Bir Ata sözü vardı; Ön tekerlek nereye giderse, arka tekerlekte oraya gidermiş. Benim hayatım yıkılışlardan ibaret iken yeni bir gün gibi doğmuştu kurtarıcım. Bir iblisin elinden almış ve hiç tanımadığım bir ülkeye getirmişti. Karamel kokulu bir adamdı kehribar gözlü aşk. Elimden sıkıca tutmuş ve "korkma" demişti. İlk kez, hayatımda ilk kez güven ne demek o ellerin sıcaklığıyla anlamıştım. Geldim onunla birlikte iyileştim ve bir umut doğdu içimde. Yeniden tutunabilir, yeniden sevebilirdi kalbim. Bu hevesle daha çok sarılmıştım hayata ve karşımdaki adama. Her şey iki dudağının arasından çıkan cümleler ile son bulmuştu; "bundan sonra hayatını ve çizgini sen belirleyeceksin peri kızı. Bir gölge gibi etrafında olacağımdan emin ol ama hepsi bu" Bir hayal kırıklığı daha peyda olmuştu içimde. Benim için her şey yapmıştı ama bir kez daha terk edilmiştim. Aradan geçen iki yılın ardından bir kıyametin ortasında buldum kendimi. -beni affet" dedi. -ben varım sana bir şey olmasına izin vermem" dedi -sen benim masum peri kızımsın" dedi. Ve en son düştüğüm o yerden elimden tutarak; "Hadi gel SİL BAŞTAN YAŞAYALIM HAYATI"... BAŞLANGIÇ TARİHİ: 03.12.2019

Bir iddia uğruna harcanan hayatımın mücadelesiydi benimki. Ege güneşine rağmen soğuk bir Ekim gecesinde yaşamıştım kıyameti. Ve aynı gecenin kurşuni renginde bir Devrim'e adım atmıştım. İlk acıyı yaşamış, ilk yangınım da kül olmaya yüz tutmuşken, kara inciler rengine zıt hayatıma ışık, ömrüme aydınlık olmuştu. "Bundan sonra seni bırakmayacak olan adamım" dedi. Tuttuğu ellerimi bırakmayıp "artık yeniden umut etme zamanı küçük kadın" dedi ve umuda inandırdı beni. Sıkıca tuttum elini ve daha çok asıldım hayata. Okyanuslarıma ateş düşüren katilime boyun eğmeden devam ettim. Ben Esra Yalçın; Aşkın kıyameti içinde AŞK-I KIYAMET yaşamayı göze almış kadın...

Bir rüya düşünün, gerçeğinizde bile sadece o kara gözleri gördüğünüz. Küçücük bir çocuk iken, sevginin ne demek olduğunu bilmeden kalbin heyecanla çarpmasını ne demekti? Peki aşk her kusuru örtecek kadar kuvvetli miydi? İnsanların gözleri ile gördüğü o gerçekleri ben neden görememiştim? Meğerse aşk ilk insanın gözlerini kör edermiş. Ardından ruhunu bir zehirli sarmaşık gibi sarıp kendine tutsak ederek yaşatırmış. Hiçbir masala benzemezmiş gerçek hayat ve aşkın acı yüzü. Yine de sevdim o kara gözleri. Nefret ile aşkın arasındaki Araf'ın üzerinde yürürken bile sevgiyi tercih etmiştim. Kansızsın dedi yuttum, haneme layık değildin dedi yine yuttum. Ama gözlerimin içine bakıp 'kanıma kasıt edenin kanı, kanıma karışamaz' dediğinde bütün umutlarım tükenmişti. Aşk gelmişti hayatıma lakin beni kavurmaya, yok etmeye gelmişti. Ey peygamberler şehri Şanlıurfa bana hayat borcun var. Senin kan emen topraklarının bana can borcu var...

25 yıl önce başlayan bir hikaye. Hiç bir zaman bir kimlik kağıdı olmadan büyüyen, yaşamın ona ısmarladığı şartlar yüzünden hayat kadınlığıyla dünyasını döndüren genç bir kız. Hayal kurmak bedavadır eğer kaderiniz yasaklamadıysa. "Hayat zor. Kadınlık ise hayattan daha zor."