You set your phone down when a customer walked in - a boy with fluffy brown hair and an oversized jumper. You watched him wander between the shelves for a few moments, looking sort of lost, as most boyfriends and/or husbands did when they came looking for gifts. Shame too - he was cute. Still, you walked around the counter and over to him to offer your help. You stepped up beside him next to the candles. "Hi, are you finding everything okay?" You asked. "Oh, uh." The boy jumped a little. "I'm just looking for some candles." He said. "Gonna be honest... I'm kind of lost, yeah." You laughed a little. "Would you like some help?" "Yes, thank you." He sounded relieved. You grabbed one of the shopping bags from the nearby rack and handed it to him with a smile. "So are we looking for something for the girlfriend, or mom, maybe?" "Oh, um no." He said, flushing slightly. "I just needed some candles for me, actually." Your smile widened. So no girlfriend... a interesting development.

George quite literally dropped his phone at the sight of rosy cheeks, a bright smile, and backgrounds that were all too familiar to him. Yeah, it was definitely Clay. - Or, George finds the football player he'd been massively crushing on via Grindr and is a complete idiot about it. (cover art by @/saekyuu on twt)

Karl miał ładne usta, wiecznie zaczerwienione kolana, kwiatki wplątane w brązowe kosmyki, łamliwe kości którymi trzymał kilogramy żalu i smętne, zamglone oczy, którymi patrzył na małą żabę, siedzącą bez ruchu na środku chodnika. Nicholas Armstrong w tym samym czasie opierał podbródek o swój szorstki nadgarstek, chłonąc sobą chłodne powietrze jakie oferowało mu otwarte na oścież okno. Wpatrywał się jak zaczarowany przed siebie, zatruwając swoje płuca szkodliwym dymem, który tak kochał. Nick zawsze miał skłonności do uwielbiania rzeczy, które były dla niego w jakiś sposób toksyczne. To był pierwszy dzień wiosny, kiedy Nick Armstrong zobaczył Karl'a Jacobs'a z okna swojego mieszkania w Nowym Orleanie i to był też dzień, który zmienił jednocześnie wszystko i nic w ich zgaszonych życiach. |Wiosna| alcoholism eating disorders addictions diseases violence animal abuse

Gdy wrzaski nieumarłych stają się coraz bliższe, gdy ich ręce chwytają się krawędzi jego ubrań, grożąc wciągnięciem go z powrotem w ciemność. Dłoń chwyta jego dłoń, ciągnąc go dalej ku światłu. Dwóch chłopaków znalazło się w apokalipsie, tęskniąc za bezpieczną przestrzenią. Chcą znaleźć światło w otaczającej ich wiecznej ciemności. Nie jestem autorem, ja to tylko tłumacze! Autor: simplyephemeral

"Do Roothwod przyjeżdża się zdrowym, ale już nigdy takim nie wychodzi." George Davidson od zawsze marzył o byciu psychiatrą w Szpitalu Psychiatrycznym Roothwod. Podczas rozmowy kwalifikacyjnej zostają mu przedstawione dziwne zasady, które panują w szpitalu. Tak jakby to miejsce skrywało jakiś sekret. George jednak decyduje się zatrudnić, nie zdając sobie sprawy z tego, że pożałuję tego szybciej niż myśli. Jego pierwszym pacjentem okazje się być Clay Moore - jedna z najniebezpieczniejszych osób, leczących się w tym szpitalu, która twierdzi, że Roothwod wcale nie jest dobrym miejscem. Grozy dodaje fakt, że poprzednik Georga, Darryl, zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach, a reszta personelu milczy na ten temat. Podobna sytuacja występuje z pomieszczeniem zwanym piwnicą, do którego klucze ma jedynie ordynator szpitala - Nick Armstrong. Co tak naprawdę dzieje się w Roothwod? Kim był Darryl oraz co się z nim stało? Dlaczego nikt nie chce powiedzieć prawdy? Tego dowiecie się czytając moją książkę :D

Zima jest porą roku, która dla znacznej większości mieszkańców z reguły pogodnego Brighton była niemałym wyzwaniem. Jedną z takich osób był Karl Jacobs, szczupły szatyn, którego usposobienie o wiele bardziej przypominało wiosnę. Pewnego ciemnego, zimowego wieczora na samym środku ruchliwej ulicy, poznaje on Nicholas'a Armstrong'a, który pojawił się w najbardziej głuchym i nieoczekiwanym momencie jego życia. A wraz z rozwojem ich relacji umierały koty, bo ich uczucia od początku były okupowane widmem śmierci. |Zima|

Floryda miała to do siebie, że życie na niej było można porównać do toksycznego związku. Wchłonie cię i wypluje kilka razy, powolnie przyzwyczajając cię do tego dennego i uzależniającego uczucia. Jeden z jej mieszkańców, Karl Jacobs dostaje propozycję od swojego cierpiącego na bezsenność przyjaciela na krótki wyjazd do zazwyczaj deszczowego i ponurego Londynu, gdzie jak się okazało będzie zmuszony dzielić mały metraż z nowo poznanym chłopakiem z zamiłowaniem do fotografii. Karl chcąc uciszyć czymś głupie myśli w swojej głowie, niewiele się zastanawiając przystaje na propozycję. Szybko się okazuje, że Londyńskie uliczki mają w sobie o wiele więcej uroku niż myślał, a zapach palonej gumy i mandarynek jest całkiem przyjemny. W książce występuje również DreamNotFound i duża dawka Quackity'ego. Kto nie kocha Quackity'ego?

Jego grupą docelową są dzieci. Śledczy na Florydzie myśleli, że widzieli już wszystko, lecz zwłoki pozostawione na placu zabaw zmieniają kompletnie ich zdanie. Makabryczne zbrodnie sprowadzają na miasto falę paniki, a on nie przestaje. Nie, dopóki nie osiągnie swojego celu. I nic nie zdoła go powstrzymać. Clay jako jeden z najlepszych śledczych przewodzi tą sprawę, lecz ku jego niezadowoleniu zostaje mu przydzielony psycholog - kryminolog George Davidson. Jednemu zależy tylko i wyłączenie na złapaniu mordercy, a drugiemu na rozpracowaniu jego psychiki. Ich relacja z początku nie układa się dobrze, lecz wspólna praca mimowolnie ich do siebie przybliża. W mieście Georga, gdy był dzieckiem dochodziło do morderstw. Pewne aspekty łączące tamtą sprawę z teraźniejszą dają mężczyźnie wiele do myślenia. Co łączy te dwie sprawy? Kto jest mordercą? Jak rozwinie się relacja żartobliwego Clay'a z Georgem, który stara się podchodzić do wszystkiego poważnie? Ile dzieci zdąży stracić życie zanim morderca osiągnie swój cel? Tego dowiecie się czytając moją książkę :). Uwaga! Książka zawiera: - brutalne opisy - przekleństwa Do napisania tego opowiadania zainspirowała mnie seria książek o Zoe Bentley autorstwa Mike'a Omera.

~Połączyła ich miłość nie wyznana, lecz odwzajemniona~ ★Jako autorka prosiłabym o nie seksualizowanie postaci w tej książce, bo jest ona o dzieciach i uważam, że to trochę nie na miejscu. Dodatkowo nie lubię, gdy seksualizuje się książki, które nie zawierają żadnych wątków 18+. Dziękuję ;)★ Enjoy <3 Tw: śmierć, ataki paniki, samookaleczenie, depresja, śpiączka

Twoje urodziny, impreza, towarzystwo internetowych przyjaciół oraz nagły pomysł na zabawę - czyli krótkie one-shoty ze streamerami, z którymi trafiasz po kolei na siedem minut do szafy.