"Doğru kişi olmak istiyorum Kyungsoo. Senin ilk ve tek doğrun olmak istiyorum."

Wei Wuxian is a loud and outgoing guy with two siblings. A younger brother named Jiang Cheng and an older sister named Jiang Yanli. Though he tends to joke around alot and breaks rules, he is really smart and depressed. He had just transferred to Cloud Recesses, a very strict highschool for his senior year. Lan Wangji is a quiet and reserved guy who follows all rules and is a part of the student council at Cloud Recesses. He has an older brother named Lan Xichen who is very cheery and nice - complete opposites. He has the best grades at school and doesn't have that many friends. In fact, people avoid him for how strict he is, but Lan Zhan doesn't quite mind though it does get lonely. What happens when the careless Wei Wuxian breaks the rules and has to deal with the stuck up Lan Wangji? What happens when Wei Wuxian and Lan Wangji get closer? What if Lan Wangji finds out about Wei Wuxian's sorrow and tries helping him, which then causes him to fall in love? As Lan Zhan slowly tries to understand his feelings, Wei Wuxian is running from his, afraid of being hurt again. How will their romance surface when both of them are opposites and run from their feelings? Will red and blue learn to mix? And what about Jiang Cheng that soon falls in love with none other than Lan Xichen... {This will include Lan Wangji x Wei Wuxian Lan Xichen x Jiang Cheng Jin Zixuan x Jiang Yanli and boy love/yaoi

Elleri bağlanmış bir şekilde köye getirildiğinde, titrememek adına dişlerini sıkıyordu ancak engelleyebildiği pek söylenemezdi. Elleri kalın halat ile sıkıca bağlanmış, arkasından gelen sürü üyelerinden biri de kendisini tutmaktaydı. Üç Beta daha önünde yürüyordu.

Onun güzel olmak için hoş gözlere, uzun saçlara ya da büyük göğüslere ihtiyacı yoktu. O bana olduğu kişiyle yürüse, kollarımı açabildiğim kadar açar ve koşması için yalvarırdım. O ise uzaklaşmayı seçti. Şimdi 9 yıl sonra, önüme koyduğu kapının anahtarını alttaki boşluktan bana itmişti. Kalbim açmamı, zihnim koşarak uzaklaşmamı söylerken ben öylece oturmuş, içerdeki kaosun sonunu diliyordum. Çoktan ruhumu ona kendi ellerimle teslim etmiştim. Şimdi kalbim avuçlarıma düşmüştü. Zihnim ise bana yalvarıyor, yalvarıyordu. Bu yanlıştı. Bu saçmalıktı. Bu aptallıktı. Ve o an göğsümün ortasında büyüyen acı... Bu acıyla kalıyordum ben. Benim tüm gerçekliğim buydu. Ben koca bir yanlıştım. Karşımda doğru olduğunu iddia eden Kağan ise üzerime yıkılan ikinci bir yanlıştı. Yine de... Bir yanlış ancak bu kadar doğru hissettirebilirdi.

Acıyı hissetmeyen bir genç... Hiçbir acıyı hissetmiyor. Çünkü onun özel bir durumu var, dokunduğu hiçbir şeyi hissedemiyor. Hiçbir teni, hiçbir nesneyi; kendisine dokunanları bile... O bir ucube... Acıdan, duygulardan, dokunma ve hissetmekten yoksun bir ucube.... Ateş herkes tarafından ucube, piskopat diye adlandırılan bir genç. Kimseyi ve hiçbir duyguyu hissetmiyor. Ta ki bir gün hayatta en çok nefret ettiği Aras'ın dokunuşunu hissedene kadar... Birbirlerini tanımaya fırsat bırakmadan birbirine düşman olan iki genç... Biri okulun en popüleri Aras Yağızhan... Diğeri ucube lakaplı Ateş Çınar... İkisi de inatçı, ikisi de baskın karakter... ********************* Teninde hissettiği şeyle irkildi Ateş. Neydi bu? Daha önce hiç bilmediği bir şeyi nasıl anlamlandırabilirdi ki? Hissetmek denen şey miydi bu? Peki böyle olması normal miydi? Tenindeki bu karıncalanma bu sıcaklık hissi... Normal miydi? Karşısındaki dokunuşlar yarasının üzerinde dolanırken vücuduna yayılan sıcaklık ve titreşimi hissetti. İlk defa beyninde ve vucundunda karşılık buluyordu bir dokunuş. Hissediyordu... teninde gezinen parmakları hissediyordu. Doğduğundan beri ilk defa. Bakışları dokunuşun sahibine döndü. Nefret ettiği o yüz karşısındaydı. Aras Yağızhan... Dünyada başka bir insan yokmuş gibi sadece onun dokunuşunu hissetmesi karnında bir sancıya neden oldu. Bu neydi şimdi?....

İşte zihnimi yerle yeksan eden,geceleri uykumu kaçıran o soruyu sormuştu: "Eski sevgilinin kalbini taşıdığım için mi tüm bunlar?!" Buna cevap veremezdim. Aynı soruyu haftalardır kendime sorup cevap alamazken,yahut cevaptan kaçarken,ona nasıl cevap verebilirdim ki? Vermedim de. Uzunca baktı gözlerime.İçimi okur gibiydi.Ve gitti..Ardına bile bakmadan ufacık adımlarıyla benden uzaklaşmaya başladı.Kalbimde kopan fırtına mıydı beni durduran, yoksa olmayan gururum mu?

(boyxboy) içeriklidir rahatsız olanlar okumasın. Hayır. Aşık olmaktan korkmuyorum. sadece kaybetmekten korkuyorum.

Arkanı dön ve bir daha bak. Sırtından defalarca kez bıçakladığınız, dışladığınız çocuğa bir daha bakın. Çünkü az önce orada değildim. Artık iyileşiyorum. Kabuk tutmuş yaralarımı kanatmanıza sessiz kalmayacağım.

DÜZENLENDİ! "Cennet... Cennet senin için yeniden can buldu Sarp. Seni gördüğüm gün yıllar sonra kalbim yeniden hızla tekledi. Göksu'dan sonra ilk defa bu kadar hızlı çarptı. Kalbimin cehennemi beynime hücum etti ve kalbim senin için beyaza boyandı." "Bizim cennetimiz siyah olsa da kabul. İçinde sen varsan..." Dudaklarımdan öptü bir kez daha. "Ve içerdeki Sarp cennet kıldı evini." dedi gülümseyerek. "Senin cennetin," parmağını dudaklarım üzerine oturttu. "burada." Dudaklarımı kalbinin üzerine bastırdım. "Cennetler buluştu o zaman?" *Daddy issues baba ilgisi görmeyen çocukların büyüdüklerinde kendilerinden yaşça büyük ve olgun karakterli kişilerden etkilenmelerine neden olan bir sendrom. Kitap baba-oğul ensest ilişkisini değil, baba ilgisinden yoksun büyüyen bir çocuğun kendinden yaşça büyük bir adama beslediği duyguları anlatıyor.

▶Wattys2018 uzun liste kitaplarından◀ En yakın arkadaşını sevmek her ne kadar zor olsa da seni her halinle kabul eden birini sevdiğini bilmek rahatlatıcıydı. Onu sevmek hem dünyadaki en zor şey, hem de başka birini sevmekten daha kolaydı. Bir çelişki denizinde boğuluyor gibi hissediyordum. Tek kurtuluş çarem ise pes etmekti.