I need something to kill me I am tired of taking my own life Stay alive, frens! II-//

Tyler pracuje w kwiaciarni, a Josh potrzebuje kwiatów.

jak może wyglądać prywatne życie zamkniętego w sobie nastolatka?

"- Przez ciebie! Słyszysz? Przez ciebie! - odwróciłem się, wykrzykując te słowa, a moja twarz momentalnie zalała się łzami. - Tyler.. j-ja.. - Och, przestań. - powiedziałem, odwracając się i odchodząc przed siebie."

Bycie wyrzutkiem grupy społecznej nazywanej potocznie ,,paczką znajomych" nie należy do marzeń typowych nastolatków. Tyler Joseph dokładnie wiedział jak to jest być wyrzutkiem, którego nie rozumie świat. Josh Dun natomiast umiał cieszyć się każdą chwilą, która dla Tylera nie miała żadnego znaczenia. Okładka wykonana przez: @nocturnal-phantom

Usłyszę głos w swojej głowie: Podążaj za mną... Ustawię się w kolejce W trakcie marszu do morza Stay alive, frens! II-// |Fanfic na podstawie "March to the Sea" - twenty on pilots|

Tyler to nastoletni chłopak. Ma brązowe włosy i brązowe, sarnie oczy. Ale przede wszystkim, Tyler jest chory. Z jego głową jest coś nie tak. A jego niebieskowłosy przyjaciel, Josh? Czy on w ogóle istnieje? Przedstawiam polskie tłumaczenie słynnej w fandomie historii, napisanej w oryginale przez SoloChaos (linki do oryginału i kontakt do autorki znajdą się na końcu), inspirowanej piosenką Twenty One Pilots - Forest. • Ostrzeżenie • Opowiadanie jest znane z triggerowania ludzi, zawiera sceny seksualne, wspomina o ciężkich problemach psychicznych, traumatycznych wydarzeniach i jest smutne w cholerę.

...gdzie tyler jest gejem a josh dowiaduje się o tym dopiero, kiedy stopniowo się w nim zakochuje

"someone will love you but someone isn't me" gdzie josh nada kocha, pomimo tego, że go to zabija

byli tylko tym. tylko tajemnicą, skrzętnie chowaną w sercu. tajemnica powstała i dojrzewała w motelu przy czwartej ulicy. pokój numer dwieście siedemnaście był sceną wielu przedstawień, i gdyby ściany mogły mówić, opowiadałyby godzinami, zdradzając wszystkie ludzkie tajemnice. nikt jednak się nie odezwał, wszyscy milczeli jak zaklęci, a za zamkniętymi drzwiami dwie dusze leczyły najgorszą przypadłość ludzkości; samotnosc. byli tylko tajemnicą. taką, która do tej pory zakłóca ich spokojne sny. a koszmary nadal przychodzą nad ranem, jednak nie takie same. gorsze. pełne obrazów z przeszłości [ okładka: fragment obrazu "starry night over the rhone" vincenta van gogha ]