Duru amcasının zorla nişanlandığı selim denilen adamdan hamile kalmıştır. Selim'in onu terketmesi ile çocuğuyla ortada kalmıştır. Ve Mardin'in en büyük ağası Ahad hiçbir zaman çocuk sahibi olamayacağını öğrenmiştir. Büyük aşiret ağası ile Durunun yolları kesişirse... Bu bir töre hikâyesi değildir....

"Göbeğin şişmeye başlamış" Kafamı tekrar Ece'nin boyun girintisine koyup kokusunu içime çektim bebek gibi kokuyordu dalin kokan kadınım ben Ece'nin boyun girintisini öperken o belinde olan elimi kaldırıp göbeğinin üzerine yerleştirdi. "Özledim" dedim "Neyi" "Seni,tenini,kokunu herşeyini özledim" Ece elini kaldırıp yüzüme koydu ve yerinde biraz kıpırdanarak yüzümü öptü. "Bende seni özledim" Aşk, tutku, cinselik,Mafya,zor kullanma,şiddet Kapak tasarımı:Al_korkmaz'a teşekür ederim☺☺ Kitap biter bitmez düzenleme yapılacaktır. İyi okumalar.☺

Evin içinde sadece tek bir ses yankılanıyordu "o serseri ile evlenmiyeceğim" derken tek çaresi karanlık bir eve ve kötü bir eşe gitmesiydi bakalım hazalı evlilik hayatında neler bekliyor ?? Kitap kapağı : writerladyy

3 kız, saf ve masum. Güneş: 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Annesi ve babasıyla yaşıyor. Sidal: 22 yaşında. Tıp öğrencisi. Hayata pozitif bakan saf ve masum biri. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş, hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış bir kız. Eslem: 23 yaşında. İşinde oldukça başarılı bir mimar. Zeki, inatçı. Ailesinden ayrı yaşıyor. 3 erkek arkadaş, sert ve acımasız. Araf: 24 yaşında acımasız bir mafya. Ailesini bir trafik kazasında kaybetti. Ailesinden ona sadece küçük kardeşi Aras kaldı. Acımasız, sert ve duygusuz. Rüzgar: 24 yaşında. Dışarıdan bakınca sert ve acımasız. Aslında iyi yürekli, naif bir mafya. Ailesiyle arası bozuk biri. Esat: 23 yaşında. Hayatı takmayan, yeri geldiğinde çapkın yeri geldiğinde acımasız bir mafya. Murat Bey'in tek varisi. ZAMANI DURDURAN MAFYALARIN AŞKINI OKUMAYA HAZIR MISINIZ?

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Genc kız arkasına bakmadan kaçmaya çalışıyordu biliyordu genç kız yakalanırsa herşey biterdi arkasında ona durması için bağıran adamları duysada yoluna devam etti -lütfen durun artık Diye bağıran adamı hiçe sayarak biraz daha hızlandı ama gitiği yolda önüne çıkan arabayla durmak zorunda kaldı genc kız durup bakmaya fırsatı yoktu ama gördüğü arbayı hemen tanıdı genç kız ve durmadan ormanlık alana doğru koşmaya başladı biliyordu azraili arkasında bir nefes uzaklığında kaçamıyacağını bildiği halde koşmaya devam etti -dur lan dur Diye bağıran boriton sesi duyunca tüyleri diken diken oldu genç kızın kesilen nefeslerini koşmaktan ağrıyan baçaklarına rağmen koşmaya devam etmek istedi genç kız ama yolun sonuna gelmişti çünkü olduğu yer bir uçurumdu ve aşağısında temiz oldugu beli olan berak bir deniz vardı korkarakta olsa durdu ama biliyordu kurtuluş yoktu ya arkasındaki azrailine boyun eğecek yada o uçurumda dibi görecek durdu genç kız ve kendine düşünmek için zaman verdi - Çok yoruyorsun beni yavrum hadi gel buraya Arkasından gelen sese dönmek istemesede yavaş yavaş döndü genç adama gördüğü yüze bakmak gelmiyordu içinden ama son bir kes görmek istedi keybetmişliği biliyordu genç kız ama adam bilmiyordu ama öğretecekti genç kız ona da -durmayacaksın değil mi Diye seslendi genç kız yorulmuş ve tükenmiş sesiyle -durmak yok yavrum durmayacağım ta ki sende kabul edene kadar bilirsin kaybetmem ben Genc kız biliyordu o kaybetmezdi ama kaybedecekti bu defa genç adamın gözlerine baka baka geriye doğru iki adım attı -Sakın tek adım atma dur ve bana doğru gel Genç kız tebesüm etti bu adam gözüne bakınca bile bilebilirdi aklından gecenleri ve yapacağını ne yani şimdi bilmiyormu burdan sonra durmak yoktu Tebesüm etti genç kız ve bir adım daha gitti biliyordu bu son adımdı sonrası yoktu -Durrrrrr

" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."

Sessizliğe haps olmuştu kadının ruhu ve o, kadının sessizliğine bile ölen, ruhunu sevdasıyla iyileştiren bir adamdı. Fakat aşka giden yol dikenliydi, ayaklar kan revan içinde kalmıştı, yol uzundu ama yürek yine de pes etmiyordu. Aşk, kadının adıyla, adamın dudaklarının arasından kalpten bir sesle dile geldi. "Arya 'm," dedi adam. Sanki kadının adını söylerken bile tüm aşkını haykırır gibiydi. "Sessizliğine öldüğüm kadın," diye devam etti. ...................... Başlangıç tarihi: 07. 07.2017

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."