kederli bir akşamdı. biraz içmiştik, biraz da sarhoştuk. hepsi buydu. /me earl and dying girl filminden uyarlama fikriyle yola çıkıp esinlenme olarak yolunu tamamlamış bir fictiondır, tamamen bağımsız olsa da bazı bazı hatırlatma hissi yaşatması bundandır./

zaaflarına bir gece, hatalarına bir nilüfer, sevgisizliğine...sevgisizliğine bir kalp verdim.

Jongin hayranı olduğu Do Kyungsoo'yla sevgiliymiş gibi davranıyordu.

Bu bir oyun. Fazla masum görünen ama bir o kadar acımasız, kuralsız ve can yakıcı... "Bir sayı söyle Kim Jongin. Bu sayede seni öldüren ben değil, akılsızlığın olacak."

"Sahiden mi?" dedim titreyen dudaklarıma lanet ederken. "Bana yaşattığın gibi bir kaybı yaşadın mı? Ya da bana yaşattığın türden bir üzüntüyü tattın mı? " Gözleri... Beni darma duman eden, her şeyi olan gözlerinden sonuna kadar kaçmak istedim. "O halde bana çaresizlikten bahsetme, çünkü ne olduğuna dair hiçbir halt bilmiyorsun."

her şeye başlamadan önce; salağın tekiydim. jongin ise diğer teki.

kim jongin, uçuruma dans ederek düşmek istiyordu. [sevgili stefan zweig.]