'Sen güçlü bir kızsın, degil mi?' Dedi eli boğazımın tamamını kavrarken. 'Senin gücün yanında, benim ki bir hiç.' Dedim kısık bir sesle. Boğazımı kavrayan elini gevşetmesi için, elimi koluna koyup sıktım. Bakışlarını kolunu sıktığım elime kaydırdı ve hafif sırıttı; 'Senin ellerin küçük ve kırılgan, tıpkı bedenin gibi. Ama kalbin, öyle değil.' Dedi Gözlerini bile kırpmadan doğrudan gözlerime bakıyordu; 'Benim ellerim büyük ve güçlü, tıpkı bedenim gibi. Ama kalbim değil.' Dedi Yüzünü, yüzüme santimler kala durdurdu. Nefesi yüzüme doğru akıyordu, ve içime karışıyordu adeta. 'Belki benim bu gücüm, senin kalbini kırmaya'da yeter.' Bu bir " Kurtuluş" Hikâyesi değil. Bu bir " Hapsoluş" hikâyesi

Hızla açılan kapıyla cama yaslı kafamı kaldırdım. İrkilmiştim. Ona doğru dönmedim. Bu evde bu odaya ondan başka kimse bu şekilde giremezdi. Hoş, bir süredir kimse giremiyordu. Yanıma doğru gelip yüzümü ona dönmemi bekledi. Aldığı sesli nefeslerden sabrının sonunda olduğumu anlıyordum. Gülmek istedim. Sabır? Onun bana hiç göstermediği bir şeydi. Beni yanıltmadı. Sertçe çenemden tutup yüzümü ona doğru döndürdü. "Bayılıyorsun değil mi? Beni sinirlendirmeye bayılıyorsun. Kaç defa daha söyleyeceğim? Ben odaya girdiğimde yüzüme bakacaksın." Sertçe ittirdi beni. Alışmıştım. "Kimden yüz buluyorsun he? Kime güveniyorsun." Kime mi güveniyorum? Kimseyle görüşmeme izin vermezken bu nasıl bir soruydu? Cevap vermemem daha çok sinirlendirmiş olsa gerek ensemdeki saçlara asıldı. "Ne o? Yine her zamanki gibi cama yapışmışsın." Saçlarımı daha kuvvetli çekince inledim. "İyi izle. Dışarda geçen, akıp giden bu hayatı iyi izle. Çünkü sana bu evden, bu odadan başka yer haram." Yüzünü yüzüme yaklaştırırken fısıldadı. "Ama sakın hayallere kapılayım deme. Çünkü her gece o hayalleri başına yıkmaktan büyük mutluluk duyarım." Sözleriyle birşey demek istedim. Ağzımı açıp cevap vermek istedim. Ama yapardı biliyorum. Yapıyordu çünkü. Artık beni tanıyordu. Hayallere kapıldığımı biliyordu. Her gece bana kim olduğunu gösterip dünyamı başıma yıkıyordu. Aldığım solukları boğazıma diziyordu. Kaçış yoktu.

"Ondan nefret ettim. Bana yaptıkları yüzünden, benden aldıkları yüzünden ondan nefret ettim. Ama o beni sevdi. Ve ben ondan daha çok nefret ettim. Çünkü bu, bir aşk hikayesi değildi." On yedi yaşındaki Hilal Sancar kendisinden yaşça büyük ve ona takıntılı şekilde aşık olan genç bir adam tarafından kaçırılarak kendini bir trajik olaylar zinciri içerisinde bulur. Ailesine ve sevdiklerine dönmeyi başarabilecek midir? Bu kitap şiddet, argo, madde kullanımı, cinsellik, psikolojik unsurlar vb. içeriklere sahiptir. Lütfen tadını çıkarın ^^ BURAYA TEKRAR UYARI GEÇİYORUM: BU KİTAP, FANTEZİ MEZESİ EDİLMİŞ, NORMALLEŞTİRİLMİŞ ŞİDDETİN HERKESİN BAŞINA GELEBİLECEĞİNİ VE NE KADAR ÇİRKİNLEŞEBİLECEĞİNİ GÖSTERMEK AMAÇLI YAZILMAKTADIR! LÜTFEN BURADA YAZILAN ŞEYLERİ ROMANTİZE EDEN YERLERDEN UZAK DURUNUZ.

BU HİKAYENİN BİR ÇOK KISMINDA RAHATSIZ EDİCİ İÇERİK BULUNMAKTADIR. "Teninde bir ilkbahar havası ama için kar kış. Gözlerin yorgun, ruhun darmadağın. Korkuyla baktığın bu yollar senin kaderin, bu gözler senin katilin." Bakışlarında bir kasvet, kehanet vardı. "Heja," dedi tenimi ürperten bir ses tonuyla. "Bu adam senin katilin."

"Eşim." Kalın, ve erkeksi sesiyle konuştuğunda zifir karanlığa karışan gözlerini göremiyordum. Deli gibi titrerken, elimde ki odun parçasına parmaklarımı bir kelepçe gibi kilitledim. Arkama doğru baktığımda karanlık ıssız yol, bütün umudumu darmaduman etmişti. Yanaklarımda ki ıslaklığa vuran rüzgar, yaşları ve dudaklarımı kurutmuştu. Tekrar karanlıkta bir dev gibi duran görüntüsüne kafamı çevirdim. "Bir adım daha atarsan yemin ederim seni öldürürüm." Ve o adımı attı.

!!! +18 sahneler ve madde kullanımı bulunmaktadır. !!! ... Başımın döndüğünü belli etmemeye çalışarak yatağa ilerleyip uzandım. Üzerimde ki mini elbise yukarıya doğru çıkmıştı ama bunu umursamayacak kadar kafam iyiydi. Koltukta beni izleyen adama bakıp "Sana bi sır veriyim mi?" Dedim. Elinde ki bardağı kenara bırakıp yüzüme odaklandı. "Daha önce hiçbir erkeğin bedeni beni tahrik etmedi. İlla dokunuş gerekiyordu yada söz vs. Ama sen bir başkasın." diyip çok komik bir şey demişim gibi gülmeye başladım. Yerinden kalkıp sinirle bana doğru geldi. Yatakta üzerime eğilip gözleri elbiseden taşan göğüslerimde gezerken "Bir daha benim yatağımda benim dışımda bir erkekten bahsedecek olursan, bırak yürümeyi, konuşamayacak hale gelirsin." dedi. Yüzümüz arasında çok az bir mesafe kalmıştı daha da yaklaşıp dudaklarımızı değdirdim."Şu an tek istediğim bu aslında." dememle saçımı kavrayıp sertçe dudaklarımızı birleştirdi... Aşkın en kirli haliydi onların ki. Şahin Leyla'ya. Leyla ise Yeşile tutkundu... Şahin & Leyla

"daha gözlerime bile bakamıyorsun. söylesene sevgilim neden bana kafa tutuyorsun?"

Hafızasını kaybetmiş bir halde baş düşmanının evinde esir olarak uyanan Meira, geçmişte işlediği affedilemez bir günâhın bedelini ödüyor olduğunu öğrenir. Meira uyandığında ona söylediği ilk sözü "Biz düşmanız" olan adamın, bir zamanlar gözlerinin içine aşkla baktığını öğrendiğinde işlediği günahın hiç de sandığı kadar basit bir ihanet olmadığını ve altında çok daha korkunç bir entrikanın yattığını anlar. İki düşmanın kader ağları, tutku ve nefretin ateşiyle birbirine örülmüş; kurdun kuzu postuna bürünüp kuzunun kurda dönüştüğü çarpık bir ihanet oyununa evrilmiştir, artık birbirlerinden kaçmaları da ne mümkün! Bu yapbozu ise çözmenin tek bir yolu var: Gördüğün ve duyduğun hiçbir şeye inanma. Bunu geçmişteki sen bile söylüyor olsa... Fantastik değildir, karanlık aşk türündedir. DİKKAT! Bu kitapta cinayet, psikolojik ve fiziksel şiddet gibi rahatsız edici olabilecek içerikler bulunmaktadır.

"Bir gün buradan çıkıp gideceğim, göreceksin!" Sırıtışı tehlikenin sembolüydü. "Buradan çıkıp gidebileceğin yer yalnızca bana ait boş tuvaller olabilir. Sen benim en büyük şaheserimsin!" Korku, nefret, heyecan bir olup bana düşman kesildiğinde ilk kez umut ettiklerim bir sanrıdan ibaretti. Ben, onun çizdiği bir sanat eseriydim. O ise, beni yaratan sanatçının ta kendisiydi. Heyecanları dorukta bırakarak sizi sanat camiasının nefretten tutkuya dönüşen bütün duygularını, renklerin dünyasında sanata çevirerek sizlere sunuyorum. *** Bu kurguda yaşanan oalylar ve kişilerin gerçeklikle hiçbir ilgisi bulunmamaktadır.

(Berfin) Yine bu uyuşturucu bağımlısının altında eziliyorum. Zaman algımı yitirdim. Ne zamandır bu odada bağlı durduğumu asla bilmiyorum. Uyuşturucuyu bırakmak için beni kullanan aptal bir adam var karşımda. Ama işin kötü tarafı bu adam mantıklı kararlar vermiyor. Ve verdiği her kararı uyguluyor. O yüzden YAŞAMAK İÇİN NE GEREKİYORSA ONU YAPIYORUM. ...