Κινούμενα σχέδια και συνωμοσίες - Μέρος Α΄ Μπορεί το Halloween να θεωρείται ο κατάλληλος καιρός για τρομακτικές ιστορίες, σενάρια και spooky θρύλους που μπορεί και να σας κρατήσουν ξάγρυπνους τα βράδια αλλά ποιός θα φαντάζονταν ότι και τα καρτούν που αγαπήσαμε ως παιδιά, μπορεί να κρύβουν από πίσω τους μια σκοτεινή ιστορία; Κι όμως σε αυτή τη ζωή όλα γίνονται! Αν λοιπόν επιθυμείτε η παιδική σας ηλικία να μείνει κατά κάποιο τρόπο ανέπαφη, θα σας παρακαλούσα να σταματήσετε να διαβάζετε ΕΔΩ!

Η ζωή της Χριστίνας αλλάζει δραματικά μετά από ένα ατύχημα. Από την στιγμή που συνήλθε στο νοσοκομείο μπορούσε να δει και να ακούσει πράγματα που κανείς άλλος δεν μπορούσε.Όταν περίεργα πλάσματα άρχισαν να εμφανίζονται ένα άγνωστος άντρας εμφανίστηκε μπροστά της για να την σώσει. Από εκείνη την στιγμή και μετά η ήδη παράξενη ζωή της μεταβλήθηκε σε ένα απίστευτο όνειρο από το οποίο δεν μπορούσε να ξυπνήσει. Το βιβλίο το είχα ανεβάσει πρώτη φορά στα αγγλικά. ©Όλα τα δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα. Απαγορεύεται η αντιγραφή ή η αναδημοσίευση του βιβλίου ή μέρους του.

Ακόμα θυμάμαι εκείνη την μέρα. Θυμάμαι το πρώτο φιλί.. Το πρώτο σ αγαπώ...Και τώρα τι έμεινε; Έμεινε απλά μια μια φωτογραφία ξεχασμένη σε ένα συρτάρι για να μας θυμίζει εκεινη μέρα... Μα στο μυαλό και την καρδιά έμεινε ένα γιατί... Γιατί να χωρίσουν ετσι οι δρόμοι μας.... Cover by: LittleBlackBubble62

Ήμουν μία απλή έφηβη. Μία απλή, αόρατη έφηβη που βούλιαζε στα ρομαντικά μυθιστορήματα της και δεν ήξερε σχεδόν τίποτα από αγόρια. Με λένε Άντρεα και μία μέρα κόντεψα να πεθάνω από τον... έρωτα της ζωής μου.. Η Άντρεα γνωρίζει με τον χειρότερο τρόπο τον Νίκολας. Είναι κυνηγός πνευμάτων. Ταξιδεύει στο χρόνο όλη την μέρα, κάθε μέρα και είναι αθάνατος. Γιατί όμως πρέπει να τη σκοτώσει; Και τελικά θα καταφέρει ο έρωτας τους να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια;

Κόκκινος σαν τη φωτιά, τα βράδια το Ρουμπίνι τον ζηλεύει. Το προκαλεί και δυνατά γελά, τον εαυτό του κοροϊδεύει. Τη μάχη χάνει στο λεπτό, ο πόλεμος σχεδόν σαν ξένος. Ζωντανός δε θα βγει από αυτό, υποκριτής και ηττημένος. Σαν έρθει η ψύχρα της αυγής, τη φωτιά εγκαταλείπει, στα πράσινα ντύνεται εγγύς, ζηλόφθων με προσωπείο αλήτη. Τη θέση του Σμαραγδιού ζητά, ετοιμοπόλεμος με σπαθιά πλαστά, πνιγμένου ονείρου κυνηγός, η μάσκα χάνεται στο φως. *** Ο Αλεξέι Βασίλι Πέτροβ είναι το τέλειο γεράκι. Πιο γοητευτικός από τους γοητευτικούς, πιο έξυπνος από τους έξυπνους, ερωτευμένος με το κολλητό του και έχοντας σβήσει τα πρώτα χρόνια της ζωής του από τη μνήμη του, περνάει τυχαία από μια φεμινιστική πορεία. Εκεί συναντά τη καταραμένη μάγισσα, Ρόζα. Δύο πράσινα μπογιατισμένα στήθη μετά, όλα αλλάζουν. Copyright © 2019 by VickyZaxarakis All rights reserved.

Μέρος 1ο "Ο έρωτας" --- Κεφάλαια: 1-28 Πνίγομαι, πνίγομαι στα συναισθήματά μου για αυτήν την κοπέλα. Δεν αντέχω άλλο θα το πω. Και ότι είναι να γίνει ας γίνει. "Είμαι ερωτευμένος μαζί σου" Αμέσως την νιώθω να παγώνει. Γυρίζει στο πλάι και σβήνει το τσιγάρο στο τασάκι. Σηκώνεται από το πάτωμα και ακόμη δεν με έχει κοιτάξει. "Είναι αργά, καλύτερα να πάμε μέσα να κοιμηθούμε" και με αυτό με αφήνει και κατευθύνεται στο δωμάτιό μου. Μέρος 2ο "Η προδοσία" --- Κεφάλαια: 29-47 "Θέλεις να έρθεις και εσύ μωρό μου?" η φωνή του ακούγεται αισθησιακή. Δεν μπορεί να είπε κάτι τέτοιο. Δεν μπορεί. Όχι το αρνούμαι. Δεν είναι ο Άρης μου αυτός. Δεν είναι. "Άρη αν περάσεις αυτήν την πόρτα, τελειώσαμε. Αλήθεια σου λέω. Αν φύγεις τώρα, εμείς οι δύο τελειώσαμε" "Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν θα φύγω?" "Άρη σ'αγαπάω. Μην φύγεις μωρό μου. Μείνε εδώ. Μείνε μαζί μου. Μην πας. Σ'αγαπάω. Μ'ακούς? Σ'αγαπάω!" Μέρος 3ο "Η απιστία" --- Κεφάλαια: 48-65 "Με κεράτωσες?" Σιωπή "Σε ρώτησα κάτι... με κεράτωσες?" Σιωπή "Απάντησε μου σε παρακαλώ πολύ.. δεν είναι δύσκολο.. θέλω ένα ναι ή ένα όχι.. Με κεράτωσες?" Σιωπή "ΜΊΛΑ ΓΑΜΏ ΜΊΛΑ.. ΜΕ ΚΕΡΆΤΩΣΕΣ?" cover by -jashton

"Λάθος... όλο αυτό που έγινε ήταν ένα λάθος...Δεν το βλέπεις ?? Το κάναμε που να παρει η οργή!!! "φωναζει έξαλλος μπροστά μου.. " Εγώ εσύ..όλο αυτό.. Εμείς οι ίδιοι είμαστε λάθος...." τα λόγια φωτιά που με καίνε... "φύγε... ΦΎΓΕ!!! Νομίζεις εγώ το ήθελα??περίμενα ΓΑΜΩΤΟ...Και εσύ.. Εσύ τα κατέστρεψες όλα!!" "Γαμωτο σου ρε Νεφελη... " "Ίσως.. Ίσως είναι καλύτερα να συνεχίσουμε χωριστά τις ζωές μας από δω και πέρα.. "λέω λόγια που μετανιώνω αμέσως... "Έχεις δίκιο... θα μείνω στον Κώστα και αύριο θα έρθω να πάρω τα πράγματα μου ..Αντίο Νεφελη.."λέει και φεύγει κλεινωντας πίσω του τη πόρτα... να τον ακούω να λέει αυτά τα λόγια ήταν για μένα...μαχαίρια στην καρδιά... Δεν άργησα να καταλάβω πόσο ερωτευμένη ήμουν μαζί του .. εκείνος φυσικά..θα με βλέπει πάντα σαν την ..καλύτερη του φιλη ... την πρωην καλύτερη του φιλη .... Μια ιστορία για δύο νέους που χώρισαν τις ζωές τους... πέταξαν 17 χρόνια φιλίας για μια νύχτα στα σκουπίδια.. Εκείνος αλλάζει...γίνεται σκληρός και απότομος μαζί της ... Εκείνη... εκείνη προσπαθεί να τον αποφεύγει... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή ά

"Τι είσαι;" Ρώτησε τρομοκρατημένη και έκανε ένα βήμα πίσω. Η ομίχλη έγινε ακόμα πιο πυκνή και πλέον το μόνο που ξεχώριζε ήταν τα κατακιτρινα σαν φλόγα μάτια του ... "Ότι και να ειμαι δεν θα με θυμάσαι απο αύριο... Για την ακρίβεια δεν θα υπάρχεις..." Της δήλωσε και ένωσε τις παλάμες του. Μπλε , ένα έντονο βαθύ μπλε φως βγήκε από μέσα και το εκτόξευσε με δύναμη μέσα της . Έσκασε στην μέση του στηθους της προκαλώντας μια έντονη λάμψη και η Λίλιθ κατέρρευσε μονομιάς... "Και τώρα η ψυχή σου μου ανήκει..." Ικανοποιημένος, βλέποντας τις ιριδες των ματιών της να παίρνουν φωτιά και να ανοιγοκλείνουν ασταμάτητα γύρισε την πλάτη του και έφυγε... Τότε, νόμιζε πως την έστειλε στην κόλαση.... Πως εκπλήρωσε και το τελευταίο συμβόλαιο... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

"Φτιαχνεις κανόνες για να τους σπας... " Ειπε και τοποθέτησε ένα μισοσβησμενο τσιγάρο στα χείλη της . Οσα απαγόρευα τόσο καιρό έγιναν στάχτες στην φωτιά που άναψε . Ήμουν ο πρώτος που τους έλεγα να μην πηγαίνουν στην Απαγορευμένη πόλη και να που τώρα , μετά από σχεδόν ένα χρόνο, εγώ συνεχίζω να χανω τον εαυτό μου μέσα της .... Πάντα έλεγα ότι αυτή η πόλη σε τυλίγει στον βούρκο. Αυτός ήταν και ο σκοπός της δημιουργίας της. Έκρυβε μέσα της τους χειρότερους... Τους Εξόριστους... Ακόμα κι έτσι όμως , γι αυτούς θα παραμείνω ένας άγνωστος , ενας ξενος χωρις ταυτότητα... Ενας απλος περαστικος που ερχεται και φεύγει. Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

"Σου απαγορεύω να τον ξαναδείς!" Φώναξε ο Ίαν και Η Φαιθ τον αγριοκοιταξε... "Δεν καταλαβαίνεις! Πότε δεν θα καταλάβεις!" απάντησε και αμέσως τα πανέμορφα διχρωμα μάτια της άλλαξαν χρώμα. "Είναι θνητός που να πάρει η οργή! Πότε δεν σου απαγορεψα τίποτα αλλά κατάλαβε το ! Μας βάζεις όλους σε κίνδυνο!" Χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι δίχως να φοβάται την άγνωστη ακόμα φύση της. "Τον αγαπάω... Όπως κι εσύ αγαπας την μαμα πατέρα" Ο Ίαν πλησίασε και κοίταξε έξω από το παράθυρο. Είδε την γυναίκα του να κάθεται στον κήπο και αναστέναξε. Δεν μπορούσε καν να βρει το κουράγιο για να της πει πως η Φαιθ μπλέχτηκε με έναν θνητό... "Πρέπει να τον ξεχάσεις. Αν εμοιαζες λιγο με την αδερφή σου όλα θα ήταν τόσο διαφορετικά...Παει και τελειωσε! Από δω και πέρα θα κυκλοφορείς με τον Λιαμ παντού!" Ακούγοντας τις τελευταίες του λέξεις ένιωσε θυμό. Τον Λιαμ τον σιχαινοταν ... Η πόρτα άνοιξε με μόνο ένα της νεύμα... Έφυγε δίχως να πει λέξη αλλά η σιωπή της τα έλεγε όλα... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα