"Yine içiyorsun?" dedi bana dönerek bir süre yüzümü inceledi. Ne yani daha önce beni görmüş müydü? "Okulun ilk günü de içiyordun." bu sefer bana bakmamıştı. "Yani?" dedim, donuk Bi tavırla. "Zararlı. " dedi, kısaca. Omuz silktim. Sigarayı tekrar dudaklarıma götürdüğümde elimden kapıp avucunun içinde ezdi. Şaşkınca...
Zıtlıklar her zaman uyumsuzluk getirirdi. Mesafeli, idealist ve kalbi buz gibi bir kız, onun aksine sıcacık kalbi ve çocuk ruhuyla gülümseyen bir erkeğe sadece yadırgayarak bakardı. Birbiriyle alakasız iki insan, el ele olamazdı. Soğuk eller, ellerini tutana kadar böyle düşünüyordu. Onu bekleyen kimse yok sanıyord...
"Kampa giden yedi arkadaşın arasından bir katilin çıkmasıyla başlayan olaylar nasıl bitecek?" Acemi dönemlerimde yazmış olduğum bir eserdir, lâkin kaldırmaya kıyamadım. Bunun bilincinde okumanızı tavsiye ederim. [taekook ile ilgili değildir.] [Yorumlarda spoiler verenler engellenecektir.]