Her zamanki gibi güneş yine en tepesindeydi Mardin'in. Işık saçıyordu her bir evin tepesine içindeki karanlık hayatları bilmeden. Şilan'da açmıstı gökyüzü gibi gözlerini o sabaha karanlık günlerin yaklaştığını bilmeden.

Sessiz olmaktan uzak bir kız... Fazla çaresiz bir genç adam... Onları bir araya ne getirebilir? Kader mi? Yoksa tesadüfler mi? Hayır,onları bir araya getiren adamın çaresizliğiydi...

# 1 - rastgele Her erkek can yakar mı?... Baktım sana.. Kızgın değilim, kırgın değilim, dargın değilim.. Kısacası artık ben sana "hiç bir şey" değilim!

Uzun mu, kısa mı? Kaç hayat sığar bir saniyeye? Kaçı mahvolur? Kaç ömür kurtarılabilir peki? Bir saniyenin değerli olduğunu toprakları uğurunda verilen kanlar ile ölçüp biçmişlerdi. Üç adam, üç cengaver, nasıl anlatılır bilinmez ama bir araya gelmeleri vatan sevdaları sayesinden olmuş üç aslan yürek. Gurur, Onur, Tugay... Duruşlarında Türk topraklarının yenilmez çevikliği, bakışlarında alevlenen bir vatan evladı, ruhlarında ise kaybetmeyi asla kabul etmeyen dik başlılık. Bu yola baş koydukları andan itibaren geride bıraktıkları hayatlar, onlar için yeni bir gelecekten ibaretti. 'Bayrağımız şerefimizdir bu bayrağa uzanacak her elin sahibi de bizim için bir leştir.' bir komutan sesi yankılandı duvarı olmayan arazide. Karşısındaki ekibin toyluğunu, içlerinden vazgeçeceklerin olacağını bilse dahi alnından akan terle, gırtlağından kopan bağrışıyla öğrendiği her detayı da bıkmadan öğretecekti. Ancak adam çakır mavilikleriyle öylesine emin bakıyordu ki daha şimdiden çekingenlik sarmıştı karşısındaki ekibi. Kan gibi kızıl bir söz, bayrak, vatan, millet, umut... Sırtlarındaki onlarca kilo, yüreklerindeki toprak sevdasından daha hafif geliyordu. Bir de her daim omuzları üzerinde olan kefenle meydan okuyorlardı hayata. Bu işin şakası yokken hayatın başlı başına bir espiri niteliği taşıması ise acımasızlığın ana rotasıydı. An geliyor derin mavi sular, an geliyor keskin soğuk hava ve an geliyor tek kişinin dahi aşması zor olan daracık alanlardan yürüyorlardı. Akıllarında da yüreklerinde de tek cümle; 'Biz şekil için yaşayıp, tarz için ölenlerden değiliz. Biz şeref için yaşayıp, vatan için ölenlerdeniz.' Onlar için sevda, Merhamet, Uyku, Onlar için huzurlu bırakılacak tek bir düşman dahi yoktu.

Acımasız Töre... Sana ölürüm dediğin gün geber demeliydim bilemedim. HER KIZIN GÖNLÜNDE BİR AĞA VARDIR. TELİF HAKLARI ŞAHSIMA AİT OLUP ÇALINTI DURUMUNDA GEREKLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR.

Anlaşmalı evlilik hikayelerinden birini de MSÇ kaleminden okumaya ne dersiniz? Zamanın çapkın, havai genci Erhan, anne sözü dinleyerek evlenmiş, üç de çocuk yapmıştır. Bir de üstüne belediye başkanı olunca hayatı düzene girmiştir. Ta ki üç çocuğunun annesi olan karısı ölüp de tekrar evlenmesi için çevre baskısı yediği karanlık günler gelene dek. Bütün bunlar Erhan'ı yıldırmamış aksine dahiyane bir planla hayatına yeniden el atmıştır. Ailesinin çenesini kapatmak için elinden tutup güzeller güzeli Çiçek'i çocuklarına annelik etmek üzere evine getirmiş ve çok aşık olduğunu söylemiştir. Cebindeki evlilik sözleşmesinden ve güzel Çiçek'in kendisine Bey diye hitap ettiğinden ise kimseye bahsetmemiştir. Erhan Başkan, Çiçek Gelin'i en küçük kızı okulunu bitirene kadar yanında tutmayı düşünürken planları yaşadıkları ile örtüşecek mi acaba?

Miran ağa öleceğini düşünürken bir karar verdi kardeşi Diyar'ı en yakın arkadaşına emanet etti . İnsan'ın öleceği gün alnına yazılıdır ve bizim şer gördüğümüz kazalar belki de hayıra vesile olur . Peki Miran'ın yaşadıkları ve verdiği karar sonucu neler olacaktı. AŞK SERİSİ I

30.05.2018 #1 Ağlıyordu kadın..Aylar geçse de dinmemişti acısı,sönmemişti yürek yangını..Dilsizdi kadının acıları.Kimselere diyememişti derdini,yaktığı ağıtlar kendi canını yakmaktan başka bir şeye yaramamıştı. Hiç haketmedigi halde kanatları kırılmıştı.. Kendini Fıratın buz gibi sularına bırakırken düşündüğü tek şey buydu kadının.Ölümden başka çaresi kalmamıştı.Tek suçu sevmek olan bu kadın zaten yaşarken ölmüştü..Ölüm onun tek çaresiydi..Yaşayamazdı bu utançla..İnsanların başka gözlerle bakmasını kaldıramazdı yüreği..Kendinden ve karnındaki bebeğinden çoktan vazgeçmişti bile..Tıpkı nefes almaktan vazgeçtiği gibi . Derin bir nefes aldı ve zayıf kollarını karnına doladı kadın. Özürdiledi taşıdığı candan..Hem babası adına,hemde yaptığı korkaklık adına. Sonra o adam geldi aklına,sevdiği nişanlısı olan adam ..Hiç acımadan tecavüz edip canından can alan,canlı canlı bir metre çukurun altına gömüp,kapanmayacak kadar derin yaralar bırakan o adam . Peki kim di bu kadın ? O Amed'in kara topraklarında susuz kalmış,hayatın tüm acımasızlıkları tokat misali bir bir yüzüne çarpan,gece karası saçları ile sevdiği adama cehennemi yaşatan, geçtiği her yeri simsiyah gözleri ile yakan ve bir hiç uğruna diri diri toprağa gömülen Dila Ateşoğluy'du..

Nemesis yayınları tarafından Kitap olmuştur. Genel Kurgu #13.05.2018 (TAMAMLANDI) Yatalak annesi ve herkesin acıyarak baktığı down sendromlu erkek kardeşi yaşama sebebiydi aslında. .Küçük yaşta anlamıştı. .Babasının zulmünden kurtulmanın tek yolu okumakti işte bu yüzden zorda olsa hedefine ulaşmıştı. Belki yaşıtları gibi olmamıştı ama olsun. . Hayata hep olumlu yönlerinden bakmıştı tüm olumsuzluklara rağmen. Diyarbakırın sıcağına, soğuğuna ve tüm acımasız liklarina rağmen o hep ayakta kalmıştı. ..Her gün babasından yediği dayağa aldırmadan şükrediyordu aldığı her nefes için....Sabrediyordu. . Adı gibiydi Lizge. Dağ çiçeği. .En zor zamanlarda bile boyun eğmeden ele inat yaşamıştı yirmi dört yılını. ..Aşk nedir bilmezdi. ..Bildiği ve yaşadığı tek acıydı. .Ama olsun annesi ve kardeşi nefes aldığı sürece bunlara dayanirdi.Tam herşey yolunda derken babası bir kez daha sahneye çıkmış ve hayatını alt üst etmişti. Ama bu sefer buna izin vermeyecekti. Tek kurtuluşu Demir Demirogluna yalvarmaksa onuda yapacaktı ve bu zulümden kurtulacaktı. ....

Buğra ve Yağmur, yaşanan onca hadiselerin ardından, soluğu İzmir'de almaya karar verirler. Onlara bu yolculukta eşlik etmeye hazır mısın? Babamın Vasiyeti 2 (Zoraki Koca) adlı serinin ikinci kitabıdır. Sorularınız için iletişim noktam: İnstagram:dlrgue