AŞK, Bir kalıba, Bir yatağa, Bir sıfata, Ya da dört duvara... Sığdırarak yaşanacak kadar küçük bir duygu değil. Her sıfatta ve her firsatta. Her yerde ve her koşulda yaşanacak kadar kabuğuna sığmayan koca bir tutkudur. ... Hata yaparak öğrenir insanlar doğruları... Hata bazen aşkı bir araya getirirdi.. Aşk doğruları saklardı içinde, hata yapmana sebep olurdu. Ya yaptığın hatalar, pişman ederdi ya da o hatalarla yaşamayı öğretirdi. Bazen de yaşayamadan öldürürdü. Neyin doğru neyin gerçek olduğunu bilmediğimiz önümüze sunulan doğruların gerçek olmadığı bir hayat... O aşıktı. Kadının her zeresine tutkun bir adam. Birisi gerçeğin peşindeyken diğeri aşkın.. Gerçek, siz gördüğünüz sürece vardır. Yalanlar ise her daim yanınızdadır.. Oynanan oyunların, bilinmeyen gerçeklerin, söylenen yalanların bir arada olduğu bir hikâye... Aşk her zaman saf ve masum değildir... Tutkun bir Adam... Asi bir Kadın... ... - Aşka Tutkun Adam ismiyle yazılan ilk hikâyedir! Tüm hakları Yazarda saklıdır! Kapak tasarımı Yazara aittir!

+18dir uyarmadı demeyin

Ozel guclere sahibim. Fakat kimseye soyleyemiyorum. Ozel guclerimle birsuru macera yasiyorum. Bunu sizlerle paylasmak istedim.

ÖZELLERİN DÜNYASINDA KEŞFEDİLMEMİŞ GÜÇLERLE DOLU 12 YAŞINDA BİR KIZ✔✔

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

"Sevgisiz büyüyen her çocuk, 'Seni seviyorum' diyen herkese inanabilecek kadar çocuk." derler. Hayatım henüz çözülmemiş bir olay yeri gibiydi. Yaşanmamış çocukluğumun kanıtları sarı bantlarla çevirili alanda dağınık bir şekilde duruyordu. Bir yerde beyaz küçük oyuncak ayımın boğazına babamın intihar ettiği ip sarılıydı. Diğer yerde renkli tokalar birbirine düğümlenmiş, yerin tozuyla kirlenmişti. Annemin saçımı taradıktan sonra onlarla bağlamasını hayal ederdim ama kırık tarak da tokaların hemen yanındaydı. Hiç uyumamı beklerken okunulmamış hikaye kitapları parçalanmış bir şekilde olay yerimin zeminini süslüyordu. İnsanlar acımasızdı, insanlar dışarıdaydı. Hayatımda ruhuma karşı işlenen bütün cinayetleri izliyorlardı ve beni dışlıyorlardı. "Senin annen deli!" "Senin annen seni öldürmeye çalıştı!" Sevgisiz büyüdüğüm kesindi. Ama 'Seni seviyorum' diyen hiç kimseye inanmazdım. Zaten birinin de bunu söylediği yoktu ama söyleseydi de bu cinayetlerin arasına aşk acısını da ekleyemezdim. Belki de olay yerime dışarıdan bakmak yerine bana yardım etmeye kalkışmış Barlas'ı hayatımdan çıkarmam bu yüzdendi. Kendime ayıracak vaktim yoktu. Ben sadece benden alınan kardeşimi yetiştirme yurdundan kurtarmak için gereken parayı bulacaktım. Bunun için bir hırsızlık çetesine katılıp, Siyah'ın Çırağı olmam gerekse bile.

Benimle Yan Wattys 2014 adlı bitmiş olan hikayenin özel bölümlerinin toplanacağı kitaptır. Kapak yapımı; @RUROGRIME

Birbirlerinin gözlerine bakarak söyledikleri şarkılar onların birbirlerine söyleyemedikleriydi. Bir de bilinmeyeni vardı. "Söylemeden bul beni bul da kendime getir beni." diyen. ^ Elimden tutarak merdivenlerin başına yönlendirdi, elimi çekmek istemedim neden bilmiyorum, kalbimin atışı adım seslerine karışırken bir odanın önünde durduk. "Şu an cidden çok heyecanlıyım." dedi gülmeye çalışıp. Ondan aşağı kalır bir yanım yoktu. "Birazdan göreceklerin için yanlış düşünmeni istemem kesinlikle takıntılı değilim." dediğinde artık asıl kısma gelsin ve kapıyı açsın istiyordum... Kapıyı açtığı gibi şok olmuştum.

" bana dövüş öğretir misin? Ulaş'ı kendim pataklamak istiyorum. Malum, eğitmeniminde iyi dövüşçü olması gerekir demi. Bu gece Ulaş'ı döverek ne kadar iyi olduğunu gösterdin. Zaten dövüş eğitimi veriyorsun. Neden bende senin öğrencin olmayayım. " Söylediklerimle Arat pek tatmin olmadı. Başaramayacağımı sanıyor. Bende öyle düşünüyorum açıkçası ve kim gecenin bir vakti dövüş eğitimi almak ister ki. Özellikle bu kişi bir kızsa. " ben daha önce hiç bir kıza dövüş dersi vermedim. Zor olur. " Ellerimi önümde birleştirip yavru köpek bakışı atmaya başladım. " süper bir öğrenci olurum. Lütfen. " Arat biraz düşündükten sonra gözlerime baktı. Hayatımda hiç bu kadar çok heyecanlanmamıştım. " yarın sabah erken gel. İlk dersine geç kalmak istemezsin. "

9 senedir kafes dövüşü yapan motosiklet kullanan az ve öz konuşan bir kızın hayatı . Sizce bu kızın kilidini kırıp kafesine girebilen biri olabilecek mi ? Alisa çocukluk arkadaşı Menolly ile kötü olaylar sonucunda üniversite ikinci sınıfta başka üniversiteye geçerler . İlk günden olaylar peşini bırakmaz ve tanınır bir hale gelirler . Bu okul karşılarına yeni düşmanlıklar , yeni arkadaşlıklar çıkaracaktır . Kafesteki kilidi açmaya hazır olun !