Fragment: - Proszę.. Jeżeli jeszcze raz coś takiego miałoby miejsce PROSZĘ nie czekaj na nic tylko wbij tu coś ostrego - wskazał miejsce na klatce piersiowej. Nie wiedziałam co powiedzieć. Kompletnie mnie zatkało. Pierwszy raz ktoś powiedział do mnie w taki sposób. Nie pozwoliłam mu zabrać dłoni gdy tego chciał. Przeciwnie przyłożyłam jego dłoń do swojego serca. Jego twarz znalazła się na równi z moją. - Czujesz? Moje serce bije i również należy do ciebie.. Nie chcę Cię stracić. Nie pozwolę na to - korzystając z okazji pocałowałam go. - Nawet jeżeli miałoby wymknąć się to z pod kontroli. Przypuszczam, że sam Erik był zdziwiony moim zachowaniem. Nie wypuszczał mnie z objęć. Przez długi czas nie oderwał się od moich ust, dłońmi badał całe moje ciało. ******** Wszelkie prawa zastrzeżone! Zapraszam na „Jesteśmy rodzeństwem" ❤️❤️ ''Kajdany Wieczności'' ❤️❤️ "Szkolna Zabójczyni" ❤️❤️ „Wyr*chaj mnie!" ❤️❤️

Moja historia rozpoczyna się wyśmienicie. Nazywam się Amelia Collins. Jestem zwyczajną dziewczyną. Mam 19 lat i staram się czerpać z życia jak najwięcej. Wszystko się jednak zmienia pewnej nieszczęsnej nocy, podczas której znalazłam się w złym miejscu i czasie. Nocy, w której zostałam porwana. ________ Jest to moje opowiadanie. Nie kopiować!1 Najwyższe notowania: #1 w "o wampirach" DZIĘKUJĘ! ;D

Kim jestem? Nazywam się Amelia Collins i jestem pół wampirem, pół człowiekiem. Moim ojcem natomiast jest król wszystkich krwiopijców, co czyni mnie arystokratką. To, co do tej pory przeżyłam, jest niczym w porównaniu do tego, co niesie przyszłość. Witam wszystkich w 2 części PpW! Jeżeli nie czytałeś części poprzedniej, odsyłam na mój profil! :D Opowiadanie moje. Wszystkie Prawa zastrzeżone. Okładka: ja :)

TRWA POPRAWA BŁĘDÓW TRYLOGIA ZAKLĘĆ NIEWYBACZALNYCH - TOM I ,,Gdy jedno zaklęcie odbierze ci wszystko, to jedno zaklęcie może ocalić ci życie''. Rodzina Manson, którą niegdyś łączyły bliskie relacje z rodem Blacków i Malfoy'ów pewnej nocy zostaje zamordowana. Jedyną ocalałą osobą jest najmłodsza córka - Alice Manson. To, co wydarzyło się tamtej nocy w rodzinnym domu, odcisnęło piętno na jej kruchym umyśle i zostaje tajemnicą, której za żadną cenę nie chce wydać. Schronienie znajduje u ciotki Hilde'y Annafolz i to właśnie na jej prośbę opuszcza szkołę Beauxbatons, przenosząc się tym samym do Hogwartu. ,,Jednak zaklęcie niewybaczalne nie bez powodu jest niewybaczalne''.

Carmen znalazła się na polanie w niewłaściwym czasie - a przynajmniej tak myślała. Młoda wampirzyca nie zdawała sobie jednak sprawy, że ten niewłaściwy czas popcha ją wprost w ramiona przeznaczenia, a konkretnie Alfy Richarda - jej przeznaczonego. Wampiry i wilkołaki od lat są największymi wrogami, ale oni nie mają zamiaru rezygnować ze swojej miłości. W końcu to przeznaczenie ich połączyło, więc obydwoje nie mają tu za dużo do gadania. Fragment: "- Nie będę powtarzał, do cholery. Jeżeli tego nie zrobisz, bez wahania cię zabiję - warknął w moją stronę. Jak prawdziwy wilk. A na mojej skórze pojawiły się dreszcze. Czy mi się to właśnie spodobało? Zawsze uważałam się za osobę silną, o silnym charakterze i trudną do zmanipulowania. Teraz jednak moje wcześniejsze przemyślenia zostały solidnie zachwiane, a to dlatego, że jego władczy głos działał także na mnie. Kolejny raz poczułam się jak w tym głupim śnie - moje ciało mnie zdradzało, dlatego nieśmiało podniosłam głowę i zaczęłam sunąć wzrokiem po jego sylwetce aż nie dotarłam do brązowych, błyszczących oczu, w których widziałam swoje odbicie, a to było zdecydowanie ładniejsze niż odbicie w lustrze! Były przepiękne. Takich oczu nie da się zapomnieć, będą mi się śniły po nocach! Zawiał silny wiatr, zagwizdało mi w uszach. Ten cholerny zdrajca najpierw odgarnął moje włosy z twarzy, a następnie ściągnął całą perukę. Cholera jasna! Teraz wszyscy mieli widok na moje fioletowe włosy. Nie wiem, dlaczego, ale jeszcze raz spojrzałam na Alfę. Oboje patrzyliśmy sobie w oczy. Nagle ogarnął mnie dziwny spokój. Jego tęczówki z brązowych, zmieniły kolor na krwiście czerwony. Dwa wilkołaki puściły mnie, a z ust Richarda wydobyło się tylko jedno słowo: - Moja! Cholera, a co z moimi soczewkami!?"

- Pieprzony dupek!-krzyknełam. - Szmata!- wrzasnął - No słucham, powiedz co o mnie myślisz, będziesz miał na tyle odwagi?!- zapytałam wyzywająco - Myśle że jesteś brzydką, głupią i zapatrzoną w siebie egoistką, która czerpie przyjemność z ranienia innych! Wykorzystujesz każdego! Zapanowała cisza... Można było usłyszeć jak moja łza uderza o podłoge. - Twoja kolej!- wrzasnął ponownie. - Myśle że jesteś... Najwspanialszą osobą, przynajmniej w moim świecie.- wyszeptałam i odeszłam zostawiając cały swój swiat za sobą. ♥♥♥ Zapraszam na opowiadanie mam nadzieje że się spodoba ♡ ♥♥♥ II część- Let Me Love You.

Kolejna część z serii Płomień Luny. Jest to już 6 część serii. Akcja toczy się po opowiadniu Płomień wilka tom II, a głównym bohaterem jest Hector.

Druga część opowieści " Płomień luny". Jeżeli jeszcze nie czytałeś pierwszej części, to odsyłam do niej, ponieważ niektóre wątki mogą być niezrozumiałe. Praca brała udział w konkursie literackim Splątane Nici zima 2017/2018 Najwyższe notowanie: #66 13.10.2017r. #15 30.10.2017r. #3 12.11.2017r. #2 26.11.2017r. #1 06.12.2017r.

Siedemnastoletnia Sophie i osiemnastoletni Patrick nienawidzą się od zawsze. Ona-uśmiechnięta,nieśmiała,towarzyska. On-typowy bad boy który nie bawi się w dłuższe związki. Czy udawanie pary zmieni coś w ich życiu?

„Czas leczy rany „ - Wszyscy wmawiają mi to odkąd zmarł mój brat . Moim zdaniem czas nie leczy ran , tylko przyzwyczaja do bólu , dodając coraz to nowych problemów z którymi musimy sobie radzić , mimo że jest coraz trudniej . Kiedy zmarł Michał a dokładnie popełnił samobójstwo , mój świat się zawalił . Straciłam najważniejszą osobę w moim życiu , a jedyne o czym byłam w stanie myśleć to fakt że mnie zostawił . Zostawił mnie samą przeciwko złu ,przed którym obiecał mnie chronić . Nie byłam na to gotowa ! Potrzebowałam go ! Tylko że na nic zdały się moje prośby by wrócił , już nic nie mogłam zrobić . Obwiniałam się za jego śmierć , byłam z nim najbliżej z całej rodziny a niczego nie zauważyłam , może gdybym patrzyła dokładniej ? Podejrzewam że odpowiedzi na wszystkie pytania znajdę w liście który mi zostawił , tylko że jest mały problem - Nie mam odwagi go przeczytać . Mimo że nie pogodziłam się z jego odejściem musiałam w końcu wrócić do normalnego życia , ponieważ cierpliwość rodziców miała swoje granice .Oczekiwali ode mnie normalności . W końcu jestem córką znanego polityka dla którego liczy się tylko reputacja . Minął rok kiedy w końcu zrezygnowałam z nauki w domu i wróciłam do szkoły , wszystko wróciło do normy , poza małym szczegółem .Postanowiłam że nie będę już udawała idealnej córeczki , zacznę żyć po swojemu . Od zawsze miałam przy sobie Michała .Nigdy nie musiałam się o nic martwić , miałam brata na którego mogłam zawsze liczyć . Teraz zostałam sama , sama przeciwko światu ...