Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."

Yavaşça perdeyi açıp karşı balkonda sokak lambasının ışığıyla aydınlanan ona baktım. Eskitme bir sandalyeye oturmuş,sol elini balkon demirine yaslamış diğer elindeki sigarasını dudaklarına doğru götürüyordu. Yelkovan akrebin üstünde durduğunda saat gece yarısını bulmuştu. 22 Nisan takvimde boy gösterdiğinde beşinci yılımızı kendi çapımda,kendi içimde kutladım. Bugün onu ilk gördüğüm gündü. Bugün sevgimin tohumlarının atıldığı ilk an. Sigara dumanını başını havaya kaldırarak dudaklarından dışarı bıraktı ve duman gökyüzüne doğru yol aldı. İlk gördüğüm an kalbim nasıl öyle atıyorsa şimdi de öyle atıyordu. Kalbimin dili ona çok şey söylemek istiyordu ama o duymuyordu."Mutlu yıllar."diye mırıldandım. Kaybedecek bir şeyim yoktu avucumun içindeki umudumdan başka. Onu da kaybedersem yaşama tutunmak için, bu dünya üzerindeki varlığımı doyasıya yaşamak için bir sebebim kalmazdı. Hepsi elimden kayıp gitmesin diye avucumu kalbime bastırıp umudumun bir kırıntısını oraya sakladım. * Nefesi yüzüme çarparken benim nefes almamı zorlaştırıyordu. Nefeslerim boğazıma dizilirken yutkunmam zorlaştı. Dudaklarını diliyle ıslatıp "O yazardan sende sevdiğin bir alıntıyı söylesene"dedi elini başımın yanındaki dolaba koyarken. "Kafkadan mı ?" Başını salladı. Dudaklarımı aralayıp"Ne söyleyeceğim belli de,nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum." 15.12.2016 İnstagram:Busssiiimmm

Savaşma Seviş Serisi 3. Kitap Yakında tanıtımı sizlerle olacak:) (Şimdilik bir sonraki kitabın, Alihan'la Dicle'nin hikayesinin tanıtımlarını okumak isterseniz, sizi "Alayına İsyan"a alalım:)

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...