Vernem Nidahen ° Jikook
Ona silahımı doğrulttum fakat o bir çiçek uzattı bana. dom'um kapak için teşekkür ederim, ellerini öpüyorum ♥️
Ona silahımı doğrulttum fakat o bir çiçek uzattı bana. dom'um kapak için teşekkür ederim, ellerini öpüyorum ♥️
Normal yaşadığımız dünya... insanlığın çeyreğinin hayatta kaldığı bir savaş...başlamakta olan bir efsane...doğrusu her bin yılda bir süregelen bir döngü...bu döngü de ana rolde olan bir karakter...savaşı mı barışı mı seçmesi gerektiği bilinmez... ama bilinen bir şey var... hiç bir şey göründüğü gibi normal değil...
Küçükken annenin bana "büyüyünce kızımı sana vereceğim" diye söz verdiği misafir çocuğuyum. Ve unutmadıysan, sen de beni tanıyorsun. Not: Uzun süre önce yazıldığından, ilk bölümlere göre yargılamamanız önerilir.
Bilinmeyen: Abimin kankası olmasaydın olmazdı değil mi? Bilinmeyen: Şu kocaman okulda gittin Bilinmeyen: Her yerden sik gibi fırlayan abimi buldun Bilinmeyen: Ve onunla kanka mı oldun Bilinmeyen: Bu mudur yani? Bilinmeyen: Hiç beklemezdim senden Bilinmeyen: Cık cık