" ... Bir anda dudakları dudaklarımı bulurken ,korkuyla itmeye çalıştım. Etki etmezken, tek yapabildiğim kafamı çevirmek oldu. Bu sefer açıkta kalan boynuma ufak bir öpücük bıraktı. Nefesini hissetmek beni fazlasıyla korkutuyordu zaten. Üstüne bir de vücudumun ona yapışık olması kalbimin 'bu korkuyu kaldıramıyorum ' dercesine bağırmasına sebep oluyordu. "Nefreti, sevgiye tercih ederim. " dedi fısıltıyla. Sesli bir biçimde yutkunurken, halime bakarak sesli güldü. Bir anlık cesaretle onun yaptığı gibi kulağına doğru yaklaştım. "Ellerim de öleceksin!" diye fısıldadım..."

(+21 yaş sınırı.) İntikamın sivri pençeleri arasında pusulasını kaybetmiş eski bir komando... Her şeyini kaybetmiş, ölüme tutkun bir savcı... Kanla yıkanmış bir gece, cehennem menfezlerinden arza akan dehşet verici bir yangın... Tutuşmuş cesetler, işlenmiş günahlar, sır gibi saklanan yalanlar... O geceden sonrasını eşelemek diplere gömülen her ıstıraplı acıyı gün yüzüne çıkarmak demekti. Darbeler yapılmış, oluk oluk kanlar cehennem vadilerinden akmıştı. Fakat o geceden sonrası eşelenmeye değerdi: Şeytanlar, ağlayacak; aşk, sadece susacaktı. Feri sönen gözlerdeki ölme arzusu, ışığını kaybeden ruhtaki öldürme tutkusunu alaşağı etti. Geceleri yaşayan bir katil, üzerine gece sinen güne sığındı. "Yalnızlık, karanlıkta büyür. Çaresizlik, karanlıkta yakalar insanı. Ruh, karanlıkta boğar bedeni. Ben senin karanlığınım. Senin olmamı istemesen de seninim." Kitabın şarkısı: Gone With The Sin, HIM. ... Kitabın basım, yayım ve yayın hakları tamamen şahsıma ait olup diğer tüm hakları saklıdır. Her bir cümlesi, olay örgüsü, kitap adı, karakter adları gibi tüm unsurları tescilli olup rızam dışında kullanılması, paylaşılması, basılması, kopyalanması ya da taklit edilmesi halinde hukuki süreç başlatılacaktır.

"Güven, sadakât gibidir. Barınamadığı bedeni terk eder." Emir; hasta bir beynin kurguladığı oyuna inanarak sevdiği kadını ihanetle suçlar ve tüm hayatının bir anda raydan çıkmasına neden olur. Yaşadığı bunalımların, sinir krizlerinin suçlusu olarak Reyya'yı görür ve o'ndan intikam almak ister. Naif bir yapısı olan kızı yerle bir etmek onun için çok kolaydır ve bunu başarır. Fakat sonrasında yaşananlar, onun hiç beklemediği şeylerdir.

+18 [Kitapta olumsuz örnek oluşturabilecek bazı sahneler vardır. Rahatsız olacakların okumaması rica olunur.] • Kimliğini, karakterini, geçmişini bilmediğiniz birine aşık olur muydunuz? O, oldu. Korktu ama sonra sadece hissetti. Ve bu en güzel şeydi.

Pencerenin önünde öylece oturup karanlığın tıpkı bir örtü gibi her yeri örtmesini izliyordum. Sakin bir nefes daha içime çektiğim de burnumdan ciğerlerime inen kahve kokusu ile kupayı kaldırıp dudaklarıma yasladım. Arkamdan gelen ses ile çöktüğüm divandan hızla kalkıp arkama döndüğüm de salonumun ortasın da gördüğüm yabancı kalbimin korku ile hızlanmasını sağladı. Yabancı ona dönmem ile bana doğru bir adım atarken elimde içinde ki kahvesi bitmiş olan kupayı hızla ona fırlattım. Vücudunu atik bir hareketle eğerken başının üzerinden geçip duvarda parçalanan kupaya bakakalmıştım. Benim bu tutukluğumdan faydalanıp hızla bana atıldığında kaçabilecek hiçbir yerim olmadığından kolları arasında kaldım. Hayretle karşımda ki yabancıya bakarken dizimi kendime çekip hırsla mahrem yerine sapladım. İnleyip geriye çekilirken bu sefer karnına tekme atıp yere düşmesini sağladım. Kimse bana dokunmaya bile cüret edemezdi. Yerde kıvranırken hızla iki bileğini tutup başının üstünde tutup karnına oturunca sarımsı gözlerini açıp gözlerime dikkatle baktı. Hareketim ile sanki gözlerinde ki acı yerini başka şeylere bırakmıştı. Neden böyle olduğunu anlamazken boşluğumdan faydalanıp hızla yerlerimizi değiştirdi. Altında debelenip birkaç darbe atarken acıyla inlese de bir şey yapmadan öylece bileklerimi tutuyordu. En sonunda bir işe yaramayacağını anlayıp durduğum da öylece gözlerime bakıp kafasını kulağıma doğru eğdi. Dudaklarından anlamadığım bir dilde çıkan fısıltılar bedenimi saçma bir şekilde uykuya sürüklerken tam bayılmadan önce duyduğum şeyler kendimde olsam ona sağlam bir yumruk atmamı sağlardı. "Sonunda bana geldin beyaz saçlı gelinim." "Benim beyaz gelinim."

İhanet kategorisinde 1. Sırada Adam dehşetler içerisinde karısını izliyordu. Karısı kırdığı aynanın sivri bir parçasını almış. Boğazında tutuyordu... Bir an adam nefesinin kesildiğini zannetti, karşısındaki enkaz ona aitti... "İndir elindekini Leyla! Sonra pişman olacaksın" dedi adam. Oysa kadının en büyük pişmanlığı o'idi. Elinin tersiyle gözündeki yaşı sildi Leyla, bunca zaman döktüğü gözyaşlarına yenileri ekleniyordu, ve bu gözyaşlarına sebebiyet olan adam karşısında arsızca duruyordu. "Bak ben senin eserinim beni bu hale sen koydun. İçimde yaşamaya dair tek bir neden bırakmadın." "Leyla" dedi adam inleyerek. "Ben üzgünüm, böyle olsun istemedim. Leyla burukça gülümsedi, gözünden dökülen gözyaşını tekrar sildi. "Üzgünsün!" "Ama ben yapacağım hiç bir şey için üzgün değilim." "Bak elimdekine bunu ben tutuyorum. Ama sebebi sensin! Birazdan tüm acılarım son bulacak..." Adam karşısındaki kadının herşeyden vazgeçtiğini biliyordu. Yaptığı herşey için pişmandı. "Leyla pişmanım anla vazgeç, tamam yeniden başlayalım." "İndir o elindekini sana söz veriyorum, herşey daha güzel olacak." Leyla tekrardan güldü, herşey daha güzel olacak diyordu celladı. Zaten en büyük hatayı celladına aşık olarak yapmıştı. "Seninle olacak bir yaşamı istediğimi neden düşünüyorsun." Adam bir adım attı Leyla'ya doğru. Kadının dur diye bağıran sesi heryeri inletti. Ayşe, Aslı ve Fırat yukarı koştu, girdikleri odada Leyla'yı gördükleri şaşkınlıkla dona kaldılar. Gerçi zavallı kız çok bile dayanmıştı. "Leyla kan yerine geldin. Boşanamıyacağımızı sende biliyorsun. İndir o elindekini sakince konuşalım." Dedi adam bir umut, hayatında ilk defa bu kadar çok korkuyordu. Sevdiği kadın karşısında canından vazgeçmişt

Bir dedektiflik şirketinde çalışan Zeynep, daima işlerini tek başına halleden biriydi. Onlarca iş yapmış ve sadece kendi çalışmıştı. Hepsinin de başarıyla sonuçlanmasına sebep olmuştu. Fakat bir gün başka bir iş geldi ve bu sefer biriyle birlikte çalışması istendi. Hiç istemeyerek başladığı bu işi, çabucak bitirmek istemesine rağmen gerçekleşen bir cinayet işlerin daha da karışıp, çıkmaz bir yola girmesine neden oldu. Cinayet; bilinmeyen sırları, istenmeyen kişileri ve geçmişin karanlık yüzünü ortaya çıkarmak için sökülen ilk ilmek oldu. Zeynep Karaca & Ali Fırat Namlı

"Acısı kanamış dünyanın aşkları arasında kendini gizleyen, avuçlarından öptüğüm bir kadın var."

Adım issiz. Güzel bir hayatın kıyısına vurmuş mutlu çocukluğum. Evimin tek göz odasına sığmış ama koca dünyaya sığamamış sıradan bir çocuğum. Ben izsiz... Güzel bir gökyüzüne sığınmış bir kar tanesi olan soğuk çocukluğum. Sokaklara sığmış ama küçük bir yuvayı bulamamış unutulmuş bir çocuğum. Adım izsiz çamura batmış ayakkabılarını bulduğu su birikintilerinde yıkayan ve ben izsiz çamura bulanmış bedenini gözyaşlarıyla aklayan. O izsiz; başak taneleri saçlarında güneş doğan, gözleri hep gece kalan ve onun adı izsiz; gözleri vaat edilen hayat, ruhu ölüm olan. İzsiz; sokaklarda koşturan, ele avuca sığmayan ve gülümsemeleri aydın olan. Onlar izsiz, çaresizliğin eline düşmüş sonra da büyümüş, hep içlerine ağlayan. Durmayan, yılmayan, ağlayan ve kahkahalar atan. Sadece kader kitabının satırlarını arşınlayan, acı kelimelerde takılıp yerle bir olan ve mutlu bir sözcükte soluklanıp son paragrafa koşan. O izsiz, elinde kalemi kaderin her bir dizesini karalayıp kendi cümlelerini yazan ve onun adı izsiz kırılmış bir kalemi onun ellerine verip gizlice yazdıklarını okuyan. (ilk yayım tarihi 20temmuz2017)