Ayın on dördüncü gecesinde, doğduğu obada, sırf herkesten farklı olduğu için lanetlenen ve ölmeyi hak ettiği düşünülen bir bebekle başlamıştı her şey. "Obada küçük bir kız doğduğunu söylediler, Annesiyle atası o kız için öldü dediler. Çünkü iblis sandılar, Gece yarısı nehirde boğmayı istediler. Ateş böcekleri her şeyi duydular, Dilden dile ağıt yaktılar. Bunu öğrenen kelebekler toplanıp bir günlük ömürlerini verdiler, Aynı gece de öldüler, Yaşasın diye bebekler."

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

(Kitap olacağı icin sadece bir kısmı buradadır) "Koruma şirketinize söyleyin, ben kadın koruma istemiyorum." Dedi birden. Dişlerimi sıktım. Demek bu yüzden öyle demişti Patron. "Koruma şirketimiz beni gönderdi, beğenseniz de beğenmeseniz de ben koruyacağım sizi" dediğimde soğukça güldü. "Seni kim koruyacak" dediğinde başımın arkasına silahı dayadı iri adam. Mert Bey 'e bakmaya başladım. Yüzünde sebepsiz bir gülümseme vardı. Gözlüğümü çıkarttım. Sanırım bu testti. Bende Patronumun yüzünü kara çıkartmayacaktım. "Seni kim koruyacak dedim" "Kendimi değil, sizi korumaya geldim. Silah size değil bana doğrultuldu" dediğimde gülümsemesi yayıldı yüzünde. "Taner, bana doğrult silahı" der demez silah ona doğru dönecekken tekme atıp bileğine silahı düşürdüm. Elini alıp kıvırdım, arkasına verince acıdan kıvranmaya başladı. Boyunu küçültmek için dizlerinin iç kısmına vurdum yere diz çöktü. Başımı kaldırıp Mert Bey 'e baktım. Başını salladı olumlu anlamda. "Hoş geldin, Nisan" dedi gülerek. (Kitap olacağı icin sadece bir kısmı buradadır)

Bu hikayeyi önceden yazmıştım ama bir nedenden dolayı silmiştim ve yeniden yazıyorum yazmak istedim. Ormana girdiğim için burası daha karanlıktı ve ben ürkütücü bir ormanda araba sürüyordum bardaktan boşalırcasına yağmur yağmaya başladı bu dahada korkutucu olmaya başladı önümde bir şey gördüm ve fren yaparak sağa gittim. Oda neydi öyle bilmiyorum ama yoluma devem etmeye çalıştım araba patinaj çekti galiba çamura battım bir bu eksikti zaten. Korksamda arabadan indim ve Çamura batan tekerleğin yanına gittim ittirmeye çalıştım ve tabiki tek başıma başaramadım o anda bacağımda bir ağrı hissetmiştim bişey beni ısırmıştı hemen arabaya bindim ve telefonumu aramaya başladım telefonumu bulduğumda şarjı yoktu ve telofonumun yansımasında bir kurt gördüm galiba arabayla gitmeye çalıştım ama çamurdan bir türlü çıkmadı o sırada kurt uğulama sesi duydum. Biraz korkmaya başlamıştım. NOT:BU KİTABIN BAZI YERLERİ TEEN WOLFE BENZİYOR OLABİLİR BAZI YERLERİ TEEN WOLFTAN ESİNLENEREK YAZDIM.

Tehlikeli güzelliğinin ardında saklı kurt tarafı onu daha da mükemmel kılıyordu. Aynı zamanda tehlikeli. Noryenda ülkesinin sert prensesi babası gibi bir kurttu. Kurt olmasının yanı sıra annesinden aldığı güzelliği bir tanrıçayı andırıyordu ve bu iki güç birleşince ortaya tam anlamıyla tehlike çıkıyordu. O Arven Lesley Howfendi. Noryenda'nın en güzel Leydisi. Babası kızının ne zaman kurt'a dönüşeceğini bilmemenin tedirginliğiyle onu, kılıç ormanındaki şatosuna göndermişti, oysa olacakların önüne ne bir baba nede bir insan geçebilirdi.

İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun, Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!" & Kokusunda can bulduğum, sen benim uçurumum olacaksın... Yayınlanma tarihi: 17 Aralık 2017

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

Küçüklüğünden beri kardesinin intikam ateşiyle dolup taşan Demir Soydan büyür, babası kadar ünlü bir iş adamı ve aynı zamanda yeraltı dünyasının en büyük mafyası olur. Sonrada intikam vakti gelir ve herşeyi en ince ayrıntısına kadar planlar fakat planlamadığı bir şey vardır .İntikam alacağı adamın kızına yani hiçbir şeyden haberi olmayan masum güzel aynı zamandada korkusuz korkak olan Denizle önceden karşılaşacağını, ilgisini cekeceğini ve ona aşık olcağını planlamayı unutur... Peki ya kazanan kim olacak? Aşk mı ? İntikam mı? Hadi gelin hep birlikte görelim. Bu hikayede bana destek olan Büşra boyabatliya tesekkür ederim Başlama tarihi 31-12-2017 Bitiş tarihi 17.11.2018 15.12.2018 tarihinde watty2018 1.sırada. 08:09:2018 tarihinde watty 2018 5. sırada 18.09.2018 tarihinde watty2018 1. sırada 08.01.2019 tarihinde watty2018 1. sırada 12.06.2019 tarihinda watty2018

*Nefret, aşka dönüşebilen güçlü bir duygudur* Annesinin tayini dolayısıyla İstanbul'a taşınmak zorunda kalan Öykü, burada daha önce hiç karşılaşmadığı bir şeyle karşılaşır. Bir çeteyle. Bu durum ilk başta pek hoşuna gitmese de daha sonra onları terk edip giden babasından intikam almak için bu çetenin içinde olmak ister. Fakat bilmediği çok şey vardır. Bu çeteye girmek öyle zannettiği kadar kolay değildir. Çetenin lideri olan BARLAS KARAMAN'ın koyduğu bazı zorlu görevleri yerine getirmek zorundadır. Ve bu görevlerin hiçbiri de öyle herkesin yapabileceği kadar basit görevler değildir. Öykü'nün de öyle. Tüm hakları bana aittir©