+18 şiddet içerir Çöpçü Aziz'in sadist ve psikopat bir katil olmasının temel sebebi babasından gördüğü şiddet ve bakıcısının uyguladığı cinsel istismarlardı. Annesinin ilgisizliğinden babasının uyguladığı şiddetten ve bakıcısının cinsel istismarından onu Maskeli kurtardı. Aziz'in çocukluğunu kurtaran Maskeli, geleceğine pranga vurmuştu. Aziz'i bizzat kendisi yetiştirerek acımasız bir seri katil yapıp toplumun içine karıştırdı. Aziz'in odunluğuna giren, acımasız bir şekil de işkence ile ölmeye mahkumdur. Sadece bir kişi onun odunluğundan sağ çıkmayı başardı. İşte o Aziz'in çıldırma sebebi olacak. DÜŞMANA KARŞI GÜÇLÜ GÖRÜN FIRSATINI YAKALADIĞINDA KIRMIZI ELDİVENE BÜRÜN Bazen ruh ölür sadece beden kalır. Ruhsuz beden Ya başı boş bir cesttir Yada çok tehlikeli bir katil Psikopat ,sadist ve seri katil olmasının temelinde yatan nedenler neler. Neden bütün pislikler Aziz i buluyor. Kan , ateş ve sucuk ekmek hepsi bu kitapta 28.10.2016 @hsnemrsncr kardeşime kitap kapağından dolayı teşekkür ediyorum

Ölüm;kelebek olmak demekti. Bunu bir ölüm, bir de biz biliyoruz çiçeğim... ံ ထ ံ

O deli veya şizofren değildi. Sadece bedeni olmayan bir varlığın kalbinden öpmüştü. Ruhuna dokunmuş , onu sevmişti. Belki de daha fazlası... Hiçbir insan için atmayan kalbi bir hayaletin atmayan kalbi için atmaya başlamıştı. İnsanlardan kaçıp , bir hayaletin olmayan ruhuna yorgan gibi sarınarak saklandı o. Herkes için sadece hayal-etti. Ama onun için , hayalinde ötesindeydi. Onun hayaliydi... Parmaklarını kulaklarına tıkadı ve sadece yanarak kıvranan kalbinin sesini dinledi. Yıllardır acıyarak atamayan kalbi ilk defa ılık rüzgarlar eşliğinde mırıldanıyordu. Bir şarkıyı... Yağmur yağdı , şimşek çaktı ve bir yıldız kaydı. Yelkenler şahlanarak yeni bir hayata daha yön verdi. Ağlarsa eğer hayalinin kanatlarını eritmekten korkuyordu. Rüyalarında ona uçamayacaktı çünkü. 🔥🔥 Yanağından usulca bir damla yaş süzülürken eş zamanla , aşkla titreyen dudaklarıyla mırıldandı kız. " Seni hissedebiliyorum. " Sonucunu bile bile bir elini onun atmayan kalbine koymak istedi küçük kız. İnce parmakları boş havada savruldu. En çokta bu acıtıyordu korkak kızı işte. Varken yok hissetmek. İyi bir yalancıydı... 🔥🔥 Farklı boyutlara kanatlanmaya hazır mısın ? #DİKKAT# Bu hikaye sizin olmayan varlıklara karşı ilginizi arttırabilir ya da kendinize olmayan bir ruhun hayalini kurdurturken bulabilirsiniz ! ❄ O bir şeytanı hayal ediyordu. Kimse cesaret edemezdi. ( Başlarda korku içerir. Ancak birkaç bölüm sonra kendinizi bölümlerin akışına bırakabilirsiniz. )

@WattpadMysteryTR "Paranormalin Gücünü Kullananlar" okuma listesinde! ▪️ Hayatları farklı yollarda kesişen 6 gencin sıra dışı yılbaşı tatili. ⌛ Bir yıl öncesindeydim. Hayatımın tarif edilmeyecek kadar acı, hatırlamak istemeyecek kadar korkunç günlerindeydim. Gözümün önüne düşen görüntüler her seferinde kanımı donduruyordu ama kendimi düşünmekten bir türlü alıkoyamıyordum. Buna asla alışamayacak; hep, bir şekilde ellerimdeki kanı göreceğimi düşünüyordum. Ben, hayatı bir tatille cehenneme dönen genç bir kızdım. Arkadaşlarını kaybetmiş, bir yıldır haklı bir yas içinde olan mutsuz bir çocuktum. Tek dileğim; beni, acımı yaşayabilmem için rahat bırakmalarıydı. ▪️ Hikaye güncel olarak devam ediyor. ▪️ Hikayenin herhangi bir kısmının kopyalanması halinde gerekli yasal işlemlere başvurulacaktır. Keyifli okumalar!

"Oyunlarında kullanılıp atılan bir parça olmayacağız, kendi oyunlarında onları hükmeden parça olacağız." dedi Patron karar ve intikam dolu gözlerle. İşte o an anladım ki oyun daha yeni başlıyor. ~~ Bir genç kızın, babası ve arkadaşlarına yapılanların intikamını alma hikayesi. "İntikam peşine düşünüyorsan iki tane mezar kaz." Bir sözün doğruluğu ancak bu kadar can yakabilirdi.

"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu. "Evet," dedim. "Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm. "Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin." Artık yapabilecek hiçbir şey kalmamıştı. Yolun sonu burasıydı ve o ne yaparsa yapsın, gidişime engel olamayacaktı. Saatler içinde çökmüştü güzel yüzü. Bomboştu karanlık gözleri. Bana öyle bir bakıyordu ki, sanki bıçağı kalbine saplamışım da geri çekmek bilmemişim gibi. "Bu bir son değil," dedi sadece benim duyabileceğim bir sesle. "Gideceksin ve ne yazık ki ben seni bırakmayacağım. Daha önce de söylediğim gibi, istersen dünyanın öbür ucuna git, yine de bulurum seni. Ama eğer seni bulduğumda, bir şeylere mecbur kalmadığını anlarsam, ikimize de geçmiş olsun. Eğer ki gerçekten benden intikam almışsan..." Gözlerine uzun uzun bakmak, dakikalarca nefes tutmakla eş değerdi. "Dua et ki Allah seni karşıma çıkarmasın."

Merhaba kimsenin haberi olmadığı üyelerinin birer kimliksiz olduğu suç örgütüne Çöplüğe Hoş Geldiniz. Kimliksizler den biri ama aslında Kralın ( Çöplüğün Kurucusu) kızı olan Nil'in çevresinde dönen olaylar zinciri sizi bekliyor. Step sayesinde Çöplüğe katılan Nil'in ilk amacı annesinin intikamını almaktı fakat hiçbir şey beklediği gibi gitmedi. Annesinin intikamını almak için girdiği Çöplük de yaşadıklarından sonra yeni bir amacı daha vardı. Çöplüğü yok etmek. Amacını gerçekleştirmek için her şeyi göze almışken onu kendi çıkarlarına göre yönlendirmek isteyen Patron (Arda)'nın da farklı planları vardı. Herkesin kendi çıkarlarına göre birbirini yönlendirdiği ve arkasından iş çevirdiği arı kovanını merak ediyor musun? O zaman Oku :)

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Bir günahın gölgesinde yaşadığını düşünürken, aslında günahtan doğmuş olduğunu öğrenmek; varolduğun gerçeğini değiştirir miydi? Geçmişin izlerini silmeye çalışarak yaşamak; geçmişte olan şeyleri yaşanmamış kılar mıydı?