"Uzun bacaklar ve bale yapan bir kız." Ona bakarak güldüm. "Yoksa senin için çok mu fazlayım?" Beni tek bir hamlede kucağına alarak duvara yapıştırdı. Dudaklarıma doğru fısıldadı. "Yoksa senin için çok mu kabayım?"

Adı insomnia'ydı ve bir şairin yazabileceği en harika metafordu.

Bilinmeyen Numara: ne olur kurtar beni Bilinmeyen Numara: bak, bu Bilinmeyen Numara: bu çok tuhaf bir his Bilinmeyen Numara: kalbimi senin ellerine bıraktım, istediğin her şeyi yapabilirsin Bilinmeyen Numara: ve ben boğuluyorum Bilinmeyen Numara: kalbim senin ellerinde, onca şey yapabilecekken sen o kalbi sıkmayı tercih ediyorsun Bilinmeyen Numara: sonra nefesim kesiliyor Bilinmeyen Numara: daha sonra ne oluyor, biliyor musun Bilinmeyen Numara: karşıma bir fotoğraf çıkıyor Bilinmeyen Numara: sen gülmüşsün, sen çok güzel gülmüşsün Bilinmeyen Numara: öyle güzel gülmüşsün ki hem de Bilinmeyen Numara: o an diyorum ki, iyi ki sevmişim seni Bilinmeyen Numara: iyi ki çekiyorum ben bu acıyı Bilinmeyen Numara: ben senin acını bile seviyorum, kadın Bilinmeyen Numara: ben senin bana verdiğin acıyı bile seviyorum Bilinmeyen Numara: ne olur sen de bana elini uzat Bilinmeyen Numara: battığım bu bok çukurundan çıkart beni, ne olur Bilinmeyen Numara: ne olur kurtar beni Bilinmeyen Numara: nefret etme benden, ne olur Bilinmeyen Numara: sev demiyorum ki sana, yardım et diyorum Bilinmeyen Numara: ne olursun yardım et bana

Çünkü sen giderken ruhumu da götürdün. 🌙070617