"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyordu artık. Bir yandan da İstanbul'a geldiğinde etrafında ilgiyle dolaşan insanlar ve karşısında köle olacak bir beyaz atlı prens hayal ediyordu. Ancak ne yazık ki hayat masallardaki gibi değildi. Zaten "Bir varmış bir yokmuş" yerine "Lanet olsun!" ile başlayan bir masaldan ne beklenirdi ki? Masal, karşısına çıkan, sırlarla dolu, karanlık Rüzgar'ın gizemini çözmeye çalışırken kendini ona âşık buluverecekti. Bu kitap 2015 yılında Epsilon Yayınevi ile raflarda yerini aldı.

11.09.2015 tarihinde basılıp kitap olmuştur. "Sadece beni görmeni, sadece bana bakmanı ve sadece benim yanımda olmanı istedim." Gecenin ardından gelen gündüz. Kavga ve aşk. Kötünün içindeki iyi. Dünya dengede durabiliyorsa, muhtemelen bu karşıtlıklar yüzündendir. Hikâyesini hiç öğrenemeyeceğimiz insanları sadece tanıdığımız kadarıyla sevmek, onlardan korkmamak mümkün mü? Sevilmeye ihtiyacı olan genç bir kızı bütün varlığıyla seven, canı pahasına koruyan kişi ya bir katilse? Alexis ve Harry'nin yaşadıkları, tüm bu soruların cevaplarını arıyor.

hayatınızda hiç böyle bir serseri görmüş müydünüz? pek sanmam çünkü o sadece öyle görünüyordu... daha önce louis tomlinsonu hiç böyle görmediniz...

"O giderse ölürüm baba! Onu götürme..." Hıçkırıklarının arasında babasının önünde çökerek yalvardı. Bu hali kalbimi parçalara ayırmıştı. Baron Harry'den uzaklaşıp onu adamların arasında bırakırken yüzündeki gülümsemeyi görebiliyordum. Beni tutan adamlardan kurtulmak için çırpındım. "Bırakın beni!" Sesimin son seviyesinde bağırmıştım. "Harry geri geleceğim! Geri geleceğim!" Büyük evden çıktığımızda bahçedeki arabaya itildim. Kapılar hızla kapandı ve kilitlendi. Harry adamlardan kurtulup kapıya çıktığında araba hareket etti. Hala bağırıyor ve ağlıyordu. Koştu. Biz gözden kaybolana dek arkamızdan koşmasını izledim. Bu hayatım boyunca izlediğim en acı verici olaydı...