için kendinden vazgeçmek mi? Aşk emek ister, evlilik sadakat, sadakat ise fedakarlık. Peki ya ayrılık? Ya ayrılık tüm gücünüzü, yaşam enerjinizi, samimi gülüşlerinizi istiyorsa? Yine de onun için onsuzluğa katlanmak çok da zor olmasa gerek... Ya da adam öyle sanıyor! *Tüm Hakları Saklıdır * DÜZENLENECEKTİR

Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.

'Belki bir gün masallardaki mutlu sona kavuşup sayfalarda kaybolacaktık, belki de sonu kötü biten bir hikaye gibi gri bulutlar arasında yol olacaktık. Elbet bir gün biz de bitecektik ama biz, bizi ve yaşadıklarımızı unutmayacaktık.' "Kızım biliyorsun bu okula kayıt olma sebebini. Dershaneye vereceğimize koleje verelim dedik." Aşağıdan bana seslenen anneme aldırmadan çantamı 'yeni' gideceğim okul için hazırlayıp aşağı indim. Neden kayıt olduğumun nedenini gayet iyi biliyordum. Bu yüzden sesimi çıkarmıyordum zaten. İyi bir gelecek istiyorsam eğer hayatımdaki bazı şeylerden vazgeçmem gerekirdi. Bunu bana en iyi hayat yaşatarak öğretmişti. Bir sürü kitap, hikaye, roman ya da dergi okumuştum yaşadığım hayata benzer. Eski hayatını, okulunu, arkadaşlarını geride bırakıp yeni bir başlangıç yapan, hayatını değiştiren insanları okumuştum ama yaşamak bambaşkaydı. Belki lise yıllarımı masallardan, hikayelerden daha güzel bir hale getiren arkadaşlar edinecektim. Ve biliyor musunuz? Edindim de. Rüyalarımda bile göremeyeceğim arkadaşlıklar edindim. Geçmişimde yaşadığım bazı şeyleri unutturan, aralarında kaldığımda kendimi hiç yabancı hissettirmeyen dost canlısı bir sürü arkadaş edindim. Ama aşk? O tamamen hayatın bana kıyak geçtiği bir hediyeydi. Ne mi yaptım? O hediyeyi seve seve kabul edip yeni aldığınız bir şeyi kargodan çıkarır misali çıkardım ve her gün ben dışında kimsenin göremeyeceği bir yere sakladım. GENÇLİĞİN RİTMİ Bazı bölümlerdeki yazım hatalarını ve noktalama işaretlerini düzelttim. Küçük de olsa konu değişiklikleri yaptım. Arkadaşlık tohumlarını sevgi ağaçlarının yanına koyup bol su ile besledim. E, bence burayı okuduğunuza göre artık hikayeyi de okursanız küçük ama sevimli ailemize siz de eklenmiş olursunuz.