(Σημείωση από την συγγραφέα: Αν θέλετε να το διαβάσατε, το έγραψα όταν ήμουν δευτέρα γυμνασίου νομίζω and it is cringy af, άρα η ευθύνη είναι δική σας. Έχω αρχίσει να το ξαναγράφω με καινούργια πλοκή εντ σταφ αλλά δεν ξέρω αν θα το ανεβάσω ποτέ. Στείλτε μου μήνυμα για να ξέρω αν υπάρχει περίπτωση να το διαβάσει κανείς... Το βιβλίο αυτό θα διαγραφεί όταν και αν ανεβάσω το καινούργιο βιβλίο.) "Τι είμαι τελικά για εσένα;" του φώναξα. Ένιωθα τα πρώτα δάκρυα να κάνουν την εμφάνιση τους. "Απλά ένα κορίτσι που θέλει να σου σπάσει τα νεύρα; Ένα κορίτσι που θα σε εμποδίσει από το να κάνεις αυτό που θες;" Δεν μίλησε. Απλά κοίταξε αλλού. Το περίμενα. Δεν συνηθίζει να νοιάζετε για τα συναισθήματα του άλλου. Ξεφύσηξα με ένα λυγμό "Απλά να ξέρεις οτι νοιάζομαι. Κάνε ό,τι θες..." [Το anime και οι χαρακτήρες δεν μου ανήκουν. Κατέχω μόνο τον χαρακτήρα που ονομάζεται "Φένια"]