Senelerdir 90 ila 100 kilo arasında gidip gelen bir kız.Ve 10 kilo verme rekoru kırıp 90 kiloya ulaşan sonra da kendini ödüllendirmek için yemek yiyip yine 100 kiloya çıkan bir kız. 19 yaşında fizik ölçüleri 90 60 425 olan Felicia Baffo'nun ondan çok değil 40 kilo az olan bir de en iyi arkadaşı var : Eleanor. Lise 3'e başladıklarında ikisininde hedefi Felicia'yı '' Şişko Patates'' likten '' Vay Ulan Kıza Bak ! '' a terfi etmeye çalışmaktı. Onun hikayesi nasıl bitecekti peki ? İstediği kiloya ulaşıp 70 yaşında bir Barbara Palvin olarak ölerek mi ? Yoksa yaşı gelmeden zayıflayarak mı ? Peki ya aşk hayatı ? Sonunda gerçek bir erkek ona aşık olabilecek miydi ? Daha doğrusu , hikayesinin bir sonu olacak mıydı ? Kendi evinin popisi olan bir kız hayatında üzüntü veya zorluklar dışında her hangi bir duygu yaşayabilecek miydi ? Aslında Felicia sürekli o isyan eden ergenci tiplerden biri değil bazen zorluklar yaşadığı da doğru.Fakat onun günlüğü tamamen mizah dolu. ! Tüm hikayelerin hakkı saklı olduğu için Hakkı bulamadık genşlr.

Ben Alya. Ergenlik ortalarında bi kızım . Normalde benim yaşımdaki bi kızın 40 50 kilo civarı gibi olması lazımsa ben kesinlikle normal değilim. Anormallikte boyut atladım resmen. Uzun zamandır da böyleyim. İlk başta insanların durmadan benimle dalga geçmeleri çok sinirimi bozsa da bir süre sonra alışmaya başladım. Ama alışmam bu halimden memnun olduğum anlamına gelmiyor. Vücudumdan nefret ediyorum. Ben bile kendimi sevmezken başkası nasıl beni sevebilir ki ? Ama bazen hiç bir şey düşündüğün gibi olmaz. Mucize diye bi şey var sonuçta. *Okumakta olduğunuz ya da okuyup "Bu ne lan?" diyiceğiniz bu hikaye tamamen ve maalesef gerçektir.

Julie has always been the shy type. Her world changes when she finds wattpad, a very popular ebook community. She becomes addicted to it and even starts posting her own stories. But are friends, fans and votes all she will get from this site? Or is it possible to find love as well?

Sorular yine cennetin en kuytu köşelerinden cehenneme aşılandı. Cehennem ateşi merak ile harlandı. Sorular artık yakıyordu, küle çeviriyordu tüm benliğinizi. O sorular beyninizde toplanıp idam ediliyordu çünkü elinde sonunda bedenimizi saran umutsuzluk tüm soruların boynuna birer halat geriyordu. "Neden" idam ediliyor, "kim" idam ediliyor, " ne yapmalıyım " idam ediliyor. Geriye sadece kocaman bir umursamazlık bırakılıyordu... .................................................................................................................................................. Parmakları yeni doğmuş bir bebek merakıyla dolandı kaderimin üzerinde, nefesime kalemiyle dokundu ve kaderim onun parmakları arasında yeniden yazıldı. .................................................................................................................................................. " insan ölünce küllerinden doğmak istermiş, benim kelebeklerim öldü bayım şimdi ise ölü kelebeklerimden doğmak istiyorum ve o kelebekler yalnız sizinleyken canlanıyor beni anlıyorsunuz değilmi..."