"ΕΙΠΑ ΚΑΤΙ ΓΑΜΩ ΤΗ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ" ξανά φώναξε και χτύπησε τη μπουνιά του πάνω στο τραπέζι. "Πο..πονάω" ψιθύρισα αδύναμα έτοιμη να λυγίσω και να βάλλω τα κλάματα. ++ Η Ανθή είναι ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι σεμνό, γλυκό και συνεσταλμένο. Μπορεί να είναι κόρη ενός πλούσιου επιχειρηματία όμως στη ζωή της μόνο πλούτη δεν γνώρισε. Δεν προκαλεί ποτέ μπελάδες και προσπαθεί να περνάει πάντα απαρατήρητη, αφού τα κόμπλεξ τόσο για την εμφάνιση της όσο και για τον ίδιο της τον εαυτό την κρατάνε μακριά από τους γύρω της. Φιλίες ή κάποιο εφηβικό έρωτα δεν έχει να θυμηθεί. Μόνο κακίες και κλάματα. Όταν η μητέρα της βρίσκει μια καινούργια δουλειά αναγκάζεται να μετακομίσει και για κακή της τύχη στο νέο σχολείο θα κάνει το τρομερό λάθος να πέσει πάνω στον Στέφανο, το πιο τρομαχτικό και άκαρδο αγόρι. «Η γνωριμία τους ξεκινά από το κεφάλαιο 5» Βιβλίο που περιέχει τοξικές, βίαιες, μάτσο, σεξιστικές μη αποδεκτές συμπεριφορές... #1 θέση αγάπη, ρομαντική, έρωτα, δράμα 2018 #1 θέση εφηβική φαντασία 20.04.2018

Κάπου σε έναν κόσμο αρκετά διαφορετικό από τον δικό μας γεννήθηκε μια κοπέλα. Τα μαλλιά της ήταν μαύρα σαν τον έβενο. Το δέρμα της λευκό σαν το χιόνι και τα μάτια της Γαλάζια σαν τον πάγο. Δεν ήταν όμως όπως οι άλλες. Μπορούσε να δει πράγματα που κανείς άλλος δεν μπορούσε. Η ίδια η οικογένεια της την φοβόταν. Πίστευαν ότι ήταν μάγισσα, ότι την είχε ακουμπήσει ο διάβολος ή απλά τρελή. Ο Πατέρας της φεύγοντας για ένα από τα εμπορικά του ταξίδια αποφάσισε να βρει την γιατρειά για αυτήν την αρρώστια. Δεν ήθελε όλοι να φοβούνται την κόρη του, ούτε να είναι συνεχώς κλεισμένη στο σπίτι. Δεν επέστρεψε όμως ποτέ. Η μητέρα της την κατηγόρισε για τον θάνατο του άντρα της και την πέταξε από το σπίτι. Κάπως έτσι κατέλειξε στην έπαυλη με τα τέρατα, χωρίς να ξέρεις που πραγματικά έχει μπλέξει. 5/4/2018: #2 Fantasy *crying* 4/6/2018: #1 Fantasy (ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑααααα)

"Γιατί μου ανήκεις"

❝Η Σαρλίν Σκότ δε μιλάει, γι'αυτό ζωγραφίζει. Ο Χάρι Γουίλσον είναι ένα άγνωστο χρώμα, γι'αυτό πηγαίνει με τα πάντα.❞ «1η θέση στην κατηγορία Romance του Wattpad.» ΒΡΑΒΕΙΟ WATTYS 2016 ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ. All Rights Reserved © annalazou Σεπτέμβριος 2015 - Αύγουστος 2016 [Αυτοτελές βιβλίο]

Ακόμη τον αγαπώ. Ήταν από τους πρώτους φίλους που είχα ποτέ. Την πρώτη μέρα στο σχολείο, μου πρόσφερε τον κόκκινο μαρκαδόρο, το οποίο είναι το αγαπημένο μου χρώμα, έτσι γίναμε αχώριστοι . Ήμασταν σε μερικά μαθήματα μαζί, στις ομαδικές δραστηριότητες ήταν πάντα εκεί να με ενθαρρύνει και να με κάνει να χαμογελάω/γελάω και ενίοτε από τότε δεν υπήρχε τρόπος να είμαστε χώρια. Θυμάμαι τις ημέρες όταν φτιάξαμε το δενδρόσπιτο μου, να πηγαίνουμε για βόλτες στα πράσινα χωράφια του Holmes Chapel, ακόμη να μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για την φωτογραφία. Χαμογελάω καθώς τα θυμάμαι όλα αυτά, χαμογελάω καθώς τον θυμάμαι τότε. Δυστυχώς μεγαλώσαμε και τα πράγματα άλλαξαν, τα συναισθήματα έγιναν περίπλοκα... Γιατί ποτέ δεν ήξερα, ποτέ δεν ήξερα, ότι θα μπορούσε κανείς να κρατήσει το σεληνόφωτο στα χέρια του, μέχρι εκείνο το βράδυ που τον κράτησα. All Rights Reserved © annalazou Οκτώβριος 2016 - Μάρτιος 2017 [Βιβλίο 1 από 2] Βραβείο 𝘛𝘩𝘦 𝘍𝘢𝘯𝘧𝘪𝘤𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘈𝘸𝘢𝘳𝘥𝘴 2018 - 𝐌𝐨𝐨𝐧𝐥𝐢𝐠𝐡𝐭: 𝐁𝐞𝐬𝐭 𝐈𝐧𝐭𝐞𝐫𝐧𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧𝐚𝐥 𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜

Sequel in "Moonlight". Επέστρεψα πίσω για εκείνον. Και μόνο για εκείνον. Πίσω στον καλύτερο μου φίλο που ερωτεύτηκα δίχως φόβο ή δισταγμό. Μηδένισα κάθε μίλι, κάθε απόσταση μεταξύ μας, μα τελικά η καρδιά του ήταν εκείνη που είχε φύγει πραγματικά μακριά. Ποτέ δε θα κρατούσα το φεγγαρόφωτο ξανά στην αγκαλιά μου με τον ίδιο τρόπο, ποτέ δε θα έλαμπε ξανά για εμένα. Είχε ξημερώσει μες τις ψυχές μας και το φως του ήλιου έλαμπε πλέον δυνατά. Ποτέ δεν είχα ιδιαίτερη αγάπη προς τον ήλιο, γι'αυτό και πληγώθηκα. Είχε πλέον το φως του ήλιου στο πλάι του. Φεγγάρι και ήλιος έγιναν ένα, μα εγώ ήμουν το αστέρι που πάντα θα έλαμπε πλάι του αλλά αυτός και πάλι αναζητούσε τον ήλιο που δεν ήταν ενίοτε εκεί. All Rights Reserved © annalazou Μάρτιος 2017 - Ιούλιος 2017 [Βιβλίο 2 από 2]