Talksy z gry Dragon Age: Początek oraz Dragon Age II.

Tutaj pojawiać się będą krótkie opowiadania nawiązujące do różnych gier. Prawdopodobnie większość z nich będzie romansami, aczkolwiek postaram się także dodawać coś innego. Najczęściej pojawiać się będą one shoty z takich gier jak Dragon Age, może Mass Effect albo Wiedźmin. Możliwości jest wiele, toteż pewnie wiele wszelakich opowiadań tutaj się znajdzie. Również mogę przyjmować zamówienia, chociaż tutaj zamierzam oczywiście opierać się tylko na grach, które znam. Mam nadzieję, że się spodoba i zapraszam serdecznie do czytania.

Kontynuacja fanfiction „Lek na cierpienie". Po tym, co zrobił Fenris, nic już nie było takie samo. Świat Liliany Hawke stanął w ogniu, niszcząc po kolei wszystko, co kochała. Nikt nie mógł zatrzymać biegu wydarzeń, na które wpływ miał jedynie sam Stwórca. Nikt nie potrafił przewidzieć, jakie konsekwencje ze sobą poniesie. „(...)kiedy wszystko, co wydaje się być na swoim miejscu, zostaje niespodziewanie naruszone, następuje rozpad tego, co miało już na zawsze pozostać dobre i piękne. Przychodzi czas, w którym należy zmierzyć się z okrutną prawdą". Dwa lata po nadaniu tytułu Bohaterki Kirkwall zaczyna się coś zmieniać, ale... czy to na pewno idzie w dobrym kierunku? Co dzieje się z człowiekiem, który staje na granicy swoich możliwości, walcząc każdego dnia, aby nie popaść w szaleństwo? Opowiadanie w całości dedykowane moim czytelnikom, bez których ta część nigdy by nie powstała :-) Grafika z okładki znaleziona tutaj: https://www.deviantart.com/nipuni/art/Suledin-734765282 #40 w kategorii "Opowieść" - 25.10.2020 r.

„Stoimy u progu wielkiej zmiany. Cały świat drży przed nieuniknionym upadkiem w otchłań. Czekaj na tę chwilę.... a gdy nadejdzie, nie zawahaj się skoczyć". *** Jak to jest stracić przyjaciela? Nie chcesz wiedzieć, uwierz mi. Nie chcesz poznać uczucia wszechogarniającej Pustki i rozpaczy. Już pewnie wiesz, dlaczego napisałem słowo „pustka" z wielkiej litery. Pogrążony w żałobie. V.T. Grafika z okładki znaleziona pod tym linkiem: https://imgur.com/Yy4GXZa

Klara Hawke po paru latach od masakry w Kirkwall pozostała u boku Fenrisa. W pewnym momencie jej umiarkowanie normalne życie obrało zupełnie inny kierunek...

Niektórzy mówią, że Inkwizycja rozpadła się i przestała istnieć. Że bez wspólnego celu, który ją jednoczył, straciła rację bytu. Że nie było już dla niej miejsca. Inni twierdzą, że umarła wraz ze zniknięciem Herolda Andrasty i bezpowrotnie opuściła Thedas. Że zgasła równie nagle, co rozgorzała w martwym blasku Wyłomu. Jeszcze inni uśmiechają się na te domysły z wyrozumiałością, wiedząc doskonale, że inicjatywa, która powstała dzięki połączonej pracy tylu narodów, która w najczarniejszej godzinie stała się latarnią wskazującą drogę wszystkim dzieciom Stwórcy, nigdy nie odejdzie w niepamięć, a jedynie przerodzi się w coś zupełnie nowego. Do tych ostatnich zaliczała się Boska Victoria, przez przyjaciół wciąż nazywana Lelianą. Pełne wyrozumiałości uśmiechy to dokładnie to, co wychodziło jej najlepiej. Właśnie taki uśmiech błąkał się po jej ustach, gdy Dorian Pavus zaproponował w liście, aby jego przyjaciel przybył do Podniebnej Twierdzy, teraz przekształconej w Akademię Magów i Templariuszy, i wspomógł swoją wiedzą o artefaktach badania nad wiedzą starożytnych elfów. - Vint w Podniebnej Twierdzy? Zupełnie jakbyśmy bez tego nie mieli dość kłopotów - prychnęła Wielka Poszukiwaczka Cassandra. W rzeczywistości nie miała nic przeciwko bliższym kontaktom z Imperium Tevinter. Wiedziała jednak, że taki uśmiech na ustach Leliany nie wróży nic dobrego. Autorem oryginalnej ilustracji jest Lowenael, samą ilustrację możecie znaleźć tutaj: http://needapotion.tumblr.com/post/144267355641/i-am-working-on-an-artbook-bringing-together-my

Oto moja piwniczka miniatur i drabblów na każdą okazję, a nawet bez okazji! Bo smutki się zapija, a radości opija! Nie zwracaj uwagi na śpiącego w kącie Oghrena. Moje uczucia względem tego tomiku są podobne temu, co czuje Loghain wobec Orlais...

Wojna między magami i templariuszami rozgorzała na dobre. Anders zginął. Przynajmniej tak sądziła Hawke, kiedy opuszczała zbroczony krwią dziedziniec Katownii. Konflikt objął w posiadanie niemalże całe Thedas, a świat stał się jeszcze mniej przyjaznym miejscem, niż był przedtem. Uciekając przed sprawiedliwością, rozstaje się ze swoimi towarzyszami, a nawet bratem, mając u swego boku jedynie ukochanego elfa. Próbując na nowo poukładać swoje życie, zaszywa się razem z nim w jednej z mniejszych mieścin, położonej na wschodzie kraju. Czy przeszłość ją dosięgnie? Czy nosząc na swoim czole symbol płonącego słońca, ma jeszcze nadzieję na jakąkolwiek przyszłość? I czy wbrew wszystkiemu i wszystkim, spojrzy w twarz osoby, która za nią umarła? Kontynuacja fanficku "Dragon Age 2: Niezrozumienie". Zainteresowanych zapraszam najpierw do tamtej lektury.