"Genç kızdır bir başınadır dedik aldık seni mahalleye!" "Giyemesin bu mahallede el kadar şeyleri! " " Gelemesin elin adamlarıyla bu mahalleye! " " Altın yok, üstün yok, edep, adap,Allah korkusu yok sendeee! " " Günlerin sayılı kadın bu mahallede günlerin sayıllı! " Genç kadın ağır ağır yanaştı adama. Dikti kara gözlerini. Yüzünü yaklaştırdı adama. Adamın gerilen çenesiyle yüzünde oluşan asi gülümsemeyle. Tane tane bastıra bastıra. " Benim! " " Edebimide! " " Adabımıda! " " Sen ölçemesin Adam! " " Hele benim Allah korkumu hiç bilemesin! " " Senin o küçücük kafan! Küçücük zihniyetin! Beni yargılayamaz! " Tüm mahallede yankılanan sesle genç adam sertçe tuttu kadının kolunu. Çekti genç kandının bedenini kendi bedenine. Sımsıkı sarmıştı genç kadının belini sert kollar. Gözlerindeki ateş harlandı kadının. Eğildi adamın kulağına doğru. Adamın bedeni kaskatı kesilmişti kulaklarına değen dudaklarla. "İster elin adamının altına girerim. İster bu mahallede çırılcıplak gezerim. İşte Ali GÜRKAN, işte bu senide, Mahallenide hiç ilgilendirmez! "

Güneş Uyar. Bir mühendis. Beynin %90'ı erkekçe çalışan, yıllarca erkekler içinde kalmış bir genç kız. Çınar Tekin İnanoğlu. Bir patron ya da iş veren ya da her neyse işte. Aşkın varlığını kabullenmiş ve ondan kadınlarla birlikte olarak kaçan bir genç adam. 'Bu bir Grey filmi değil genç bayan. Çünkü ben ne seninle sapkın bir şekilde birlikte olacağım ne de en sonunda sana aşık olacağım. Bu anlaşmanın en önemli kuralını unutma' dedi gözlerime bakarak. Ne dememi bekliyordu ki? Ben sana aşık olalı çok oldu? Nasıl? Bence de mantıklı. Tabi bunu söylediğim an kıçıma tekmeyi yerdim ve bu lanet adama bin kilometreden fazla yaklaşamazdım. Peki neden mi? Çünkü biz onun da dediği gibi bir anlaşma içindeydik. Peki neden mi? Sırf onun için. NOT:Hikayede adı geçen erkekler tamamen hayal ürünüdür, hayallere kapılmayınız ;) Bir tuzvelimon klasiği ;) Sıradan hayatlar, sıradan aşklar, sıradan anlatım. (Çınar Tekin İnanoğlu)

Kapım davetsiz bir misafir tarafından çalındığında ruhumu dolduran o tatlı esintinin beni her şeyden vazgeçirecek güzellikte bir kadına ait olduğundan bihaberdim. İstemsizce söylediği her sözü zihnime kazırken, gecenin o hüzünlü karanlığında tüm güzelliğinden mahrum bırakıldığım bu kadın; sanatımın devamlılığına ve ruhumun yok oluşuna sebep olacaktı. Ve ben her ne koşulda olursa olsun, o kadını seveceğimi en başından beri biliyordum.

Herkesin kalbinde ki ihtiyaçlarının karşılanması dileğiyle. -1 Nisan 2018-

Aylar boyunca biz olmanın hayalini kurarken, garip bir şekilde biz olmuştuk. Daha doğrusu biz olmamıştık, sadece bir sırrımız vardı. Bize ait ilk şey olan sırrımız. Sadece ikimizi ilgilendiren bir sır. Birbirimizi en yakın arkadaşlarımızdan daha iyi tanıyacaktık. Beraber birçok şey paylaşacaktık. Gülüp eğlenecektik. Mutlu olacaktık. Belki sonunda üzülecektim ama kabul etmemek için bir sebebim yoktu. Belki yanlış bir şey yapıyordum ama kaybedecek bir şeyim de yoktu. Belki pişman olacaktım ama işin içinde o varsa ben de vardım. Bir de, benim korkağın teki olduğumu bilse belki de hiç böyle bir işe kalkışmazdı. Cesaretsiz, saçma korkuları ve takıntıları olan aptal bir kız olduğumu en başından bilseydi, bana o ilk mesajı atmazdı. Ama ben, korkak olsam da bu işte onunla olmaya vardım. Bu süreçte beni korkularımdan arındırıp iyileştirecekti, ama beni iyileştirdiğinin farkında bile olmayacaktı. Ve bu, beni ona her zamankinden daha çok bağlayacaktı. Ama bunu hiçbir zaman bilmeyecekti. Bu da benim sırrımdı. Benim küçük sırrım.