Stel je voor, je bent een fan van Griekse mythologie en je weet er heel veel van. Jij en je beste vriendin blijken ook halfbloeden te zijn, wezens die half god, half mens zijn. Dat is vast een hele shock he? Ik zal wat vertellen over mijn tijd in Kamp Halfbloed, een plek waar ik heen ben gegaan. Het zou een van de weinige plekken zijn waar je als halfbloed veilig bent. Ten minste, dat dacht ik. Er zijn alleen een paar dingen die je moet weten voor je begint aan dit boek: 1. Griekse en Romeinse goden bestaan. 2. Het leven van een halfbloed is zwaar, dus denk niet dat het iedere dag feest is. Daar is meneer D voor. 3. Als je in Kamp Halfbloed bent, let dan op je spullen, kinderen van Hermes willen die dingen graag hebben. Ik ben Lauren, een meisje van vijftien jaar dat gewoon iedere dag een normaal leven leidde. Ik ga naar school, heb een paar goede vriendinnen en zat in mijn voorexamenjaar. En dan boom, opeens wordt je geclaimd door een god. Tja... Wat doe je dan? Dit overkwam mij dus in mijn schoolreis naar Londen, de stad waar Olympus zich bevind. Ik hoor je al denken. Olympus? Die zat toch in Griekenland? Als je dit aan een halfbloed zou vragen zou hij je uitlachen. Maar dat doe ik niet. Laat me een ding duidelijk zijn. Het leven van een halfbloed is zwaar, onderschat het niet. ----------------------------------------------------------- Dit verhaal is een Nederlandse Percy Jackson Fanfiction. Ik ga het later nog vertalen naar het Engels. Niks in dit verhaal is perfect en dat ben ik ook niet, so don't jugde me. Niks van dit verhaal mag zonder mijn toestemming gepubliceerd worden of gekopieerd. Alle rechten van dit verhaal gaan naar mij, The_dutch_kid. Er komen personages uit de HOO serie van Rick Riordan in voor. Alle personages die van hem zijn, zijn ook van hem en ik hem geen recht om deze personages op te eisen. Instagram: @thedamnsnackbar_pjo

Het bloedstollende vervolg op de spannende serie van 'Clarice'. "Je bent geen monster." Fluister ik zacht. "Ik denk dat je niet zo slecht bent dan je wilt dat mensen geloven." Mijn stem klinkt zwak en gebroken. Mijn hartslag vertraagt bij elke seconde die voorbij tikt en het bloed voel ik suisen in mijn oren. "Ik heb duizenden levens beëindigd, Clarice. Ik ben een monster en ik zal er altijd één blijven." Zegt hij terwijl zijn koude klamme handen mijn achterhoofd omhoog tillen en zich zo dicht mogijk bij zich houden. "En het spijt me." Een grauwe glimlach verschijnt om mijn lippen. Die woorden klinken goed. Alleen het neemt het koude, kille gevoel in mezelf niet weg. Het laat mijn lijden niet stoppen. "Laat het stoppen." Fluister ik zachtjes terwijl ik een traan langs mijn koude wang naar beneden voel stromen. "Alsjeblieft." Hij laat zijn hoofd hangen. "Het spijt me, Clarice. Ik ben te egoïstisch om je te laten sterven." De woorden dringen mijn hoofd binnen als een spiegel die in duizenden stukken glas versplintert. Eerst snap ik niet wat hij bedoeld. Maar dan. Tilt hij zijn hoofd op en zie ik de zoute tranen over zijn wangen stromen en de grijze kleur van zijn ogen langzaam veranderen in een kalme grijze massa van gesmolten zilver. "Ik laat je niet gaan, Clarice. Zonder jou heb ik niets om voor te leven." *~*~*~* Nog steeds word er gestreven naar hetgene wat iedereen wil. De genezin van het onsterfelijke. Het dagboek van Ryan is verdwenen waardoor de honderden geheimen voor het grijpen liggen. Met daarin geheimen die Clarice haar wereld ondersteboven keren. Alleen als ze gevangen genomen word door Michael, komt ze erachter dat het verhaal van de cursed brothers nog lang niet afgelopen is. Het verhaal zoals zij die kende, was slechts een deel van een duistere legende... *~*~*~* "If you look the devil in the eyes he always looks back." *~*~*~* #4 29-01-2017 #3 17-07-2017 #1 30-11-2017 *~*~*~

Tess is een meisje van 16 en ze houdt van alles dat met het bovennatuurlijke te maken heeft. Ze is er geobsedeerd door, maar wat als er een nieuwe jongen op school komt? En als je plots een deel bent van het bovennatuurlijke? *** "Fuck you! Wat is er mis met jou?", schreeuwde ik zo hard als ik kon. Plotseling, in een beweging die te snel was om te volgen, lag zijn hand op mijn mond. "Wees nu eens stil! Ik haal mijn hand van je mond, maar je moet beloven niet te gillen. Beloofd?" Ik knikte en hij liet zijn hand naar beneden zakken. "Heeeeelp!", riep ik met alles dat ik in me had. En opeens, voor ik iets kon doen, voelde ik tanden in mijn nek. Hoogste plaats: Nr 1 (30/05)

Untamed Deel 1: Ik loop de school binnen en ze komen gelijk op me af. Ik blijf stokstijf stil staan. 'Dat je hier nog durft te komen, Rogue' zegt hij fel. 'Waarom gun je me zoveel aandacht?' zeg ik rustig. Zijn ogen beginnen langzaam geel te worden. Ik hoor zijn hartslag stijgen. 'Kom dan, Rogue' gromt hij. Ik kijk naar de grond en sluit me ogen. Ik voel een harde stomp in me buik. Nu ben ik het zat. Hij wilt op me aflopen, maar zodra ik hem aankijk met me zwart met ijsblauwe ogen stopt hij meteen. Zijn ogen worden weer normaal. 'Je.. je bent een.....' Untamed Deel 2: Stel nou, jaren gaan voorbij. Jaren heb je de tijd gehad om jezelf weer te herstellen. Jaren heb je de tijd gehad om je leven weer op te pakken. Tot dat, die ene persoon, na jaren weer opduikt. -------- Alle rechten voorbehouden. Rechten van de cover gaan naar @MFinewriters

'Amante,' mompelde hij traag, met een luie ondertoon, 'waarom ontwijk je je krachten?' Hij gaf een zachte ruk aan mijn plukje haar dat hij vast had en draaide me om, waardoor ik hem recht aankeek en mijn donkerblauwe ogen in zijn grijze ogen verzonken. 'Raak me niet aan. Laat me met rust. Bemoei je met je eigen zaken, wil je?' zei ik fronsend, zijn vraag ontwijkend. Hij maakte een instemmend geluidje en kantelde zijn hoofd grijnzend. Een plukje haar viel voor zijn oog. 'Als je wilt, kan ik je helpen. Met je krachten, bedoel ik. Want weet dat je je krachten niet voor altijd kan ontwijken. Als je ze blijft onderdrukken, zullen de mensen waarvan je het meest houdt eronder lijden. Begrijp je dat?' Zijn toon was serieus, in tegenstelling tot zijn speelse blik. Nee, ik begreep dat niet. Of beter gezegd: ik wilde het niet begrijpen. Ik wilde niet begrijpen, dat, als ik niet goed oplette, mijn familie eronder zou lijden. Ik wilde niet de oorzaak zijn van de tranen en het verdriet. Niet meer.

Nico di angelo droomt erg levendig, zelfs voor een halfgod. Op een nacht reist zijn droom-ik naar de onderwereld, waar hij Hazel heeft gevonden. Maar daar ziet hij nog een meisje. Een dochter van Hades?

Hij is Caiden, een weerwolf. Hij kent geen genade. Hij is sterk en gevreesd. Hij is meedogenloos. Hij is op zoek naar zijn mate, al acht jaren lang. *** Zij is Willow, een mensenmeisje. Tenminste, dat dacht ze. Zij is gepest en mishandeld. Zij is klein en lief. Zij is bang en verlegen. Zij is op zoek naar hetgene wat ze niet had, liefde en vrijheid. *** Wat zal er gebeuren als het lot ze bij elkaar brengt? NU MET 7 BONUSHOOFDSTUKKEN!!! *** Hoogste Ranking; #1 in weerwolf op 01-09-2015

Dit is deel 3 van the girl of light

|| VOLTOOID || 'Alsjeblieft, laat me gaan.' smeekte ik. Hij had een jongensachtige grijns op zijn gezicht. Hij zette een stap naar voren, waardoor ik naar achter stapte. De regendruppels gleden van zijn gezicht en vielen op de grond. Hij zag er gevaarlijk uit met zijn donkere ogen, maar de aantrekkingskracht tot hem was sterker. Het liefst wilde ik wegrennen, en even dacht ik om dat ook te doen. 'Tesoro, jou laat ik nooit meer gaan,' fluisterde hij in mijn oor. Hij stak zijn handen uit om me vast te pakken, maar ik klemde de rugzak om mijn schouders en rende zo hard mogelijk weg. 'Grijp haar!' hoorde ik hem nog brullen. © Copyrights Jaani_R ~~~Heeft meerdere keren #1 in Fantasy gestaan~~~

"Ik wil je bloed drinken" fluisterd hij terwijl ik zijn warme adem voel in mijn nek. Ik knijp mijn ogen stijf dicht en bal mijn vuisten om ervoor te zorgen dat hij niet ziet dat ze trillen van angst. Ik open mijn mond om iets te zeggen. Alleen mijn stembanden weigeren geluid te produceren. Ik wil tegen hem schreeuwen dat hij weg moet gaan of dat hij moet uitleggen wat er aan de hand is maar aan de andere kant wil ik in een hoekje kruipen en gewoon huilen. "Je weet niet hoe het is om te zijn zoals ik ben, Clarice" gaat hij verder, "Een wezen van vlees en bloed, maar niet menselijk. Een monster, een beest" Mijn hele lichaam voelt aan als pudding, en ik ben bang dat het niet meer lang zal duren voordat ik flauw ga vallen. Maar toch vecht ik tegen de golven van vermoeidheid die door mijn lichaam gieren. En de angst die mijn lichaam binnen dringt. "Het wezen van de nacht, Clarice" zijn onregelmatige ademhaling hoor ik nog geen tien centimeter van mijn oor vandaan. Zijn aangescherpte hoektanden schuren langs mijn nek. "Een vampier" *~*~*~* Als de zestienjarige Clarice Moore op een dag getuigen is van een moord neemt haar leven spontaan een andere wending. Ze wordt de wereld ingetrokken van de mysterieuze Ryan. Een vampier. Alleen zijn geschiedenis is lang en niet veel ervan is goed. Zijn duistere geheimen blijven hem altijd achtervolgen. Letterlijk. *~*~*~* "Sometimes memories are the worst form of torture." *~*~*~* #7 31-8-2016 #4 02-8-2016 #3 30-8-2016 #2 29-10-2016 WINNER WATTNED'S CHOICE AWARD! 🎉 *~*~*~* ~Voltooid~ *~*~*~* Deel 2; Luce