@gülümseçekiyorum : Sana yazdım çünkü artık sıkıldı çiçeklerim beni dinlemekten. Boyunları büküldü aşk acımdan garibanların @gülümseçekiyorum : Sana yazdım çünkü bil istedim @gülümseçekiyorum : Çok da uzakta olmayan bir yerlerde sana aşık bir kız var ve bu kız gün geçtikçe tükeniyor @gülümseçekiyorum : Geçmişteki halini, eskiden var olan hayatını hatırladıkça nefret ediyor kendinden @gülümseçekiyorum : Senin için bir anlam ifade etmediğini biliyorum ama bil işte @gülümseçekiyorum : Bir beklentim, isteğim, arzum yok senden sadece bil @gülümseçekiyorum : Gittikçe tükendiğimi, öfkemin beni kudurttuğunu ve eskiden nasılsam öyle olmayı deli gibi özlediğimi bil @gülümseçekiyorum : Senin suçun olmadığını ama yine de senin aşkın yüzünden olduğunu bil

Gençliğin kıyısında, Hayatın köşesinde, Zamanın çok ilerisinde olan gençlerin hikayesi. Bir değişik lise savaşları işte.

Aşkta macera ve eğlenceyi bir arada arayanlara özel... Ben Gizem Çepni. Kaosu karakteri olarak benimsemiş aksiyon sevdasını şırıngalarla, ajanlık dürtülerini ise hemşire takip dosyalarında bastıramamış bir hemşireydim. Di'li geçmiş zaman ekini kullanıyorum, evet. Çünkü 'hadi gel gezelim uzaklara gidelim arabamla istersen konuşiyim babanla uzaklara gidelim...' şarkısının söz yazarı olacak kadar hovarda aynı zamanda kalbimi tekletecek kadar yakışıklı olan Tuğrulhan Karahanlı ile tanıştığım an bu 'güzelim ben seni üzerim' tavırlarındaki birbirinden tuhaf karşılaşmalarımızla hayatıma sızan şahsı muhterem sayesinde (!) bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Hulasa Tuğrulhan Karahanlı ile aradığım kaosa fazlaca doyarken sık sık duygularım arasında bocaladığım kendimi maceranın kollarında bulduğum hikayemde başlamış oldu. Benimle bu maceraya ortak olmaya var mısın? Öyleyse hoşlar geldin Afife! Dallas'tan bile daha karışık aksiyonu bol 'ne kavgam bitti ne sevdam' şarkısını aratmayacak hikayem seni epey şaşırtacak zira.

Belki hataydı, belki yanlıştı, belki imkansızdı ama aynı zamanda da o kadar doğru ve o kadar güzeldi ki. Birini görmeden, sadece hissederek sevmek... Sanırım, gerçek olan buydu. Yaşamak, nefes almak hatta gerçekleştirdiğim tüm yaşamsal faaliyetler...hepsinin sebebi buydu.

"Kimseye güvenim kalmadı benim." dedi kuru bir sesle. "Yanından gitmem için mi söylüyorsun bunu bana?" Sesimi onunki kadar ifadesiz tutmaya çalışmıştım ancak boğazıma oturan yumru buna engel olmuştu. "Yanımda kalman için söylüyorum." diye itiraf ettiğinde sesi acı çekiyormuş gibi çıktı. Yıkılmaz Doğu Keskin'i ilk defa yıkılırken görüyordum.

Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yoktu. Hele Onur gibi bir hastam olacağını hiç düşünmemiştim. Onur... zorlu bir hastaydı. İletişime kapalı, kimseyi umursamayan, konuştuğunda insanı terslemekten çekinmeyecek biriydi. İnsanı kolayca kırabilecek ve bunu düzeltmek için gram uğraşmayacak biriydi. Tüm bunlara dayanabilirdim ama ölümü kabullenmiş olması... bunu aşmakta zorlanıyordum. Herkesin hikayesi iyi bitmek zorunda değildi ama Onur'unki iyi bitmeliydi. O bunu hak ediyordu... (Sevdim isimli hikayemin kurgusu üzerinde biraz oynayacağım. Ve yeni ismi olan Seni Bana Getirdi olarak yayımlayacağım.) Not; Kapak için Sinem_Ekin isimli okuyucuma çok teşekkür ederiiim <3<3 (Kapak gönderirseniz seve seve kullanırııım ^^ )

Lise 3'e giden Mira, kızların gözdesi Poyraz tarafından sevilir ama onun gönlü kendisinden haberi bile olmayan, kızlarla neredeyse hiç takılmayan Baran'dadır. Bakalım Mira, Baran'ın ilgisini çekip onu kendine aşık edebilecek mi yoksa kalbini Poyraz'a mı kaptıracak? Kapak @ruhsuzkalemler adlı kullanıcıya aittir.

Neden tüm hikayelerde kadınlar güçsüz utangaçtı ? Neden sert olanlarda kötü insanlardı ? Ortası yok muydu ? Bir insan kötü soğuk olmadan güçlü olamaz mıydı ? Kendi ayaklarının üstünde duracak kadar güçlü insanlara eziyet etmeyecek kadar insandım. Bana vuran erkeğe aşık olmayacak kimsenin altında ezilmeyip tek başına yaşadığım bu şehirde insanların oyunlarına gelmeyecek kadar kurnazdım. Ben bir kadınım, Regli olduğum için utanmayan, kadınlığıma laf eden bir erkeğe siktiri çekecek kadar özgür olan, kendi parasını kendi kazanacak kadar ayakları üstünde kalabilen, dışarda çekinmeden yüksek sesle kahkaha atan, kendi hayatına kendi kararlarına sadece kendisi karışan bir kadındım. Geceleri şarap içer dans ederim, gökyüzüne bakar hayaller kurarım. Erkeklerle gezer sevişirim. Ben Hera Demir. Benim hikayeme hoşgeldiniz.

"Bir adam sevdim. Ve sonsuz bir melankolinin koynuna düşüverdim." Okyanus Kadar Mavi adlı kitabın devamıdır.

"Bir acı var kalbimin tam sol köşesinde. Hemen sen kokan satırların arasında beliriveren çok fazla acı var, sevgilim."