Bir genç kız düşünün; babası tarafından sevilmeyen, şiddet gören. Bir adam düşünün; kaplaranlık bir adam. Can dostu hariç kimseye acımayan. Gece & Ulaş

18 yaşında sırf abisinin mutluluğu için hiç tanımadığı ve sevmediği bir adamala berdel için evlenmeyi kabul eden Evin Güler'in hayatını okumak istermisiniz.? ******* Hadi gene iyisin! Seni akşam ağanın oğluna istemeye gelecekler." Dediğinde gözlerim kocaman açıldı. Ve Babamın dediklerini idrak etmeye çalıştım. Ne evlenmesinden bahsediyordu bu adam? Üstelik ağanın oğluyla, birden kendime geldim ve babama olacak adama bağırdım. "Ne evlenmesi!? Ben evlenmemem. istemiyorum evlenmek! " O kadar bağırmıştım ki, ses tellerim acımıştı. Ama ben bağırarak konuştuğum için babamın kahve rengli gözleri birden sinirden koyulaştı. Ona bağırdım için ellerini yumruk yaptı ve üstüme yürüyüp bağırarak konuşmaya başladı. "Nasıl evlenmiceksin lan! Yurek mi yedin sen kız!? Kimsin sen lan, kimsin de benim lafımı ikiletiyorsun." Deyip elini havaya kaldırdı. Bana bir tokat atıcakken annem onun kolundan tutu ve beni arkasına alıp babamın önüne geçti. Derin bir nefes verip, korku dolu bir ses tonuyla konuşmaya başladı. "Yapma Aziz! Sana yalvarırım kızımı evlendirme, o daha çocuk." Demesiyle babam olacak herif sinirle gülmeye başladı. Annemin elindeki kolunu serçe çekip bana bakarak parmağını salladı. "Evleneceksin! Kendin için değilse, abin için evleneceksin. Tamamı lan!" Deyip bana sert bir bakış atıp anneme döndü. "Hemen hazırlıklara başlayın." Dedi demir kadar soğuk sesiyle, yine sinirle bana döndü. "Git hazırlan hemen, beni deli etme." Dedikten sonra arkasını dönüp siktir olup gitti. Nasıl evlenecektim ben, hemde tanımadığım sevmediğim bir adamla. Istanbull'da yaşıyordu ama herkesin söylediğine göre zalim bir adamdı. Murat Haznedaroğuları.. Kapak tasarımı için@ kimliksizzbiryazar çok teşekür ederim♥

"Öldürün o zaman." Duyduğum sert ve soğuk sesle irkildim. Sanki normal bir şeymiş söylüyormuş gibi bir çırpıda söylemişti. Bunların bana yardım etmelerini beklerken daha tehlikeli çıkmışlardı. Ölüm emri verilen adama bakıp vicdanımın sesine engel olarak usulca geldiğim yoldan geri döndüm. Yanlarından birkaç metre uzaklaşmışken bir silah sesi duydum. Bağırmamak için kendimi tutarak korku dolu gözlerimi adamlara çevirdim. Az önce ölüm emri verilen adam başından akan kanla yerde cansız bir şekilde yatıyordu. Diğerleri de başında hâlâ bir şeyler konuşmaya devam ediyorlardı. Yerdeki ölü adama bakıp kaldım. Hiç acımadan, bir saniye bile düşünmeden öldürmüşlerdi adamı. "Sen de kimsin?" Birinin beni fark etmesiyle hepsi bir anda bana döndü ama ben sadece az önce ölüm emrini veren adamın soğuk gözlerine baktım. "Ben şey..." Sustum. Söyleyecek bir şey bulamadım. Karanlıktan dolayı yüzlerini net olarak göremedim. "Sen ne?" dedi, bana doğru bir adım attı. Eş zamanlı olarak geri gittim. Bir saniye olsun bakışlarını benden çekmezken yutkundum. "Ben hiçbir şey görmedim." Tek kaşı kalktı. "Bizi mi izliyordun?" Korkuyla birkaç adım daha geri gittim. "Öyle bir amacım yoktu." Yine bana doğru bir adım attı. Korkudan tüm bedenim titremeye başladı. "Ne amacın vardı?" Cevap vermek istedim ama söyleyecek bir şey bulamadım. Tek istediğim şey şu an buradan kaçıp gitmek. Gözlerim adamın elindeki silaha kaydı. Bu daha çok korkmama neden olurken daha fazla durmanın bana bir faydası olmayacağına kanaat getirdim ve koşarak yanlarından uzaklaştım. "Yakalayın şunu!" Arkamdan bağırdı. Bunu duymak daha hırslı bir şekilde koşmama neden oldu. Resmen başımdaki bela birken iki olmuştu. Koskoca ormanda bir mafyadan kaçarken bir başkasının kucağına düşmüştüm.

Elleri kanla kaplı bir katil bir ölüm çiceğine aşık olabilir miydi? Belki sonu olacaktı, Belki de sonsuzu. ~ Sokak #1 •07.05.2019• ~

"Gel buraya kaçma!" diye bağırdı çetedeki başka bir adam, hem ağlayarak hemde bacaklarımdaki kesik yüzünden onlardan kaçmaya çalışırken bir ara sokağa girdim ve sırtımı duvara yaslayıp derin derin solumaya başladım, çetelerin beni satması ve köpek gibi beni o adamın yanına atmaları ardından oradan kaçmam bir mucize gibi değildi kaçarken kahretsin ki o adama yakalanmıştım ama en azından yatmaktan kurtulmuştum, bağırma sesleri yaklaşınca korkuyla önümdeki terk edilmiş evin kapısını açtım ve ağlayarak hızla kapatıp arkaya doğru gitmeye başladım, bir çıt sesi çıkınca irkilerek etrafıma baktım duvarlarda bir çok kesici alet asılı halde gördüğümde korkuyla ellerimi ağzıma dayayıp hızla arkaya gittim o sırada sem sert bir şeye çarptığımda yavaşça önüme döndüm ve o anda fena bir belaya daha girdiğimi anladım, sandalyede bağlı bir adam ve başında on adam vardı karşımda ise soğuk ve acımasızca yüzüme bakan adamı görünce korkuyla dizlerimin üzerine çöktüm o sırada arka kapı gürültüyle açılınca yere serildiğim gibi gözlerim karardı ve bayıldım. ⚜ Sevda Dedikleri Böyle Birşey Aşktan Bile Öte Olan ⚜ Başlangıç Tarihi : 27 / 07 / 2017 Bitiş Tarihi : 11 / 10 / 2017

Ellerini yavaş ve sakince belime yerleştirdi. Vücudumdaki hissettiğim titreme nasıl bir tehlikede olduğumun habercisiydi. Kulağıma eğildi nefesi ciğerlerimin en derinine kadar inerken. kalbim yerinden çıkacakmışcasına atıyordu. "Sen benimsin küçüğüm" dedi sakince kulağıma kullandığı cümle tüylerimi diken diken ederken üzerimdeki küçücük havluyu çekti ve yere bıraktı. dikkatlice beni incelerken refleks olarak ellerimle vücudumu kapatmaya çalıştım. ellerimi tuttu ve beni duvara yasladı. " Benim olanı benden gizleme küçüğüm"

"Aşk mı? Ölüm mü?" dedi gözlerimin içerisine derin derin bakarken. Elimdeki silah tam kalbine doğru bakıyordu. Gözlerim yavaş yavaş dolarken hırsla alıp verdiğim soluğun sesini duyabiliyordum. "Tabi ki de ölüm, senin gibi bir adam için asla aşkı seçmem! Zira seçtiğimde ne olduğunu da gördüm." İşaret parmağım tetiğe bastırmak için beni zorlarken karşımda gözlerimin içerisine gayet rahat ve bir o kadar da sakin bakan adamı öfke ile izliyordum. "O halde öldür beni, çünkü yüreğimin acısını dindiremem." Kaşlarımı alayla kaldırıp indirdim. "Yüreğinin sızısı mı? Ne sızısından bahsediyorsun sen Kuzgun! Benimle oynadın, gerçekten sevdiğine inandırdın! Bunların hepsi o kadına ulaşmak içindi ve ulaştıktan sonra beni bir çöp gibi kenara fırlatıp attın! Sen düzenbazsın! Yalanın beden almış halisin!" "Evet seni o kadın için kullandım ve amacıma ulaştım. Planım tıkır tıkır işledi ama hesapta sana aşık olacağım yoktu. Sen yoksan bende bu dünyada varolmak istemiyorum." "Senin varoluş sancınla ilgilenmiyorum. Hatta..." Diyerek elimdeki silahı indirdim. "Seni öldürmeyeceğim, bu zamana kadar öldürdüğüm adamlardan bile daha ucuzsun. Senin gibi düzenbaz birinin kanı elime bulaşsın istemiyorum." Son sözlerimin ardından hala rahat görünen bakışlarına son kez bakıp arkamı döndüm. Bakış açıma giren manzarayla avı bir tebessüm yerleştirdim yüzüme. Adamları o beni oyalarken onu öldürmemi engelleyecekti. Yenidrn Kuzgun'a dönüp dolu gözlerle acıyarak baktım. "İşte sen busun Kuzgun Ateş, bu..." Başlangıç tarihi; 31.08.2021

Bir adam kardeşinin arkadaşına takar, aşık olur ve sonra da gelişen olayları gelin inceleyelim Damla & Aral aşkı geliyor!!! 🧡 ~~~ NOT: kitap aşk konuludur klasik mafya kitabı bekleyenlere kitaba başlamadan haber vereyim İyi okumalar!

Bir mafya adamı cafe'de gördüğü bir kıza aşık olmuştur. Fakat bu aşka engel olacak bir sürü şey vardır. Kızın bu adama karşı bir duygu hissetmemesi gibi... Peki bu adam bu duruma karşı nasıl bir şey yapacaktı. Hemen pes mi edecekti... Hiç sanmam... ⚠️DİKKAT SPOİLER VAR⚠️ Bu kızın da belki kendince nedenleri vardır. Geçmişte yaşadığı bir mafya aşkı vardır. Belki de onun bu aşka engel olmaya çalışmasının nedeni eski bir hikayedir. Gerçekler elbet bir gün ortaya çıkacaktır...

(+18) !Şiddet ve olumsuz örnekler içerir!! Annemden öğrenmiştim güçlü olmayı. Kader tüm silahlarıyla üzerime gelirken sona kalan kalkanlarımı kırıyordu insanlar. Önce en yakınlarımın ihanetine uğradım. Beni attıkları çukurun içinden tek başıma nasıl çıkabileceğimi arayıp durdum. Öğrendiğim en iyi şey hayatın tam bitti dediğin yerden başlamasıydı. Belki yürüyeceğim bu yol dikenlerle doluydu fakat umudumu asla kaybetmeyecektim... 'Seni bırakmam' diyordu özgürlüğümü elimden almaya çalışan adam 'Seni bırakmam' neydi bu? Aşk mıydı... yoksa saplantı mıydı? Üstelik elimde olmadan ona alışıyordum. Neyseki kader son hamlesini yapmamıştı. Beni cehennemden kurtaracak olan çok yakınımdaydı... Ben Efsun Demir..benden nefret eden babamdan, bana kötü günler yaşatan o zalim adamdan ve masumluğumu elimden alan hayattan intikamımı; her günümü sonsuz bir mutlulukla geçirerek alacağıma yemin ederim Kendiineyazarr...