Ενα σοβαρό τροχαίο και η Άννα ξαφνικά βρίσκεται να φροντίζει έναν άγνωστο άντρα. Τον βοηθά, τον περιθάλπει και άθελά της, μοιραία έρχεται απίστευτα κοντά του...Μέχρι που μαθαίνει τί σημαίνει να φεύγει κάποιος χωρίς ένα αντίο...Και όταν εκείνη αποφασίσει να τον ξανασυναντήσει με την οργή να ξεχειλίζει μέσα της, οι αποκαλύψεις, καταιγιστικές είναι ικανές να συμπαρασύρουν και τους δύο.... Σε 10,9 Κ ιστορίες αγάπης... # 9 (4-09-2020 & 19-09-2020) #10 - love (3-09-2020)

Για τη γλυκιά και όμορφη Όλια, που δεν είχε δει ποτέ της τα χρώματα και τις αποχρώσεις τους, όλα ταυτίζονταν με λέξεις, συναισθήματα, πλούσιους ήχους και χάδια. Ειδικά τα συναισθήματα ήταν για εκείνη τα πάντα και τα βίωνε ιδιαίτερα έντονα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως της έλειπε ο δυναμισμός. Αγαπούσε με όλη της την ψυχή, την οποία την είχε χαρίσει στο λύσανδρο από τότε που ήταν παιδιά και οι δυο. Κι εκείνος σε αντάλλαγμα της είχε δωρίσει τα μάτια του, μα μόνο για λίγο κι ας της είχε ορκιστεί πως θα ήταν για πάντα. Συμβάντα τραγικά αδύνατο να προσπεραστούν, της τον πήραν μακριά της διαλύοντας την κυριολεκτικά ακριβώς όταν θα έπρεπε κανονικά να ανθίζει και να λάμπει. Ο έρωτας απέκτησε αγκάθια, η εμπιστοσύνη χάθηκε, και η Όλια βρέθηκε να ζει και να παλεύει μόνη. Κι αργότερα, μπήκε στη ζωή της ο Ορέστης που της έδωσε τα μάτια του χωρίς να του ζητήσει να το κάνει, και την πήρε από το χέρι για μια μεγάλη βόλτα, γεμάτη αρώματα της άνοιξης κι έδιωξε κι από τον έρωτα τα αγκάθια. Κι έτσι, άρχισε πάλι να χαμογελάει, μα το χαμόγελο έμεινε μισό, όταν ένα βράδυ την έφτασε σαν χάδι η φωνή του Λύσανδρου.

Η Φαίδρα Ανδρέου στην ηλικία των είκοσι δύο χρόνων είναι ένα χαρούμενο πλάσμα γεμάτο με όνειρα και όρεξη για ζωή. Με πτυχίο από την ανώτατη σχολή καλών τεχνών και μεγάλο ταλέντο στην ζωγραφική και την γλυπτική, φιλοδοξεί να γίνει γνωστή για την δουλειά της στο μέλλον. Μια επίσκεψη στην έκθεση του διάσημου εικαστικού Άγγελου Δημάκη θα σταθεί η αφορμή για να πάρει η ζωή της μια απροσδόκητη πορεία. ** Όλα τα δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή του συνόλου του έργου, χωρίς την άδεια της συγγραφέως.**

''Όταν λες να χορέψω για να δουλέψω εδώ, εννοείς να κάνω στριπτίζ;''τον ρώτησε έντονα και τα μάτια της σχεδόν πετάχτηκαν από την έκπληξη. ''Ναι. Δέκα χιλιάρικα, δέκα μήνες δουλειάς, αυτή είναι η συμφωνία. Την παίρνεις ή παίρνεις δρόμο και λες αντίο στον αδερφούλη σου.'' H Άννα θα πέσει στην ανάγκη του Νικολάι για να σώσει την ζωή του αδερφού της. Είναι έτοιμη να κάνει τα πάντα, μα για πόσο θα καταφέρει να αντέξει τον ιδιότροπο και σκληρό άνδρα;

Η 'Αννα είναι μια 28χρονη νοσοκόμα που έχει μια καλά ρυθμισμένη ζωή. Λατρεύει το αγόρι της , λατρεύει τη δουλειά της, λατρεύει τη συγκάτοικό της. Απεχθάνεται όσο τίποτα τις αλλαγές. Όταν όμως η σχέση της με τον Δημήτρη διαλύεται με αναπάντεχο τρόπο, η Άννα θέλει μόνο να φύγει μακριά για να γλείψει τις πληγές της. Παραιτείται από τη δουλειά της και απαντά σε μια αγγελία στο Ίντερνετ. Στο μακρινό Πάπιγκο, πάνω στα Ζαγοροχώρια, ζητείται μια έμπειρη νοσοκόμα. Η Άννα απαντά στην αγγελία και προσλαμβάνεται χωρίς να προηγηθεί συνέντευξη. Έτσι κι αλλιώς, οι συνθήκες εργασίας δεν την ενδιαφέρουν. Θέλει μόνο να ξεχάσει, να εξαφανιστεί από το πρόσωπο της γης, να χαθεί. Είναι λοιπόν προετοιμασμένη για τα πάντα, εκτός από το να συναντήσει τον έρωτα στο πρόσωπο του καχύποπτου αφεντικού της...

Η φαινομενικά ήσυχη ζωή της Ιλεάνας, ταράζεται εξαιτίας μίας απρόοπτης, επαγγελματικής συνάντησης. Μία κοπέλα που έχει μάθει από την οικογένειάς της, να μην ρισκάρει πολλά, θα βρεθεί αντιμέτωπη με πρωτόγνωρα συναισθήματα, τα οποία θα την οδηγήσουν σε μονοπάτια επικίνδυνα. Άραγε, θα αξιζει το ρίσκο;

Δυο νέοι άνθρωποι, που η ζωή τους έκανε να μπλεχτούν απο πολύ μικροί στους χειρότερους κύκλους παρανομιών ολόκληρης της Αμερικής! Όποιος τους γνώριζε είχε μόνο δυο λέξεις για να τους χαρακτηρίσει, "Στηγνοί εκτελεστές".. Μέσα τους όμως έκρυβαν καλά ένα άλλο πρόσωπο,αυτό που είχε ανάγκη απο αγάπη! Μια αγάπη που δεν γνώρισαν ποτέ στη ζωή τους και ξαφνικά θα την συναντούσαν ο ένας στα μάτια του άλλου.. Γίνεται όμως στη ζωή δυο δολοφόνων να υπάρξει το happy end; Όπλα, ναρκωτικά,δολοφονίες, πληγές απο το παρελθόν και ένα μεγάλο μυστικό θα κάνουν τους πρωταγωνιστές μας να τρέχουν συνεχώς προσπαθόντας να διατηρήσουν τις ισοροπίες στη ζωή τους!

"Πώς της φέρεσαι έτσι ρε μαλακα;" "Κάνε δουλειά σου , δική μου είναι ότι θέλω την κάνω... Αν δεν ήσουν φυλακή τόσα χρόνια τώρα θα ήσουν πρώτος στην ηγεσία και θα την είχες για πάρτη σου. Τα πράγματα έχουν αλλάξει αδερφέ" "Πρόσεχε τα λόγια σου Τζεισον, μπορεί να έλειπα αλλά ξέρεις πολύ καλά τους λόγους που μπήκα στη στενή... Όσο για την μικρή σου ερωμένη ,δεν δίνω δεκάρα τσακιστή, μια απλή παρατήρηση έκανα. Όταν σε άφησα πίσω θυμάμαι πως ήσουν ακόμα κουτάβι...." "Το κουτάβι έγινε λύκος , και τώρα γάμησέ την, πάμε να τα πιούμε και να γιορτάσουμε την απελευθέρωση σου !" Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα Ενημερώνω πως θα υπάρχουν σκηνές βίας. Έχει ήδη κατοχυρωθεί σαν άνω των 18 ! Διαβάζετε με δική σας ευθύνη. Επίσης για μερικούς "καλοπροαίρετους" όπως έγινε με το βιβλίο της Καταλινας να ενημερώσω πως όσες φορές κι αν κάνετε αναφορά έχω ήδη αποστείλει κομμάτια της που θα περαστουν αργότερα για έλεγχο και πήρα έγκριση... Καλή ανάγνωση λοιπόν!!!

Ήταν τόσο δύσκολο να το δεχτώ. Τόσο γαμημένα δύσκολο να πιστέψω πως πιάστηκα κορόιδο. Τόσο δύσκολο να τους αφήσω να εισβάλουν στη ζωή μου ξανά...Και φυσικά ακόμα πιο δύσκολο να αφήσω εκείνον να προχωρήσει. Με έσωσαν...Η μήπως με μεταμόρφωσαν στο απόλυτο σκοτος; "Καταλινα είσαι έτοιμη;" ρωτάει ο Κάσιεν και γυρίζοντας τον βλέπω να μου χαμογελάει. Φοράει ένα μαύρο κοστούμι, έχει τα μαλλιά τραβηγμένα προς τα πίσω και στο χέρι...Στο χέρι έχει την αγαπημένη μου λεπίδα... "Πάντα ειμαι ετοιμη" λεω και πιανοντας αυτο το τόσο καθάριο μέταλλο , αυτή την αγνότητα του ατσαλιού, το βάζω στην εσωτερική θήκη του κατακοκκινου φορεματος μου... Ήρθε η ώρα να του δώσω το γαμήλιο δώρο μου... Don't copy ©2018/19 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

Τύλιξε τα μακρια της δάχτυλα γύρω από το ύφασμα της γραβάτας του , σίγουρα θα κερδιζε το στοίχημα... Έβλεπε στο μυστηριο βλέμμα του τον πόθο και αυτό της ηταν αρκετό... Τον τράβηξε προς το μέρος της, έκατσε πανω στο γραφείο και άνοιξε τα πόδια της. Εκείνος την κοιτούσε ανέκφραστος. Η φούστα της είχε ανέβει αρκετά δίνοντας του όση θέα ήθελε αλλά δεν μπήκε καν στο κόπο να κοιτάξει. "Πιστεύω πως μπορούμε να βρούμε μια μέση λύση ανάμεσα μας κύριε καθηγητά,δεν συμφωνείτε;" τον τύλιξε με τα πόδια της, ένιωσε στα μπούτια της το μόριο του . Πίστευε πως κέρδισε... Τοποθέτησε όμορφα το χερι του στο λαιμό της και το έσφιξε, τόσο οσο χρειαζοταν για να την κάνει να καταλάβει πως δεν πρέπει να παίζει μαζί του . "Αν στα επόμενα 10 δευτερόλεπτα δεν εξαφανιστείς...." είπε και με το αλλο χέρι ξεκουμπωσε το πουκάμισο του. Το κλειστό μάτι με το καρφωμένο στιλέτο που υπήρχε σχεδιασμένο στο στήθος του έφτανε για να την τρομοκρατήσει .... 5 δευτερόλεπτα αργότερα βρεθηκε εξω από την αίθουσα.... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα