~Wattys2018 Modernistler kazananı~ *TAMAMLANDI* 🔥 Çok az kaldı. Benzini döktüm ve çakmağı da ateşledim. Alevlerin göğü sarmasına çok az kaldı. Hepimiz ısınacağız! Hem de iliklerimize kadar... -Ciara Archer 🔥

yine karanlık, ama intikam kokan bir sabah... Neden mi karanlık? çünkü yeraltında ışık olmaz da ondan... peki neden mi intikam kokuyor? çünkü yıllarca alınmasını beklediğim intikamımın gerçekleşmesi, bügün ki güç gösterisine bağlı. "Ben Hadesten olma, persphoneden doğma, Karanlıklar Tanrıçası ve yeraltı prensesi Nora. Ailemin huzurunu bozan ve abimin ölümünden sorumlu olan herkese, bedelini en ağır şekilde ödeteceğime kanım üstüne yemin ederim!" İşte her şey, o gün ettiğim kan yeminimle başladı... "Hikaye kapağı: SALAİ DESİGN Alıntı yapılamaz!! Tüm telif hakları şahsıma aittir... Herhangi bir çalıntı dahilinde gereği yapılacaktır...

2. KİTABIN YAZIMINA ŞİMDİLİK ARA VERDİM. TEKRAR BAŞLADIĞIMDA DUYURU YAPARIM. Bir gece vakti küçük bir bebek ormana bırakıldı. Ölsün diye götürüldüğü orman ona kıyamadı. Mavi gözleri safirler kadar parlak, Kızıl saçları alev alev yanacaktı. Eşsiz bir güzellikti onun ki, Kem gözlerden uzakta. Bir gece vakti kaybedildi varlığı, Ta ki aşk bulana dek kalbini... Astasya kızıl bir düştü, büyülü ormanda saklı...

Şeytanın kafesine düşmüş bedenlerin ruhları cehennem ateşiyle harmanlandı. Gaddarlık zihinlerde taht kurarken geçmişte ki sır geleceği helak etti! Kurumaya yüz tutmuş yapraklar, dallarından neredeyse düşmek üzereyken azraili beraberinde getirecek kadar da sert esen rüzgar adeta dallarında zor duran yapraklarla oyun oynuyordu.. Daldan bir yaprak düşecekti. Düşen, o yaprak toprağa ateş olup yayılacaktı. Şehir çöle dönecek, insanlık yok olacaktı. Acımazsız ruh kıyameti kopracaktı! -*- "Sen hiç birini öldürdün mü?" diye sordum bakışlarımı ağır bir şekilde, ona çevirirken. Boğazımda oluşan düğüme bir yenisi daha eklendi. Yüreğim sayamadığım kadar can çekişti. Siyah bir inci misali gözlerini üzerimde gezdirirken dudaklarının kıvrımı alayla bükülmüştü. "Sen hiç düş öldürdün mü?" dedi soruma karşılık bir soru eklemişti. Kiraz rengi dudaklarından dökülen kelimeler ruhuma nakış ederken, o gözlerinde ki şeytani ışık anlık yok olurken devam ettirdi kelimelerini içinde kıyametler koparken. "Birisini öldürmekten daha zalimce.." -*- Ölüm Şehrinin gölgesinde kalmış bedenler kana susamış olur... Bataklığa giren herkes azraille son bulur!

O gece durduraksız gök gürledi..Kral Vincent şatosunda güzeller güzeli eşi Eleanor'u ve minik Prensesi heyecanla beklerken her şeyden habersizdi... Kraliçe Eleanor ise son nefesini yağmurun başlamasından hemen önce vermişti.Cadı amacına ulaşamamış, planı güçsüz Eleanor yüzünden suya düşmüştü... Minik prensesimiz ise kim olduğunu bilmediği bir kadının elinde annesinin cansız bedeninin yanında ağlıyordu. Kadın ona iğrenerek bakıyor, bir an önce kurtulmak istiyordu ve yağmur başladıktan sonra pelerinini başına geçirerek ormanın derinliklerinde kayboldu... **** Artık kendimi daha dinç hissediyordum, bedenim ise tüy kadar hafifti... Artık beni suyun derinliklerine çekmiyordu. Kulaklarımdaki uğultu yerini sessizliğe bıraktı... Ölmek böyle bir şey miydi? Bu kadar huzurlu mu hissettirirdi? **** Bir anda bütün kasılmaları durdu ya da hafifledi bilmiyorum. Yüzü bembeyaz olmuştu.. Az önce pembe olan yanakları kireç gibi beyazdı. Aniden gözlerini açtı... O güzel ela gözleri... Tümüyle mor benekleri gibi olmuştu... O güzel dudaklarından tüm odada yankılanan gür bir kadın sesiyle sözler döküldü.... "Dengeyi sağlamak için sönecek masum yaşamlar Özgürlüğüne kavuşacak kabuğundan ayrılan ruhlar Şafak sökmeden önce dökülecek masum kanlar Kanlarla sulanacak ağaçlar..." **** Bu kimliğini bilmeden kendini farklı bir dünyada farklı olaylarda bulan bir kızın hikayesi. Genç bir kız tüm kayıplarına ve ihanetlere rağmen hayatına devam edip doğru yolu bulabilecek mi, yoksa kendini karanlığa teslim edip diğerleri gibi tarihten silinecek mi? Kimliğini ve varoluş nedenini bulma yolunda ona eşlik etmeye ne dersiniz? ☽O☾ Ay geçerken halden hale, Tüm ruhlar takip eder onun seyrini. ☽O☾ * 03.11.2019 #Fantastik 1. * *12.11.2019#Macera 1.* *14.01.

"Sen.." Kırılgan bir çiçeği tutarcasına, sol eli belimi kavradı. "Bu ten..." Belimde olan koca eli yavaşca sırtıma oradan ise omuzuma doğru yol aldı ve köprücük kemiğimin üzerinde duran saçlarımı geriye doğru iktirdi. "Bu güneş kıyısı olan saçların." Parmakları, kızıl renginde olan dudaklarıma değince alev gibi yandığını hissettim. "Zehirli ve sarhoş edici dudakların." Parmakları biran olsun yüzünden ayırmadığım gözlerime dokundu. "Beni her defasında yakıp kül eden, su yeşili gözlerin." Parmakları son olarak köprücük kemiğimden elime doğru, kolumda bir yol çizdi. "Bu narin ve küçük eller.." Onun imzasını taşıdığım elimi kaldırıp, dudaklarına götürdü.. Şevkat dolu öpücüğü avuç içime usulca konarken, içimde zelzeler koptu. "Hepsi benim. Her şeyinle benimsin, Emira..."

GÖREVLERİNİ HER ŞEYİN ÜSTÜNDE TUTAN İKİ DÜŞMAN AJANIN AŞKI... **** Kulübeye vardıklarında kıyafetlerini sıksalar içinden küçük bir gölet oluşturacak kadar su çıkardı. Katya kızıl saçlarındaki suyu sıkarken bir yandan da Maksim'i izliyordu. Bir an o da Katya'ya bakınca gözleri yeniden kesişti. Ah, o kahverengi gözlerdeki delici bakışlar... Yine Katya'nın aklının başından gitmesine sebep olmuşlardı. Aksi gibi yanlarındaki diğer adam da birden ortadan kaybolmuştu. Katya, Maksim'in gözlerinin esaretinden kurtulmak için çareyi bir kez daha başını hafifçe önüne eğerek konuşmakta buldu. "Yağmur dinecekmiş gibi durmuyor. Arkadaşınız da gitti. Orman ıssız ve tehlikeli. Başına bir şey..." Sırtındaki sıcaklığı hissetmesiyle cümlesi yarım kaldı Katya'nın. "O kendi başının çaresine bakar, küçük hanım. Merak etmeyin," dedi Maksim, Katya'nın sırtına bir battaniye sararak yanına otururken. Ardından gözleri yine yanı başında oturmakta olan güzeller güzeli kadının üstündeki ıslanmış paçavradan elbisenin yırtık kısmından görünen baldırlarına kaydı ve istemsiz bir şekilde yutkundu. Gözlerini bu davetkar baldırlardan ayırması bir hayli zor oldu. Ancak başını kaldırdığında bu kez de Katya'nın yeşil bakışlarında kapana kısılıp kaldı. "Kimsin sen?" dedi tutkuyla dolu gözlerini onun gözlerinden ayıramayarak. Bu tam da Katya'nın beklediği fırsattı. "Tanrı'nın senin için gönderdiği bir melek," dedi ve dudaklarını hafifçe aralayarak başını onun dudaklarına doğru eğmeye başladı. Kitap kapağı için @elenaor1' e çok teşekkürler. İyi ki varsın... 💖 İnstagram hesabı: @kizilcazibe Başlangıç Tarihi: 11.07.2017

"Kuzey" diye inledim. Son nefesimmiş gibi çıkan sesimle " Lütfen " diyebildim. Kuzey durmak bilmiyor , hareketleri daha da hızlanıyordu. Avını yakalamış aslan gibi belimde ki elini sıkılaştırdı. Dudaklarıma bir daha hiç kavuşamayacak gibi diliyle keşfederek öpüyordu. Boşta olan eli göğüslerime çarparak aşağıya kaydı.O bölgenin üzerine geldiğin de durdu. Mümkünmüş gibi parmaklarından alev çıktığını hissettim. Eliyle daire çizdiğin de tırnaklarımı Kuzey'in sırtına geçirerek inledim. "Kuzey" Yeniden başlangıç tarihi; 01.07.2019 Kapak Tasarımı; E-rabbit

Oda çoktan dumanla kaplanmış görüşümü engelliyordu. Ciğerlerime hava çekmek için öksürüp hırlarken bir yandan da odadaki rafların arasında koşar adımlarla ilerleyip Brad'i arıyordum. Sonunda onu duvar boyunca uzanan dolabın dibine tünemiş bir şekilde buldum. Yanına eğilerek onu sarsmaya başladım ama kıpırdamıyordu bile. Canlı olduğunun tek belirtisi nefes alırken inip kalkan omuzlarıydı. "Brad!" Burada biraz daha kalırsam yanına da ben yığılacaktım. Kafamdaki bütün soruları bir kenara ittim, elimi çabuk tutmalıydım. Onu doğrultarak yüzüne vurmaya başladım. Uyanmalıydı. Tanımıyor olsam da onu burada bırakmazdım. Tüm vücudum yanıyor, durmaksızın öksürüyordum. Bilincimi kaybetmeden önce gördüğüm son şey Brad'in bağırarak burada ne aradığımı sormasıydı.

Stuart McStout, "herkesin" bildiği bir ambulans görevlisiydi. Bir Acil Tıp Teknisyeni. Ancak "herkesin" bilmediği, onun geçmişiydi. Nereden geldiği. Stuart'ın çok konuşmaması uzak tutmuştu herkesi ondan. Şuana kadar! Stuart'ın hayatı, yolda bulduğu bir kız yüzünde değişmek üzere... Belki de onun yüzünden değildir. Bu sadece kaderin ona bir cilvesidir... Kim bilir?