Hiç yüzünü görmediğiniz bir adama aşık olabilir misiniz? Fiziksel görüntüsünü,kariyerini,mali durumunu bilmeden kalbinizi açabilir misiniz? Sadece sözlerini ve düşüncelerini dinlediğiniz birine güvenip,ona sadık kalabilir misiniz?

Bir kalbin en özel sevgi türüydü 'Yadigâr' yaşadığı mahallede oturan, sessiz sedasız içinde büyüttüğü armağanıydı 'Bergüzâr' Onların sevdası yaktı Osman'ı, özendirdi saf sevgiye Bade'yi. Mahalle/Yadigâr Serisi - I *Bu hikaye iki ana karakter üzerine kurgulanmıştır. Hikayeye misafir olan diğer karakterlerin hikayeleri ayrı bir kitapta yer alacaktır.

Siyah Porsche'un hızı 200'ü bulmuşken 89. otoyolun batısındaki eski köprüye yöneltmişti. Sürücü koltuğundaki kadın, köprünün sonunda kendisini bekleyen tehlikenin farkındaydı ama girmekten başka seçeneği yoktu. Yaklaşık 250-300 metre arkasında, kendisini takip eden araçları aynadan kontrol ederken bir küfür savurup gaza daha da yüklendi. Onlardan çaldığı şey yüzünden baya sinirli olduklarını anlamak için dahi olmak gerekmiyordu zaten. Arabası köprüye girdiğinde son bir kez sırtındaki çantayı kontrol etti. Tam vadinin iki tarafını birbirine bağlayan köprünün ortasındaydı ki; bir tırın yolun diğer ucunu boylu boyuna kapatmaya başladığını gördü. Artık köprüden çıkış yoktu. Kapana kısılmış gibi görünüyordu. Bunu yüzündeki yarım gülümseme ile izleyen gözü kara sürücü başka çaresinin kalmadığını anladığı anda bir an bile tereddüt etmeden direksiyonu sola kırdı, köprü korkuluklarının olduğu tarafa. Eğer araçla gideceği yol kapatılırsa o zaman uçması gerekiyordu... Lordlar: Mafya değiller ama silahsız gezmezler. Yenilmezler ama çok şey kaybettiler Her şeyi bilirler ama size bildikleriniz unutturacaklar. ●Kendilerini beğenmişler ve siz onları daha çok beğeneceksiniz Öne Çıkanlar Listesinde (10.07.17-07.2018) *Myr Yayımlanma Tarihi: 11.11.16 Kapak Tasarımı: @noldungoya

"Ona bir bak! Onunla beni bir arada düşünebiliyor musun gerçekten?" ☙ ❧ "Onu istemiyorum! Onunla ilgili hiçbir şey istemiyorum. Onu görmek bile istemiyorum ama sen ikimizi bir araya getirmek için canla başla çabaladığından onu sürekli görmek zorunda kalıyorum!" ☙ ❧ "Beni hayata döndürecek kadın o mu? Ona dönüp bir baksana! Hiç bana benziyor mu? Birbirimizin ne kadar farklı olduğunu göremiyor musun?" ● O Kuzgun'du. Kuzgunlar gece gibi siyah olurdu. Gecenin karasını kanatlarında taşır, yüreğini de siyaha boyayan duygular gözlerinden okunurdu. Asla acısını belli etmez, asla gün ışığına aldanmazlardı. Aşkın varlığını dahi bilmezler, onu görmek ve solumak istemezlerdi. Karanın rengini almış ruhları, bir sis gibi hareketlerine yayılırdı. Kuzgun yakardı; siyahıyla, gecesinin acısıyla, sevişiyle ve acısıyla. O ne kadar siyahsa, ben o kadar beyazdım sanki.Gece gibi kara bakışlarına bakıyor ve görsün istiyordum. O kadar derin, o kadar koyu ve o kadar çok şey anlatan bir bakıştı ki, içim titredi. Peri'si olarak ona tutunmak, o bakışlardaki acıyı ve çaresizliği ondan alıp sonsuza kadar yok etmek istedim. Bana ihtiyacı vardı ve bunu dile getiremiyordu. Çünkü çok gururluydu. Çünkü gururun onu koruduğunu düşünüyordu. Oysa gurur, bizi hayattaki güzel şeylerden alıkoyuyordu: cesaretli olmaktan, korkusuz olmaktan, sevmekten. Ona, "Yeter artık," diye fısıldamak istedim. "Görmelisin artık beni. Ve teslim olmalısın..." Ama hiçbir şey diyemedim. Biz kelimeler hakkında ne bilirdik ki? Ve duygular hakkında? Konuşamayacak kadar yoğun duygular boğazımızda düğümlenirken titrerdik ancak dil kemiğe bürünüp de söze gelmezdi. Su bütün sızıları dindirirdi ama suyun sızladığını kimse bilmezdi. Gözlerimi kapatmak istedim. Suyun sızısını içimde hissetmek istedim. Sızılarımı dindirebilseydi, ona ne derdim? AŞK SERİSİ 4. KİTAP

Hikayeler hep süper kahramanlara aitti, peki süper kahramanlara aşık olan kızların bir hikayesi yok muydu? ~Benim de bir hikayem var tabi. :) TANITIM Beray, okulun dedikodu sayfasının yazarıydı. Araştırmacı ruhu, azmi, inaçılığı ve her anlamda ki çevikliği işini iyi yapmasını sağlıyordu. Ancak hayat dedikodu sayfası dışında da devam ediyordu. Bir üçüncü sınıf öğrencisi olarak yazın yapacağı staj onun için heyecan vericiyken oraya çıkanu süper kahramanlar heycanını ikiye katlamıştı. Zira bu özelliklerini patronun kendinden yaşça büyük oğluna -erkeklerden korkan ve nefret eden biri olarak- gönülsüz bebek bakıcılığı yaparken, süper kahramanının peşinde kullanmayı planlıyordu.u

Marvel İçinde -17- Hayatını tek bir amaç uğruna heba etmesiyle, kalbi sürekli büyüyen bir nefret ve intikam hırsıyla dolup taşan bir kara deliğe dönüşmüştü. Karanlığın dibinde dolanan, yalnız ama tehlikeli bir adam. Erik ''Killmonger'' Stevens. Üstün öldürme yetenekleriyle saldığı ünü, her türlü silahı kullanmaktaki ustalığı ve geçmişini üstünden atamamasıyla her gün daha da hiddetlenen öfkesiyle, bilinen en korkulu suikastçılardan biri. Onun sonunu getirebilecek tek şey ise yıkıcı nefretiydi. Hiç şüphesiz, geçmişinin onda bıraktığı en etkili iz olmuştu. Onu var eden en temel parçalardan biriydi, aynı zamanda ise yok oluşuna sebep olacak kadar içinde büyümesine, aklını zalim düşüncelerle boyamasına izin vermişti. Her şeyin tamamen siyaha battığını düşündüğünde ise, karşısına hiç ummadığı biri çıktığında nelerle yüzleşeceğinden habersizdi. Her yönüyle zıttı olan, farklı ve ilginç bir kadın; Emma Williams. Emma'nın, Erik'in örmüş olduğu kalın duvarları geçmek için mücadele etmeden önce bilmesi gereken önemli bir nokta vardı. O da, Erik'in katı ve sarsılmaz bakış açısıydı. Dünyaya karşı olan hiddetini değiştiremezse, ona ulaşması da asla mümkün olmayacaktı...

Ne var ki bir bordo bereliyi alt etmek zehir yeşili gözlerin harcı değildi. Tamam, belki biraz alt etmiş olabilirdi ama Uraz kesinlikle her şeyin kontrol altında olduğunu biliyordu. O kıza tutulmamıştı. Ve elbette görevini yaparak tekrar İstanbul' a dönecek, can kardeşlerine de bu olayları gülerek anlatacaktı. "Nah, gülersin." Zehir yeşili gözler fikrine düştükçe içinde kalan sızıyı yok sayan yanına hitaben kükremişti Uraz. Ama yanlış anlaşılmasındı. Her şey kontrol altındaydı. Elbette ağanın düğününden gelin kaçırmaya planlı bir şekilde gitmesi de buna dâhildi. Ve Buke ile evlenme kararı alması da. Kesinlikle her şey kontrol altındaydı. "Boku yedin Uraz." Pekâlâ, kontrol altında olmaya da bilirdi.

BU KİTAP BASILI ESER HALİNE GETİRİLDİĞİ İÇİN KALDIRILMIŞTIR. FİKİR SAHİBİ OLMAK İSTEYENLER İÇİN GİRİŞ BÖLÜMLERİNDEN BAZILARI BULUNMAKTADIR. KEYİFLİ OKUMALAR. * Lütfen bekleyin. Operatöre bağlanıyorsunuz. * * Kapak tasarım: @viranebirkalp

(Alıntı) Hangi yangın birinin geleceğine kadar yakar ki? Hangi ateş insanın özgüvenine düşer? Ya da nasıl bir alev ruhuma kadar sıçrayabilir? Yüzüme bakıyorum, ellerime bakıyorum bir türlü çıkar yol bulamıyorum. Kim beni gerçekten görebilir ? Aynalardan kaçarak yaşayan bizzat benken kim bakıp ötesini bilebilir? Ben bile bazen sesimi unutuyorken, kime kendimi anlatabilirim? Bu halde kimin nesi olabilirim?