Töreye kurban giden bir genç kız, Ona tutulan bir adam. Peki.. Ya berdel bozulursa ----- Tüm haklar şahsıma aittir.. Kopyalamada gereken Yapılacaktır.. ~Kapak tasarımları yazara aittir~

Erkek egemenliğinin hakim olduğu topraklarda , bir yaşam uğruna feda edilen, hayallerine ve umutlarına zalimce balta vurulan gencecik, masum bir kızın hikayesi.. & Ait olduğu topraklardan acımasızca söküldüğünde küçücük bir tomurcuktu. Susuz bırakılmış ve günden güne solmaya yüz tutmuştu narin yaprakları. Gece, üzerini örten bir kefendi. Gün ışığı ise acımasız bir zebani... Acılarının günün birinde ona baharı getireceğini bilmeden hoyratça harcıyordu gözyaşlarını. Her gün ve her gece... Aldığı her soluk nefret kokuyordu. Öfke ve hayal kırıklığı kol geziyordu damarlarında. Bu topraklarda daha niceleri solup gitmişti onun gibi biliyordu. Birileri nefes almaya devam edebilsin diye kaç masum göz göre göre nefessiz bırakılmıştı. İlk değildi. Son da olmayacaktı. Bu toprakların yazgısı böyleydi. Umudu ve inancı günden güne törpüleniyordu. O ele avuca sığmaz haşarı kalbinin, her gün biraz daha karanlığa gömüldüğünü hissediyordu. Öylesine umutsuzdu ki; içine hapsolduğu karanlığı kabullenmeye ve kendini kaderin ellerine bırakmaya hazırdı. İçi, fırtınalı bir sonbahar gibiydi. Solgun, hırçın, dağınık ve soğuk... Mucizelere inanmazdı. Ancak doğmasını istemediği bir günün sabahında mucizesi onu buldu. O gün zifiri karanlığına minicik bir ışık huzmesi ilişti. Öylesine muhtaçtı ki; öyle yalnız ve yaralı... Hiç düşünmeden gördüğü o ufacık, cılız ışığın gölgesine sığındı. O ışığın uğrunda sürüklendi, parçalara bölündü, tükendi. Ama yine de pes, etmedi. Yaradan'ın ona armağan ettiği umuda sıkıca tutundu. Yorgun ruhu umut vadeden o küçücük ışığın ruhuna koca bir ilmek attı ve onu kalbinin en derinine ilikledi. O andan sonra umut dolu yanı karamsar yanına el salladı. Ve güneş, tüm sıcaklığı ile soğuk yalnızlığının üzerine doğup, karanlığını ışığa boğdu. *

Bu kitap bazı kitlelere uygun değildir sizi rahatsız edebilecek sahnelere sahip olabilir baştan uyarıyorum!! Cinsel içerik, şiddet vb olaylar içeriyor çok sık olmamak kaydıyla lütfen bunu bilerek okuyun!! Kendini bulunduğu durumdan kurtarmakla beraber ona bu olayları yaşatanları öğrenmek ve Atalay'ın elinden kurtulmak için yaşam mücadelesi veren Asya, hiç ummadığı bir adama aşık olursa... Onun her adımı karanlık ve kasvetli... "Neden buradayım?" diye sordum. "Ait olduğun kişinin yanındasın." "Bu bir cevap değil." "Sor. Bu bana soru sorabileceğin ilk ve son zaman." "Neden kimse beni bulmaya gelmedi." "Çünkü kayıp değilsin." "Beni kaçırdınız." "Bana ait olanı aldım." "Bana bir eşyaymışım gibi davranamazsın." "Nasıl davranmamı istersin?." dedi ve bardağını yudumladı. "Beni kaçırdın ve işkence ediyorsun." "Uslu dursaydın hiçbiri yaşanmazdı." "Kimsin sen?" "Tanıyacaksın." "Tanıyacaksın da ne demek oluyor! Benden ne istiyorsun?" dediğimde sesim titremişti alacağım cevap karşısında korku sarıyordu tüm bedenimi. "Sen artık bana aitsin." dediğinde zorla yutkunmuştum. Başıyla iki bacağının arasını işaret etti. "Geç ve üzerindekini çıkar." Yazar: İREM BEYKOZ Başlangıç tarihi: 13.03.2024 Bitiş tarihi: 23.05.2024

Giray&Melisa Türkiye'nin en tehlikeli mafyalarından olan Giray Karahan . Ve ilk görüşte aşık olduğu üniversite öğrencisi Melisa Kılıç. Peki ya Giray tehlikeli saplantılı aşkını Melisa'ya kubul ettire bilecekmi? Melisa Giray'ın onu sevdiğini gibi Giray'ı sevecekmi? Hadi okuyalım ... DİKKAT ⚠️ Küfür, şiddet olacaktır. Baştan söyleyeyim...

Hayatının en kötü gününü yaşadığını düşünen genç kadın, aynı günün gecesinde bir adamla tanışır ve zamanla o kötü günün aslında hayatının en güzel günü olduğunu düşünür. Fakat bu güzel günlerin kısa süreceğinden habersizdir. • "Sadece holding sahibinin değil," dedi yüzüme bakmaya devam ederken. "Bir mafyanın da kızısın." "Eski bir mafya," dedim. "Ben çocukken bıraktı o işleri." Gülümsedi. "Ama Aydın Karalar deyince insanların aklına hâlâ mafya geliyor."

"Yengem, dünyada bundan daha fazla istediğim bir şey yoktu" dedi. Beni tekrar öptü. Artık üstümdeydi ve kalçalarımız birbirine yapışmıştı. Dirseklerini yatağa bastırmıştı, böylece ben sırt üstü yatarken ağırlığıyla ezmiyordu. Boynumu öpmeye başladı ve dişleriyle kulak mememi hafifçe ısırdı. Sonra boynuma geri döndü, boynumu öpüp yine hafifçe ısırdı. Yalayarak yavaşça aşağı doğru kaydı." Tutkuyla aşık olmuştum ona... Ölene kadar sevecektik birbirimizi... Ama hayat acımasızdı ve sürprizlere gebeydi. Kötü haber aniden geldi ve ardından "Aile boyu" bir aşkın içine sürüklendim. Bu öyküde size o aile boyu aşkı, aşkları anlatacağım.

Bir çığlıktı Hawar... Bir haykırış, bir yürek yangını... Bir feryat. Bir direniş. Bir kadın olmak... ... Bir kadın, hiç çocuğu olmadığı için suçlanır mı? Bir kadının, çocuğu olmadığı için üzerine kuma getirilir mi? Bir kadın, çocuğu olmadığı için ezilir mi? Bir kadın, doğduğu topraklardan dolayı bunları yaşar mı? Hawar yaşadı... çocuğu olmadığı için eksik görüldü... suçlandı! ... ●(KİTAPTA HERHANGİ BİR KUMA AKLAMA YOKTUR!) ... |Başlayış tarihi: 07.08.2023| Kapak tasarımı: @-necirvan eline emeğine sağlık❤

Ablası onun kaderi olacaktı. O ise sadece gölgeydi. Ta ki gelinliği üzerine geçirene kadar... Bir kurşun, iki aşiretin arasına kan ve sessizlik serpti. İntikam nefesleri tutuldu. Kan dökülmesin diye bir çözüm sunuldu: BERDEL. ☆☆☆ Hayat gerçekten kendi seçimlerimizle mi şekillenir, yoksa doğduğumuz toprak, aile ve gelenek her adımımızı önceden mi belirler? Bir kız kaderini, kendi kararıyla çizebilir mi? Berdel adı verilen o görünmez zincir, sadece elleri değil, kalpleri de bağlayabilir mi? Bu kitap, töre ile aşkın, ihanet ile sadakatin, korku ile cesaretin iç içe geçtiği bir hikâye anlatıyor. Bir tarafta aile baskısı, töre ve kan davası; diğer tarafta kalbin atışı, özgürlük arzusu ve yasaklı bir sevda. Her sayfada okuyucuya şu soruyu sorduracak... "Kader mi güçlü, yoksa insanın kalbi mi? Peki ya birini seçmek zorunda kalsan, hangisini seçerdin?" "Kaderini mi? Yoksa, kalbinin sesini mi?"

**"Ben, Zeylan... Kanla mühürlenen bir barışa, gözyaşıyla adım atan bir kızım. Çocukluğum, bir sabah sessizce sırtıma yüklenen bir bohçayla bitti. Ne annem uğurladı beni, ne de babam başımı okşadı. Sadece sustular... Töre konuştu. Beni bir eve değil, bir yemin uğruna ateşe attılar. O evde bana eş değil, düşman oldular. Gözlerimin rengi kadar lanetliydim onlara, ellerimin küçüklüğü kadar güçsüz... Ama kalbim büyüktü. Ve o kalpte, adını anmaya bile korktuğum bir adam vardı: Rêzan. Ben ona sığındım, o töreye... İkimiz de kaçamadık yazgımızdan... TO4173XC

*DÜZENLENECEK* Rahatsız olacaklar için, bolca argo kelimeler, madde, şiddet +18 ögeler vardır. Duyar kasacaksanız veya toksik watty girls iseniz engelleyip geçin. WATTPAD PLATFORMUNDA "GECENİN ZEHRİ" ADLI İLK VE TEK KİTAPTIR!!!!