3.Dünya Savaşı'ndan sonra yok olan bir dünya ve gidilen yeni bir gezegen. Ortaya çıkan farklılar ve bir farklı olan Araf için tarafını seçme zamanı. *** Yaoi, yani gay konulu bir hikayedir^^ İyi okumalar:)

Wattpad'in ilk ve en büyük facebook durum kitabıdır. İçerisinde kısa ve komik facebook'da paylaşabileceğiniz veya whatsapp durumu yapabileceğiniz durumlar bulunuyor. İyi eğlenceler..

Unutulmayan Anime Replikleri.... -(Final verdi. Devam kitapları yayında.)

Hayatımın belki de en boktan gününü geçirmiştim. İşten atılıp, kız arkadaşım tarafından terk edildim. En kötüsü de cebimde beş kuruş olmadan gecenin karanlığında, elimde küçük bir şemsiye ile bir yandan hayatıma lanet edip, bir yandan da ne yapmam gerektiğini düşünerek yürümeye devam ediyordum. Her zamanki yolumdan sapıp, kestirme olan ara sokaklardan birine girdiğimde ise; Birden onu gördüm. Siyah takım elbisesi darmadağın olmuş, ellerinde ve yüzünde kesikler vardı. Sanırım kavga etmiş olmalıydı. Etrafta hiç kimse yoktu, tamamen yalnızdık. Onu görmezden gelip yoluma devam etmeyi düşünüyordum. Zaten hayatımın en boktan gününü geçirmiştim, bir de bu herifle uğraşamazdım. Çünkü benim yerimde kim olsaydı eminim ki kavga etmiş, yüzünde ve ellerinde çeşitli kesikler bulunan böyle bir herife bulaşmak istemezdi. Ben bunları düşünürken o ise gözlerini kapatmış yağmurun sesini dinliyor gibiydi. Onu görmezden gelip yoluma devam etmeyi düşündüm fakat nedense kendimi birden onun yanında buldum. Omuzuna dokunup -: İyi misiniz? Yürüyebilecek misiniz? O ise kapalı olan gözlerini hafifçe aralamış bana bakıyordu. Gözleri masmaviydi ve gece olmasına rağmen gözlerinin rengi belli oluyordu. Dudaklarını araladı ve bana -: Harikayım. Dedi. Bunu söylerken bir yandan da öksürüyordu. İster istemez gülümsemiştim. ''Peh harikaymış'' Dedim kendi kendime. Düşüncelerime ara verip bir yandan belinden destek alarak onu evime götürmek üzere yola koyuluyor, bir yandan da yeni bir iş bulup hayatımı eski düzenine sokmam gerektiğini düşünüyordum. Fakat nereden bilebilirdim? Bu dayak yemiş herifin hayatımı tamamen altüst edeceğini.

Artık tamamen seninim. İster kullan, ister çöpe at beni. Ama yeter ki yalan söyleme. Çünkü ben karanlıkta kayboldum ve beni çıkarabilecek tek kişi de sensin. Yani yine rolleri değişeceğiz.

Çok eski zamanlardan kalma bir yatılı okul... Bilirsiniz o zamanların, ağır şartlar, katı kurallar ve işkence içeren aklınıza gelebilecek her türlü zulüm yapılmaktaydı. Çoğu öğrenci bu zulme katlanamayıp, intihar edenler mi dersiniz, bu işkenceler sonucu dayanamayıp ölenler mi dersiniz... Ve o zamanlar da bedenler çürüyüp kaybolsa da ruhlar hep o okulun çevresinde bedenlerini aramaktadır. Bu okul birçok ölümle sonuçlanan vakalardan sonra mühürlendi. Taa ki aradan 150 yıl geçip, okulun düzenlenmesi gerekene kadar... Eski halinden hiçbir eser yoktur. Duvarları yıkık dökük, merdivenleri eskimiş pencere pervazları rüzgardan nasibini almış... Ama bir şey değişmemiş. Ruhlar... Tıpkı bıraktığınız yerdeler...

Ufak bir Yaoi Oneshot. Keyifli okumalar~

Ölüleri gördüğünü iddia eden Yumi, arkadaşı Akira'ya bir gölgenin onun peşinde olduğunu söyler. Birkaç gün sonra Akira Yumi'nin bahsettiği gölgeyi görmeye başlar. O gölge midir? İnsan mı? Ya da başka bir şey?