Çarptığım beden yere düşecekken refleks olarak onu tuttum . Kimi tuttuğuma baktığımda bir kız olduğunu gördüm. Onun dengesini sağlayıp hemen ellerimi çektim. kızı baştan aşağı süzdüğümde Çok güzel bir kız olduğu hemen anlaşılıyordu . Bana şaşkın şaşkın baksa da Kesin bana bilerek çarpmıştı. Ne olucak bu kızların hepsi...
işte ben şimdi olmüştüm aşık olduğum adam benim gözümün onunde başka biriyle birlikte oluyodu nefes alamıyordum boğazımda bir yumru vardı yutkuna mıyordum peki bundan sonra ne yapıcaktım burdan gitmeliydim benim geldiğimden haberi olmamalı hızlıca ilerlerken yanlışlıkla elim vazoya çarptı ve yere düştü ama ben koşarak...
Belkide "değişim" herşeyi zerresine kadar değiştirerekti. *** "Ayakkabı bağcıklarımı bağla,"dedim keskin ve hissiz bakışlarımı armağan ederek. Kaşlarını çatarak yüzüme doğru soludu. Tek bir mimik bile yoktu yüzlerimizde, kin mi nefret mi bilinmez ama bu bakışlar derinliklerde olduğu aşikard...
*Nefret, aşka dönüşebilen güçlü bir duygudur* Annesinin tayini dolayısıyla İstanbul'a taşınmak zorunda kalan Öykü, burada daha önce hiç karşılaşmadığı bir şeyle karşılaşır. Bir çeteyle. Bu durum ilk başta pek hoşuna gitmese de daha sonra onları terk edip giden babasından intikam almak için bu çetenin içinde olmak iste...