Γιατί οι άνθρωποι ζουν από τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή του άλλου. Ή έναν θάνατο για τη ζωή του άλλου. Βόρεια Εύβοια, 1941 Εκείνη ζούσε στο χωριό της. Μια φαινομενικά απλή κοπέλα μεγαλωμένη δίπλα στη θάλασσα. Αλλά όπως και η θάλασσα είχε μια καρδιά γεμάτη φουρτούνες, ζητούσε μια ζωή γεμάτη αρμύρα και πάθος. Αυτή τη ζωή τη βρήκε σε δύο μάτια όμοια με την πλανεύτρα θάλασσα κι αφέθηκε στα κύματά τους δίχως να λογαριάζει τις συνέπειες. Κι εκείνος, κάθε φορά που αντίκριζε τη μελαχρινή της ομορφιά και τα φλογερά της μάτια καιγόταν στη φωτιά τους. Για τους άλλους ήταν ο αμείλικτος Λοχαγός των SS αλλά έλιωνε σαν την αντίκριζε. Ο χειμαρρώδης έρωτάς τους θα παραταχθεί κατά του πολέμου και από το νησί της Ελλάδας θα ταξιδέψει στα σαλόνια που συχνάζει η Ναζιστική ελίτ του Βερολίνου για να τον αποτρέψει κι από εκεί ακόμα και στον θάνατο. Οπουδήποτε αρκεί να ήταν ελεύθεροι. Και μαζί. "Η μάνα μου έλεγε να μην εμπιστεύομαι άντρες που δεν έχουν μεγαλώσει δίπλα στη θάλασσα." "Κι εσύ θάλασσα είσαι."

το βλέμμα του ηταν σκληρο,το μυαλο του βρισκόταν παντοτε σε εγρήγορση μηπως ο εχθρός κατακτήσει τα εδάφη όπου γεννήθηκε,και τοτε ειδε εκεινη..και εχασε καθε έλεγχο..

Η Αρτεμις ειναι ενα κανονικο κοριτσι 17 ετων. Ξαφνικα στην πολη μετακομιζη μια οικογενεια πεντε ατομων οι οποιοι εξωτερικα ειναι διαφορετικοι απο τους υπολιπους. Μια αφυσικη ομορφια. Ο Λουκας ειναι το μεσαιο παιδι απο την οικογενεια του και θα του κεντριση το ενδιαφερον η Αρτεμις. Αραγε η Αρτεμις θα μαθει το σκοτινο μυστικο που κρυβουν; ΑΛΛΑ αν το μαθει θετει αυτοματα την ζωη της σε θανατο. 🔥ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΑΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ🔥 Το εξωφυλλο το εκανa εγω☺☺

Η 16χρόνη Αντελίν έχει βαρεθεί την μονότονη καθημερινότητα της στο Λος Άντζελες. Πάντα ονειρευόταν μια διαφορετική ζωή, κάτι πέρα από τα σύνορα της φαντασίας των ανθρώπων γύρω της. Μελετάει και φαντασιώνεται το υπερφυσικό ώσπου μια νύχτα πέφτει πάνω του. Η ζωή της θα αλλάξει παντελώς όταν μάθει την αλήθεια για τις ρίζες της και πως είναι να συζείς με αδίστακτους μα ταυτόχρονα ελκυστικούς δαίμονες.. Υψηλότερη θέση: #1 Βρικόλακας.

Αυτό είναι το βιβλίο με τις αλήθειες. Το κριντζ που πήρα την απόφαση να δημιουργήσω . Την αλήθεια που ο Ξενοφώντας φοβόταν να διηγησει. Σε μια εποχή χωρίς αμαρτίες . Κρύψαμε στα έγκατα της ιστορίας , τον πόνο και την δυστυχία . Αυτή η αγάπη , δεν έχει τέλος .

"Όλοι έχουμε μυστικά ξέρεις. Μερικές φορές είναι πιο σκοτεινά και από τους χειρότερους εφιάλτες μας". Δεν ήταν εύκολο για την Χάβα Λεβίδη να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα και να γίνει μουσικός, με την Εβραϊκη της ταυτότητα επί την εξουσία του Μεταξά. Έτσι αναγκάστηκε να γίνει Εύα Παναγιωτίδη, η υιοθετημένη κόρη ενός καλόκαρδου διευθυντή Αρρεναγωγείου. "Είσαι ο μόνος άνθρωπος που έχω κάτι κοινό" Όμως, ούτε για την Εύα Παναγιωτίδη ήταν εύκολο να συμβιβαστεί με την πλαστή της ταυτότητα και να βρει έτσι τον έρωτα της ζωής της. Γνωρίζει έναν σπουδαίο γιατρό της πόλης και τελικά τον παντρεύεται, πιστεύοντας ότι είναι ο κατάλληλος για εκείνη. "Μόνο εσύ με κάνεις καλύτερο άνθρωπο. Θα τους σκότωνα όλους για να είσαι εσύ καλά." Τα πραγματικά προβλήματα ξεκινάνε όταν με την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα, αναγκάζεται να φιλοξενήσει σπίτι της έναν Αξιωματικό των SS ενώ ταυτόχρονα ο σύζυγος της, της δείχνει ένα σκληρό πρόσωπο που όμοιο του δεν είχε συναντήσει. Το πάθος σε συνδυασμό με τον δυνατό έρωτα που πρώτη φορά νιώθει, την παρακινούν σε επικίνδυνες για τη ζωή της πράξεις.

Σύντομη αλλά ηρωική η ζωή της Αθηνάς Χατζηεσμέρ, που δολοφονήθηκε στην ηλικία των δεκαεφτά ετών. Παιδί προσφύγων, έμενε στα Νέα Γερμανικά Σφαγεία, σε ένα φτωχικό σπίτι και παρά την φτώχεια έζησε όσα θα μπορούσε να ζήσει ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Μέχρι που ξέσπασε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του '40. Η ίδια εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ και έγινε μαχήτρια. Μέχρι που την κατέδοσαν και φυλακίστηκε από τους Γερμανούς το 1944, δέκα μέρες πριν την απελευθέρωση. Στη σύντομη ζωή της ένιωσε τις χαρές του έρωτα, την ανάγκη του ανθρώπου για ελευθερία και θέριεψε το πάθος της για την ζωή. "Έρχεται η απελευθέρωση, σιμώνει! Και τότε στα γαλάζια ταμπελάκια των δρόμων θα μπουν τα ονόματα των δικών μας ηρώων. Οδός Ηλέκτρα Αποστόλου, οδός Νικολάου Σουκατζίδη, οδός Γιάννη Ιωακειμίδη ετών 17. Και σαν περάσει λίγος καιρός ακόμη θα αλλάξουν κι αυτά μαζί με ολάκερο τον κόσμο. Ανάγκη για ήρωες δεν θα υπάρχει πια. Τα παιδιά θα παίζουν μπάλα στη συμβολή των δρόμων ευτυχίας και λαού." (Απόσπασμα από τον θεατρικό μονόλογο: Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17)

Τι γίνεται όταν ερωτεύεσαι έναν άνθρωπο που δεν περίμενες ποτέ ότι θα τον ερωτευοσουν; Η Αθήνα Παπαδάτου είναι βοηθός του πατέρα της στο ιατρείο. Η Αθήνα είναι δυναμική,γενναία και πολύ όμορφη. Γι'αυτό ο νεαρός λοχαγός Αντόνιο την ερωτεύεται με την πρώτη ματιά. Μετά ξεσπάει ένας μεγάλος έρωτας μεταξύ ενός Ιταλού και μίας ελληνίδας... Αυτό θα κρατήσει για πάντα ή μήπως τους χωρίσει ο πόλεμος;... Cover by: mike_tsourdiou

#1 in Historical Fiction (3/09/2017) Ο Πόλεμος των Ελλήνων και των Τρώων από την αρχή μέχρι το τέλος. Ξεκινά από το χτίσιμο της Τροίας και τελειώνει στην επιστροφή της Ελένης στη Σπάρτη. Δεν μου ανήκει τίποτα. Ή μάλλον κάτι μου ανήκει γιατί είμαι Ελληνίδα.

17 Νοεμβρίου 1973 Η τρίτη μέρα της κατάληψης του Πολυτεχνείου από τους φοιτητές και το άδοξο τέλος. Μια κοπέλα στέλνει γράμμα στη μητέρα της από την φυλακή και της αφηγείται το πρωί εκείνης της μέρας, τον θάνατο του φίλου της, την τραγική είσοδο των τανκ και τις συνθήκες στις φυλακές καθώς εκφράζει τα παράπονα της και τις ελπίδες της για το μέλλον.