[TAMAMLANDI] Obsesif bir katil... Aşçı bir baba... Aralarında büyük bir engel varken, birleşmeleri mümkün olacak mı? Başlangıç: 30.01.2021 Bitiş:02.07.2021

Göbüşünden şikayeti olan Alkım, psikologtan randevu alır. Içindekileri doktora değil, mafyaya anlatırsa ne olur? İçinde; yalan, zorla kaçırma, yaş farkı, kandırma, psikolojik baskı v.b. şeyler var.

+18 ve olumsuz örnek.

Yarın dönemeyeceğim çünkü şeytan, bir iblisini bana ayırdı. Uyarı!!! Madde kullanımı ve +18 unsurlar içermektedir. Yaşı küçük okuyucular için uygun değildir!!!

Gökşin sıradan bir barmen, Lodos belalı bir tip ~homofobikler sağdan siktirin ~ucundan +18 ~Birazda aşk var #Boy'da 2. 🎊

BDSM içerir. ( +18) #114 lgbt

"Kötü olduğun bir şey var mı?" dedim gülümseyerek ona dönüp. "Zor bir soru." dedi gülerek. Sonra gökyüzüne bakarak düşünmesini izledim. Öyle sevimliydi ki... "Açık uçlu sorularda kötüyüm." dedi kıkırdayarak alayla. Bu kahkaha atmama sebep oldu. "Tatlı. Başka?" "Bisiklet sürmekte berbatımdır. Her yere takılır ve çarparım. Resim çizmeyi beceremem. İlkokulda bile ödevlerimi abime yaptırırdım hep. Hele o perspektifler yok mu? Argh, kaç kağıt parçaladım bilmiyorum. Genelde insanlarla iletişimim de kötüdür, mimiksiz olduğumu söylerler. Hiç konuşmadığımdan şikayet ederler." Gözleri gözlerime kaydığında gülümseyerek onu izliyordum. "Sen eminim onlarla aynı fikirde değilsin." Bu yine gülmeme sebep oldu. "Kesinlikle değilim." "Ve..." Adımını biraz daha uzağa atıp önüme geçti hala yürüdüğümüz sırada. Durduğumda o da durdu. Tam karşımdaydı ve aramızda bir adımlık mesafe vardı sadece. "Sevimli insanlara zaafım var. Konu onlara geldiğinde kendimi -istediğin manada düşün- asla tutamam." Öylece gülümseyerek birbirimize bakıyorduk. Eğer alkol almış olmasaydım kesinlikle böyle bir anda böyle rahatça gözlerine bakamazdım. "Özellikle kısa boylu, çekik gözlü bir çocuk konusunda." Elleri belimi buldu, iki yandan aşağı kayıp tişörtünün eteklerini tutarak beni kendine doğru çekti. Elleri sıcacıktı. Yanıyormuş gibi hissetmeme sebep olacak kadar. "Ki üzerinde benim tişörtümle karşımda duruyorken."

Onun güzel olmak için hoş gözlere, uzun saçlara ya da büyük göğüslere ihtiyacı yoktu. O bana olduğu kişiyle yürüse, kollarımı açabildiğim kadar açar ve koşması için yalvarırdım. O ise uzaklaşmayı seçti. Şimdi 9 yıl sonra, önüme koyduğu kapının anahtarını alttaki boşluktan bana itmişti. Kalbim açmamı, zihnim koşarak uzaklaşmamı söylerken ben öylece oturmuş, içerdeki kaosun sonunu diliyordum. Çoktan ruhumu ona kendi ellerimle teslim etmiştim. Şimdi kalbim avuçlarıma düşmüştü. Zihnim ise bana yalvarıyor, yalvarıyordu. Bu yanlıştı. Bu saçmalıktı. Bu aptallıktı. Ve o an göğsümün ortasında büyüyen acı... Bu acıyla kalıyordum ben. Benim tüm gerçekliğim buydu. Ben koca bir yanlıştım. Karşımda doğru olduğunu iddia eden Kağan ise üzerime yıkılan ikinci bir yanlıştı. Yine de... Bir yanlış ancak bu kadar doğru hissettirebilirdi.

Çık dışarı dedim Alice. Git" Fısıltıyla çıkan sesini o bile zor duymuştu. Dışından git desede kalbi kal diye yalvarıyordu. Alice gözlerini açıp sevdiği kızın yüzüne baktı. Gözleri hala kapalıydı ve artık konuşmuyordu. Alice ne kadar istemese de alnına bir öpücük kondurup "Seni seviyorum" diye fısıldayıp sessizce çıktı odadan ve kendi odasına gidip kendini yatağa attı

"Bana bir söz ver. ASLA BENİ BIRAKMAYACAKSIN."