TANITIM! Artık aşka inanmayan ve sadece iş dünyasında göstermelik olması için evlenen bir adam! Kibarlığı ile kızların dikkatini çekse de artık düzenli bir hayat için kendisine eş seçmesi gerekmektedir. Parasının peşinde olan bir çok kadın ve av olmamak için tüm seçeneklerini ortaya döken bir adam. Zengin ama yaralı bir kalbi olan adamın kendisine ilan ile eş seçmesi sonucu bir hayat nasıl değişebilir. Peki ya yeniden kalbini çarptıracak bir kadınla karşılaşırsa nasıl davranmadı gerekir. Vermiş olduğu sözleri yerine getirebilecek mi? Genç ve güzel bir kadın. Tek derdi geçmişin hesabını sorabilmek ve tüm prensiplerini hiçe sayarak eş seçmelerine giderse, hem de hiç tarzı olmayacak bir şekilde! Peki yaşadıklarından sonra intikamını alabilecek midir? Ya kocası beklediği gibi biri çıkmayacak olursa? Çatışmaların olduğu bir evlilik ve kendi rengini belli etmemeye çalışan bir çift. Sizce nasıl duygularının farkına varacaklardır! ************* Umarım hikayemi beğenirsiniz. Uzun zaman önce yazılmış bir hikayedir. Öncelikle isimler yabancı olduğu için okumamazlık etmeyin arkadaşlar çünkü her zaman kısa ve okunması kolay isimler seçmişimdir. Umarım ön yargıyla yaklaşarak hikayemi okumamazlık etmezsiniz... Okunma sayısına göre devam edecek bu hikayenin paylaşımı! mermarid (yasemin)

Cesur yıllar sonra kızı için kovulduğu evine geri döner ancak ailesi onu kabul edecek midir? Genç yaşında baba olan Cesur, ailesinin altın çocuğu, iyi bir cerrah ve iyi bir baba... Kızı için varisi olduğu hastaneye geri dönmesiyle süre gelen olaylar... Kimsenin bilmediği bir varisin ortaya çıkmasına şaşıran yönetim ve genç adamı alt etmeye çalışan gizli düşmanlar! Masum bir genç kız, aile şefkatine aç olan Ayşem babasının ailesinden şefkat görmeyi başarabilecek mi? En önemlisi Aylin yıllar önce kendisine tek söz söylemeden ortadan kaybolan Cesur'u affedebilecek mi?

Aşk insanı henüz kaçındayken bulur? Aşk ilk görüşte mi olmalıdır yoksa her görüşte mi? Peki ya bir insan yıllar sonra birine aşık olur mu? Leyla illa Mecnun'a, Kerem illa Aslı'ya mı aşık olur? Kerem ve Leyla birbirini sevemez mi? Leyla abi dediği Kerem'e, Kerem kardeş bildiği Leyla'ya aşık olamaz mı? Peki , hayat şartları onları buna zorlarsa? Peki mahalle baskısı onları evliliğe sürüklerse? Hala aşka direnebilirler miydi? Yanlış anda yanlış yerde yanlış kişilerin bir arada bulunmalarıyla gelişen doğru bir aşk... Peki bu aşkın ilk sınavı aynı zamanda son sınavı da olacak mıydı? . . . "Bir de, beni mi çok seviyorsun onu mu sorusunu sorun tam olsun!" diye araya girdi Leyla gülerek. Kerem Leyla ona dönünce gözlerine baktı şefkatle. Miniğiydi Leyla onun. Uzak durmasına hiç dayanamıyordu. "Sormaya gerek yok ki! Tabi ki ben" diye cevap verdi Kerem büyük bir özgüvenle. Leyla kaşlarını kaldırıp 'Öyle mi?' der gibi bakınca Mihriban atom bombasını patlattı. "Kerem Abi ne kadar da safsın, sen şimdi Leyla evlenince de seni kocasından çok seviyor sanırsın." Kerem'in de Leyla'nın da yüz şekli değişti. Hiç bunu düşünmemişlerdi ki. Evet, elbette evleneceklerini düşünmüşlerdi, bu konuda planlar ve şakalar dahi yapmışlardı ama hiçbir zaman sevgi kıyaslaması yapmamışlardı. Böyle bir şeye ihtiyaç duyacsklarını hiç düşünmemişlerdi. Hiçbir zaman birbirlerinden daha fazla sevdikleri birileri olacaklarını da düşünmemişlerdi. Ne Leyla, ne Kerem ne de Rıdvan... Kerem ve Leyla göz göze geldiler. Kerem eliyle saçlarını karıştırırken daha fazla dayanamadı ve aklındakileri diline döktü. "İnşallah evde kalırsın Leyla!" diyip mutfağı terk etti. Leyla şokla Kerem'in arkasından bakarken Mihriban Kerem'in sözlerine öyle büyük bir kahkaha attı ki resmen evde sesi yankılandı. Tüm hakları saklıdır.

Bu bir Asker kurgusudur. Wattpad hali ve Kitap hali yayında. Bildiğiniz bütün asker hikayelerini unutun bu hikaye bambaşka. Gamzeli ve Kurt'un hikayesi. ❤ "Başında Aşk" serisinin Kurt ve Gamzelinin hikayesidir. Dağ Başında Aşk / Kurt ve Gamzeli Nöbet Başında Aşk / Semih ve Mihrem Silah Başında Aşk / Uğur ve Menhus & "Güzel seviyorsun," dedim gözlerine bakarak. "Güzeli, güzel seviyorum," dedi. İnsan yeni bir hikâyeye, biriyle tanışarak ya da yeni bir yere giderek başlarmış. Benim hikâyemde ikisi de vardı. Gittiğim yeni şehirde tanıştığım adamla hikâyem başladı. Teğmen Emre Kurt... Zümrüt yeşili gözleri beni her defasında büyülüyordu. İçine çekildiğim derin bir kuyuydu sanki. O derin kuyu bende keşfetme isteği uyandırıyordu. Bana doğru attığı her adım bir diğerinden daha güçlüydü ve kaçmamı imkânsız hâle getiriyordu. Sonunu göremediğim o kuyuya gözlerimi kapatıp, kendimi bırakma isteğim gün geçtikçe artıyordu. Askeriyede öğretmenlik yapmaya başladığımda, başıma geleceklerden bihaberdim. Abimin de görev yaptığı bu askeriyedeki öğretmenlik görevi, içerideki haini bulmam için bir araçtı. İçimizde, kapalı kapılar ardında, ihanet eden biri vardı. Açtığım her kapı bir diğerine çıkarken; o kapılardan birinde onu bulmaktan korkuyordum.

Leyla ve Oğuz, henüz iki küçük çocukken sevmişlerdi birbirlerini. Kader onları bir araya getirdiği gibi her defasında hayatın başka bir köşesine savurmayı da ihmal etmemişti. Leyla, polis çocuğuydu ve yine babasının tayini çıkınca oradaki hayatı ardında bırakıp yeni hayata adım atmak zorunda kalmıştı. On bir yaşında Oğuz'dan ilk kez ayrı düştüğünde o küçücük kalbinin acıdan parçalanacağını düşünmüştü. Çocuk akıllarıyla birbirlerine bir söz vermişlerdi: Şimdi olmasa da belki bir gün... Bir gün Oğuz'u tekrar bulacak ve sözünü tutacaktı. Tuttu da... Ancak hayatın onlar için farklı planları vardı. Sanki herkes bir olmuş onlar mutlu olamasın diye uğraşıyordu. Her defasındaysa son sözleri belki bir gün oluyordu. "Belki bir gün kader bizden yana olur." Dört yıl süren rüya gibi bir ilişki yaşadılar. Uzaktan da olsa yan yanaymış gibi sevdiler birbirlerini. Ta ki o güne kadar... Yıllar sonra tekrar karşılaştıklarında bu defa işler öyle kolay olmayacaktı. Hayatın onlar için hazırladığı son bir oyunu kalmıştı. Aynı şirketin içinde beraber çalışmak zorunda kaldılar. Leyla elbette arkasını dönüp gitmeyi istedi. Ancak Oğuz bu defa öyle kolay pes etmeyecekti. Peki, kazanan taraf kim olacaktı? Aşk ve intikam dolu bir hikâyeye hazırsanız başlayalım. İlk yayınlanma tarihi - 20/08/2021 -

İçerisi karanlıktı. Sadece belli belirsiz bedenleri görebiliyordu. Arkası kendisine dönük biri sandalyede oturuyordu. Sandalyeye yaklaştı, yaklaştı, yaklaştı... Ellerini sandalye kollarına yaslayıp öne doğru eğildiğinde aklını başından alan koku genzine doldu. Eli ateşe değmiş gibi geri çekildi. Hızla etrafına bakındı. "Işıkları açın!" "Abi mahzendeyiz." "Siktirme lan mahzenini! Işık bul şuraya!" Yaklaşık on tane adamın sağa sola koşturma sesleri kulağına dolarken yumruk yaptığı elini alnına vuruyordu. Sonunda içeri giren adamlar ellerindeki sanayi tipi feneri içeri soktular. Oda birden bire aydınlandı. Fırat derin bir nefes alıp sandalyenin önüne dolaştı. Sandalyede oturan kızı gördüğü an kalbi atmayı bıraktı. Baygındı, karamel rengi saçları sandalyeden aşağı sarkıyordu. Öfkeden delirdiğini hissetti. Hele ki, dudağının kenarında kurumuş olan kanı fark edince kan beynine sıçradı. "Ezgi!" diye hırladı dişlerinin arasından. Gözlerini kızın üzerinden ayırmadan dişlerini sinirden sıkmaya devam ederek sordu. "Kim getirdi onu?" Çetin, göğsü kabararak öne çıktı. "Ben getirdim abi." Fırat bu kez kızın yüzünü işaret etti. "Bunu da sen mi yaptın?" "Rahat durmadı abi, ne yapayım? Yani bayıltmak için-" Ancak cümlesi yüzüne inen yumrukla birlikte yarıda kaldı. "Dokunma demedim mi lan!" İçindeki tüm nefreti, öfkeyi ve binlerce tarifsiz duyguyu atmak için defalarca yumrukladı adamı. "Dokunma dedim! Dokunma! Dokunma!" Her dokunma deyişinde bir yumruk atıyordu. Adam bayılınca bile durmadı. İlk yayım tarihi- 05/09/2018

Ben onun için araçtım, o benim amacım olmuştu. **** Sekreterim giderken arkasından baktım, kadın yürürken bilerek geniş kalçalarını sallıyordu, ne yazık ki çok uzun süredir bu tür kadınlar ilgimi çekmiyordu. Daha dar kalçalı, cinselliğini kullanmayan kadın beynime kazınmıştı. Elde edip unutamadığım tek kadındı, bu özellikte onu benim gözümde muhteşem yapıyordu. **** Aşk böyle bir şey olmalıydı, sevdiğinin bir daha acı çekmeyeceğine sevinip, özlemiyle yanmak...

Hiç bitmeyecek sandığımız günler vardır biterler, Hiç dinmeyecek sandığımız fırtınalarda dinerler, Ve asla yaşayamayacağımızı sandığımız duygular vardır, aniden kapımızı çalan. ***** Simay, sert adımlar atan sert bir kadındı, yumuşak kumların üstünde yüreğinin de yumuşayacağını bilmeden, kararlılıkla yürüyordu kendi yolunda... Borkan, nasıl ve ne kadar değişebileceğini hayal bile edemediği katı kuralların içinden çıktı Simay'ın yoluna. Bu iki birbirine benzemez insan, nasıl oldu da film gibi bir öykü yarattılar birlikte? Cevabı bu kitabın içinde... ***** "Okyanusun ortasında iki yabancı gemiydik. Kendi rotamızda giderken fırtına çıktı, yanyana geldik. Kurtulmak için birbirimize yardım etmek zorundaydık, yoksa batacaktık."

Hayatımı ondan öncesi ve sonrası olarak ikiye ayırabilirdim. Ondan öncesi sıkıntılarla, acılarla geçmiş annemle birlikte dibe vurduğumuz anda uzanan yardım eliyle hayata tutunmuştuk. Liseyi bitirdiğim yaz gittiğim otelde yanlışlıkla odama girip ilk öpücüğümü çalmasının üstünden altı yıl geçmiş ve biz aynı otelde yine karşılaşmıştık. Ondan sonrası hayatımın dönüm noktasıydı, unutulmaya yüz tutmuş anılar tekrar gün yüzüne çıkmış birbirimizden kopamaz hale gelmiştik. Hayatın her zaman tozpembe olmadığını en iyi bilenlerden biriydim. Kıskanç bir adam peşimizdeydi. Onun bizi birbirimizden ayırmak için yaptıklarına karşı durmaya çalışacak mutluluğumuzu yakalamaya uğraşacaktık. ***** Sanki bir sıcaklık beni sarmaladı, huzursuzca kıpırdandım vücudumu saran kollar çok rahattı, bedenim bulutların üzerinde gibiydi, çok hoş kokan güçlü bir vücudu hissediyordum. Gözlerimi açmak istedim rüyam o kadar güzeldi ki gözlerim bile açılmayı reddediyordu, kocaman bir el karnımdan yukarı doğru okşayarak çıktı, göğüslerimi okşuyordu ilk kez böyle bir rüyanın içindeydim... Sırtıma enseme konan öpücükler gerçek gibiydi, omuzumda baskı hissettim döndüm, dudaklarım sert dudakların baskısıyla aralandı, hayalimin elleri her yerimdeydi ilk kez duyduğum bu hislerin yoğunluğu beni şaşırtmıştı, daha fazlasını gerçek olmasını ister bir haldeydim. "Dokun bana" ***** Her yaştan okuyucunun kendinden bir şeyler bulacağı konusuyla, yüreğinizi ısıtacak sıcacık bir aşk hikâyesi. Korku, ölüm, aşk, arkadaşlık, dostluk, nefret ve kıskançlık tüm duyguları hissederek okuyacaksınız

Labirentin içinde koşan fare gibiyim, ne yöne koşsam önüme duvarlar çıkıyor. Yalanların suyla karıştırılıp, aldatmaca harcı katılıp beton haline getirilerek örüldüğü duvarlar. ***** "Nida hadi aç gözlerini- Nabzı çok hafif- Çabuk olun kadın ölüyor- Dikkat edin- Boyunluk takacak yer mi var- Birazcık gayret et Nida, çok hafifçe başını kaldırmalıyım- Biliyorum canın yanıyor, sağlıkçılar giremiyorlar-Bana yardım etmelisin- Kendine gel, ölemezsin buna izin vermem" ***** Aşk istemiştim, bir erkek hayatıma girip beni severse dünya güllük gülistanlık olacak sanmıştım. Hiçbir şey hayallerdeki gibi olmuyordu... ***** Ruhumun yorulduğunu hissediyordum, yine eski ruh haline dönmem hoşuma gitmiyordu. Önceden bir amacım vardı onu bulmak, şimdi o amaç kalmamıştı. ***** "Bir erkeği nasıl çıldırtacağını çok iyi biliyorsun" "Bırak" Yüz ifadesinde hiçbir değişiklik yoktu, tokatlamak elimi kaldırdım bileğimden yakaladı. Öyle sıkı sarıldı ki nefes alamıyordum dudaklarını hissettim, hırsla öpüyordu... Sertti canımı yakıyordu, dudaklarımın acısı umurumda değildi hoşuma gidiyordu, daha fazlasını çok daha fazlasını istiyordum. Kollarımı boynuna doladım yeterli değildi. Saçlarına parmaklarımı geçirdim başını daha çok kendime çektim. Birden kucakladı, bacaklarımı beline doladım. Dudaklarımdan ayrılıp boynuma yapıştı, değişik bir ateş kasıklarımda başlayıp tüm vücudumu eline geçirdi. Başını tekrar kendime çektim... Birden bıraktı, bir adım uzaklaştı, dalgalı denizde ortada kalmış boş bir sandal gibiydim başım dönüyordu. "Şimdi git hayallerinde ki adamın teklifini kabul et" *****