Ecem Naz ULUTAŞ Sürekli korunup fırça yemek canına yetmişti Ecem Naz Komiserin..! Girdiği bütün operasyonlardan sonra dövdüğü adamlar için yazdığı savunmalar roman olacak kalınlığa gelmişti. Tabi dövdüğü suçluların açtığı davalarda ayrı bir roman olurdu... Babası ve Amcalarına bağlı çalışmak yetmişti artık canına attı...
Genç kız burnunu çekti ve ağlamamak için direndi. Onu neyin bu kadar üzdüğünü bilmiyordu. Onun farklı olduğunu sanmıştı. Diğer erkeklerin yaptığı gibi yarı sakat bir kızı görünce arkasına bakmadan kaçmamıştı. Kalmıştı. O kalmıştı. Zeynep kendini bu fikre alıştırmamaya çalışıyordu ama Efe onunla ilgileniyor, ona nazik...
Ben Ela... Daha küçücük yaşında hayatın nasıl bir şey olduğunu bilmeden kimsesizliğe mahkum edildim. Yalnızlık ve sevgisizlikle büyütüldüm. Tam her şeyin değiştiğine inandığım, sevileceğimi sandığım anda bir kez da parçalara ayrıldım. Ama bu kez öyle çok parçalandım ki tekrar toparlanamadım. Hala eksik olan parçalarım...