Melez bir Asker ve akıl hastası katilin hikayesi. Her şey bir genelevde başladı. Sokak aralarında ki korkuyla tanıştı. 8 yaşında bir adamın babanım deyişine inandı. O gün bütün sırlara saklandı her şeyden habersiz yaşadı. Bir kukla, bir oyuncak, para kaynağı yerine Koyuldu. Külük sayılan teni, boks torbası yerine koyulan bedeniyle, herkesin kulandığı birine dönüştü. Defalarca çırpınan beden 6 adamın altında ezildi. Nefret, ilk defa kalbe işledi. Beyin, acının intikamını körükledi. Yaşanmayan Bütün duygular, yok oldu. Geriye herkesin sonu olacak, kin ve öfke kaldı. Bir intikam duygusunda nefes alan Efsa Amirova. Hiç ummadığı birini buldu. Pars Viranlı. Güzelliklerin başlangıcı acının sonu olacak Adam. Vatanına aşık Melez bir Türk askeri bir katili sevebilir mi? Daha doğrusu iki sokak çocuğu bambaşka hayatlarda tekrar karşılaşacak mı? Eskisi gibi olmayan iki kalp, iki insan bir araya gelecekti. Bu ya onların başlangıcı ya da sonu olacaktı. +18 argo cinselik,şiddet,uygunsuz hareketler içermektedir

Vatan uğruna baş koymuş, düşmanın yüreğindeki korkunun izahı, acının işaret parmağı olan Sezin Kaza, yıllardır Keleş timinin başında duran üsteğmen kimliğinde görevini icra ediyordu. Ne yaptığını bilen, kendinden emin, dik oluşuyla bilinir, sayılırdı. Keleş ismini en doğudan batıya kadar duyurmuş, düşmanın ölmeden önceki son nefesindeki nefret olmuştu. Fakat bir gün, yaptığı küçük hata ile tüm çabaları bir anda başına yıkıldı. Yaptığı küçük hatanın sebebi ile başlarına atanan Yüzbaşı Turan Akkurt, kendisinden önce lakabı geçtiği an yeri titreten bir komutandı. Soğuk kalbi, acımasız bakışı, yangın öfkesi ile tanınırdı. Girdiği ortama heybetiyle girer, doğrularını kalemsiz kazırdı akıllara. Ve Sezin'in bildiği tüm doğruları silip kendi doğrularını yazmaya kararlıydı. ★ "Bende iki sevdanın ucu, bucağı yok, Kaza. Gönlümü almışım elime, ikiye bölmüşüm; sonu, sınırı olmayan iki sevgi sığdırmışım o iki parçaya." "Neymiş onlar?" "Biri vatan, diğeri sen." ★ KURGU, VATAN İÇİN CAN VEREN, MİLLETİNİ KORUYAN ASKERLERİN HATIRASINA YAZILMIŞTIR. GERÇEK ASKERİ OLAYLARDAN VE BİLGİLERDEN BAĞIMSIZDIR. DURUMLAR, OLAYLAR VE YERLER DEĞİŞTİRİLEREK YAZILMIŞTIR. KURGU GERÇEKLİĞİ TAMAMİYLE YANSITMAZ.

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

Hangisi daha kötü? En yakın arkadaşlarının ölümünü görmek mi? İçinizden birinin katil olduğunu bilmek mi? SEÇİM SİZİN...

Çizgi meselesini bilir misiniz? Hani dark side falan... Yoldan çıkmak, yer altına inmek... Doğru ile yanlış arasındaki o ince çizgiden bahsediyorum evet. Uzatmadan günün sorusuna gelelim öyleyse; bir şey kime göre iyi-neye göre kötüdür? Bir çoğumuz için bu sınırları yasalar çizer. İstersen uyma! Ama bazılarımız farklıdır. Gri bölgeler onlardan sorulur. Onlar ya kazanırlar ya da kaybederler. Yasanın gölgesindeki kişilerdir onlar; ajanlar. Anladığınızı farkettim. Evet malesef bizim karakterimiz de ajan. Bir kurşun gibi sıkı. Ve gittiği yönü hesaplayacak kadar yetenekli. Şimdi sorarsınız siz, kötü mü yoksa iyi mi? Ve huzurlarınızda, AKSİYON MÜHENDİSİ...

İnsanlar hep mi böyleydi? Yoksa kendi hatalarını örtmek için mi böyle davranmayı mı tercih ediyorlar? Bakalım M'ars da işler nasıl yürüyor?