*** Kain gezegeni yüz binlerce yıl sonra çoğu insanının inancının temelini oluşturan yaradılış efsanesinin gerçekliğini yaşıyordu. Lütuf 21 yıl önce son Devain olan Samāraj'ın ölümü ile diyarı terk etmişti. Genç yaşta çıktığı tahtta henüz 14 yıldır oturuyordu ve bir oğula sahip değildi. Bu yüzden doğal olan ölümünün ardından lütfun yeğenlerinden birinde, muhtemelen de o zamanlar 7 yaşında olan büyük yeğeninde kendini göstermesiydi. Ama olması gereken olmadı, ne büyük nede daha sonra doğan hiçbir yeğeninin gözleri lütfun ışığıyla dolmadı. Sihir Kain'i terk ederken, pek çok kişi trajik bir şekilde öldürülen Samāraj'ın halkını lanetlediğine inandı. Büyü gücünün teminatı olan tanrı soyunun hükümdarlığının son bulmasıyla her bir kainli normal ölümlü yaşamıyla baş başa kaldı. Güç sahipleri Artık ne toprağı ne havayı ne başka bir şeyi kontrol edebiliyor, nede büyü yapabiliyorlardı. Herkes daha hızlı yaşlanır olmuş, ölümler artmış, hiç bilmedikleri hastalıklar baş göstermişti. Tüm gezegenin şirazesi şaşmıştı adeta. Günler kısalmış, kızıl ve mavi güneşler daha çabuk batar ve doğar olmuştu. Kain de bunlar olurken, binlerce ışık yılı uzaktaki Dünya denen mavi gezegenin bir sahil şehrinde tanıyanların "Lu" diye hitap ettiği Marie Louise Divine az sonra gireceği kafes dövüşü için ısınmakla meşguldü. Otomatik hareketlerle bedenini esnetirken, aklında Tallahassee'de fazla kaldığı vardı. Birileri başına bela açmadan yer değiştirmenin zamanı gelmişti de geçmişti bile. Kaçması gerekliydi; geçmişinden, insanlardan, yakınlık kurmaktan, en çok da kendinden. Taa başından beri ve sonuna kadar. . . ***

Wattpadde bu isimdeki ilk hikaye bana aittir: "YAŞLANAMAYAN ADAM" Duasını yaşayan bir adam. Yalnızca benliğinde birktirdikleri kadarını hissediyor. Seviyor, her yeni gün yeniden seviyor. Unutmadıkları arasında efsun gözlü güzel de var ama gizliyor. En değerlisi yanlızca ona Allah'ı unutturmayanlar, dinini diri tutmasına vesile olanlar. Geri kalan her şeyi unutuyor.. Efsun gözlü bir güzel. Buğulu bakışların muftunu bir güzel. Seviyor, öyle çok seviyor ki unutulduğunu bile bile. Değer veriyor çünkü herkesi ve her şeyi unutan sevdiği yanlızca onu, Rab'bini, unutmuyor. O unutulacağını bile bile, unutulsa da sevenlerden çünkü sevdanın kendine aşık. Ali, o yalnızlığı hem hergün içinde yaşıyor hem de asla yanlız kalmadığını biliyor. Rahnüma, adıyla yaşıyor, adının hakkını en güzel de sevdiğinde veriyor. Ali ve Rahnüma'nın hikayesine hoş geldiniz.. Kitaba başlama: .../.../2017 İlk yayımlama :09/04/2019 Kapak: papatya84